Ο εμπνευσμένος μας ηθοποιός
Άρης Τσιούνης !
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Από τις ευγενέστερες και πιο αγαπημένες φυσιογνωμίες, της χρυσής εποχής του ασπρόμαυρου κινηματογράφου μας ο Άρης Τσιούνης, μας κληροδότησε σπουδαίες ερμηνείες, που έχουν μείνει ανεξάλειπτες στη μνήμη και την καρδιά μας. Κατά βάση δευτεραγωνιστής, αλλά με έναν σπουδαίο υποκριτικό όγκο, που κατόρθωνε να δώσει δημιουργική πνοή και υπόσταση στους ρόλους του και να αποσπάσει την ηθική επιδοκιμασία και το χειροκρότημά μας. Στην πλειονότητα των ρόλων του, υποδύετο κυνικούς και αδίστακτους τύπους, άλλοτε της αστικής τάξης και άλλοτε του υποκόσμου και μας ανέβαζε την αδρεναλίνη με την πειστικότητα και την δραματική του αρτιότητα. Ας θυμηθούμε τις αριστουργηματικές μας δραματικές ταινίες της finos-films, «Ορατότης μηδέν», «Πεθαίνω κάθε ξημέρω-μα», «Εσχάτη προδοσία», «Η δίκη
των δικαστών» κ.α. επίσης, πλάι στα ιερά τέρατα του ελληνικού κινηματογράφου : Κώστα Καζάκο, Νίκο Κούρκουλο, Μάνο Κατράκη, Άγγελο Αντωνό-πουλο, Κώστα Πρέκα, Τζένη Ρουσέα, Ζώρα Τσαπέλη, Μάρθα Καραγιάννη, Νόρα Βαλσάμη, Μάρθα Βούρτση, Σπύρο Καλογήρου, Χριστόφορο Ζήκα κ.α. όπου ο Άρης Τσιούνης, μας αποκάλυψε ένα έξοχο δραματικό τάλαντο και μάς χάρισε μοναδικές ερμηνείες. Σημειώνοντας παράλληλα πως υπηρέτησε με επίσης σπουδαία επιτυχία και τις άλλες επάλξεις της υποκριτικής τέχνης, θέατρο και τηλεόραση.
Ο Άρης Τσιούνης είδε το φως της ζωής στους
Μεξιάτες της Φθιώτιδας και από νεαρή ηλικία εκδήλωσε ξεχωριστή αγάπη για το θέατρο και τον κινηματογράφο, αλλά και υποκριτικές αρετές. Μετά την αποπεράτωση των γυμνασιακών του σπου-δών, εγράφη στην Δραματική Σχολή του μεγάλου θεατραν-θρώπου – δασκάλου Πέλου Κατσέλη και οικοδόμησε το δραματικό του υπόβαθρο, έχοντας παράλληλα και την προικοδοσία μιας ωραίας φυσικής ομορφιάς. Αποφοιτώντας από τη Σχολή Κατσέλη, ρίχτηκε στο παλκοσένικο και συμμετείχε σε σπουδαίες παραστάσεις του κλασικού δραματολογίου, μαζί με κορυφαίους μας ηθοποιούς της εποχής. Φανερώνο-ντας τις μεγάλες υποκριτικές του αρετές και εξακτινώνοντας το καλλιτεχνικό του κύρος. Σύντομα κλήθηκε να παίξει και σε
αριστουργηματικά φίλμς της χρυσής εποχής του ασπρόμαυ-ρου κινηματογράφου μας. Παράλληλα με τις απαράμιλλες δραματικές ταινίες μας που μνημονεύσαμε πιο πάνω, συμμε-τείχε στις ταινίες : «Λεβεντόπαιδο», «Με φόβο και πάθος», «Αγάπη για πάντα», κ.α. Έχοντας ακόμα δημιουργική συμμε-τοχή και στα φίλμς του νέου ελληνικού κινηματογράφου. Μνημονεύουμε τις ταινίες που συμμετείχε : «17 σφαίρες για έναν άγγελο», «Καγκελόπορτα», «Πανικός στα σχολεία», όπου και κεί μας κατέλειπε το εμπνευσμένο λυρικό του κύτταρο.
Αλλά και στο φάσμα της μικρής μας οθόνης, ο αγαπημένος μας Άρης Τσιούνης, έπαιξε σε πολύ επιτυχημένες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης και μας πρόσφερε μοναδικές στιγμές τηλεοπτικής ευδίας. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τις τηλεοπτικές συμμετοχές του στο κορυφαίο σήριαλ του Νίκου Φώσκουλου «Άγνωστος Πόλεμος» στα 1971, πλάι στους Άγγελο Αντωνόπουλο, Γκέλυ Μαυροπούλου κ.α. που κατέχει με την «Λάμψη» το ιστορικό ρεκόρ τηλεθέασης, στη δραματική
σειρά «Λεηλασία μιας ζωής» με τον αγαπημένο μας Κώστα Αρζόγλου, στη σειρά «Από την κωμωδία στο δράμα», στον «Άγνωστο», στους «Κληρονόμους» και σε πολλές άλλες ακόμα. Μια ευρεία και επιτυχημένη αλυσίδα τηλεοπτικών συμμετοχών, με την ωραία δραματική σφραγίδα του Άρη Τσιούνη.
Από το 1989 κατήλθε στην γενέθλια γη του της Λαμίας και συμμετείχε ενεργά στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης, που του προσέδωσε δημιουργική πνοή και δραματική χάρη, με την ερμηνεία μεγάλων ρόλων του κλασικού δραματολογίου. Σε παραστάσεις όπως οι : «Πειρασμός», «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης», «Το σακάκι που βελάζει», «Παρ’ ολιγον επιθεώρησις» κ.α. Για αυτήν το εξάλλου την προσφορά βραβεύτηκε το 2016 με τιμητική πλακέτα από την θεατρική ομάδα «Σκηνοβάτες» της Λαμίας. Την Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017, ο ταλαντούχος, αγαπημένος μας ηθοποιός, μετά από προβλήματα υγείας, εκδήμησε από τη ζωή, έχοντας στο πλευρό του, την αγαπημένη του γυναίκα Καίτη, σε κλίμα πάνδημης θλίψης. Υπήρξε αναμφίβολα ένας από τους πιο ταλαντούχους και δημοφιλείς ηθοποιούς μας, της χρυσής εποχής του ασπρόμαυρου κινηματογράφου, αλλά και της τηλεόρασης και του θεάτρου μας. Η ηθική του μνήμη, θα μας συνοδεύει για πάντα !
Το παρόν κείμενό μας δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Παρασκήνιο".
Share this
