Από τα χαρτοφυλάκια που πέρασε στις κυβερνήσεις Ανδρέα Παπανδρέου και Κώστα Σημίτη, ήτοι Υπουργεία Οικονομικών, Εσωτερικών και Υγείας, αφήκε ένα πολυμερές, ρηξικέλευθο και με μακρά θωριά στον κοινωνικό ορίζοντα έργο, που θα υπομνίζει για πάντα την ενάρετη, τίμια και εμπνευσμένη παρουσία του. Σε αυτό το πλαίσιο εμπνεύστηκε και εφάρμοσε το Σχέδιο «Καποδίστριας», για την αυτοδιοικητική ανασυγκρότηση της Ελλάδας, θεσπίζοντας μια νέα αρχιτεκτονική στην αυτοδιοίκηση, με οικονομική ανεξαρτησία και διοικητική αυτοτέλεια, τον «Συνήγορο του πολίτη» για την άμυνα των πολιτών στις αυθαιρεσίες της διοίκησης, το «Σώμα Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης», επίσης για να θωρακί-σει θεσμικά τον πολίτη απέναντι σε λάθη και εσφαλμένες αποφάσεις της Δημόσιας Διοίκη-σης και πλείστες άλλες ακόμα μικρότερες και μεγαλύτερες μεταρρυθμιστικές τομές, που ανακαίνισαν και ζωογόνησαν δημοκρατικά, την πολιτική και δημόσια σκηνή της Ελλάδος.
Αλλά και ως πολυδιαβασμένος και πολυδιάστατος πολιτικός ο Αλέκος Παπαδόπουλος, με μια πλούσια και ευρυδιάστατη πολιτισμικά φαρέτρα, διακρίθηκε και στο πνευματικό άθλημα της συγγραφής, όπου κατέλειπε ένα εμπνευσμένο και βαθυστόχαστο συγγραφικό έργο, το οποίο εστίαζε πάντα, στην αριστοτέλεια πολιτική εκδοχή του ήθους, της προσφοράς και της δημιουργικής μεταρρύθμισης στον πολιτικό στίβο. Από τα σοφά βιβλία του Αλέκου, μου είχαν κάνει ξεχωριστή εντύπωση «Τα βήματα του Έστερναχ», που αναφέρονταν στην μεταρ-ρυθμιστική βραδυπορία της πολιτικής μας σκηνής, να παρακολουθήσει τον γοργό ευρωπαϊ-κό και παγκόσμιο βηματισμό και να υλοποιήσει τις αναγκαίες κάθε φορά μεταρρυθμίσεις, για να προχωρήσει η χώρα μπροστά, αποβάλλοντας τις κακοδαιμονίες της μεταρρυθμιστικής της υστέρησης. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι το Έστερναχ είναι μια μικρή πόλη του Λουξεμβούργου από την οποία ξεκίνησε το 698μ.Χ. ένας βενεδικτίνος ιεραπόστολος για να προσηλυτίσει ολόκληρη την Κεντρική Ευρώπη. Σήμερα, οι κάτοικοι της περιοχής, τιμώντας τον άγιο πλέον Βίλλιμπροντ, για να περιγράψουν τη δυσκολία του ανθρώπου να προσεγγίσει την τελική σωτηρία, κινούνται προς την εκκλησία κάνοντας τρία βήματα μπροστά και δύο πίσω. Ανάλογη, κατά τον Αλέκο Παπαδόπουλος στο ενορατικό βιβλίο του εκδόσεις «Εστία» (2008), ήταν η πορεία της χώρας τότε. Μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, δεν έγιναν τα απαραίτητα βήματα για την περαιτέρω ανάπτυξη της χώρας, με αποτέλεσμα τις υστερήσεις της σε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτισμικό επίπεδο, παρατηρούσε κριτικά και προφητικά θα λέγαμε, ο σπουδαίος και σοβαρός μας πολιτικός.
Συνιστά έτσι ιδιαίτερη ηθική τιμή για εμένα, κάθε συναπάντημα μαζί του, όπως και οι σοφές και ατίμητες πολιτικά συμβουλές του. Και αυτή την ξεχωριστή χαρά και τιμή αισθάνθηκα πρίν λίγο καιρό, όταν τον συνάντησα σε μια πολιτική εκδήλωση. Πέραν του ότι υπήρξε επίσης αγαπημένο παιδί ο Αλέκος και ηθικά «μαθητής», του ατίμητου θείου μου, μεγάλου Έλληνα του 20-ου αιώνα και καθηγητή Οικονομικών στο U.C.L.A Διαμαντή Πεπελάση. Να είσαι πάν-τα καλά, γερός και ακμαίος αγαπημένε μας Αλέκο και να μας φρονηματίζεις, με τον τίμιο, εμπνευσμένο και βαθυστόχαστο λόγο σου.
Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
M.Sc Δ/χος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π, Συγγραφέας