«Είμαι το Νούμερο 8» !!!

«Είμαι το Νούμερο 8» !!!

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Απο την εκδήλωση «Ω ΓΛΥΚΥ ΜΟΥ ΕΑΡ» στο Κέντρο Πολιτισμού «Άννας, Μαρίας Καλουτά» του Δήμου Αθηναίων στον Άγιο Σώστη, υπο την αιγίδα του Οργανισμού-Πολιτισμού-Αθλητισμού-Νεολαίας, του Δήμου Αθηναίων. Με συντελεστές τον μοναδικό Λάκη Χαλκιά, το Εργαστήρι Ελληνικής Μουσικής του Δήμου Αθηναίων, υπο την διεύθυνση του αρχιμουσικού Χρήστου Χαλκιά και αφήγηση της Λαρίσας Βέργου.

Εδώ με τον Λάκη Χαλικά, την επική, μπάσα, ζεστή αυτή φωνή της δημοτικής και λαϊκής μας μουσικής, που σκίζει τα ουράνια, σου προξενεί ηθική έξαρση και ανείπωτη ηθική αγαλίαση στην ψυχή. Ο Λάκης Χαλκιάς όμως δεν είναι απλά ένας έξοχος ερμηνευτής, αλλά ένας ιεροφάντης της σύγχρονης καλλιτεχνικής μας δημιουργίας, που έχει διεισδύσει βαθιά στα άδυτα της ποίησης, της μουσικής και της σύνθεσης. Ενώ το όνομά του είναι συνώνυμο του ήθους, της ευπρέπειας και του άκρατου σεβασμού στην καλλιτεχνική μας δημιουργία. Για αυτό έχει αγαπηθεί σαν λαϊκό σύμβολο ο Λάκης Χαλκιάς και έχει ταυτίσει τα εμπνευσμένα καλλιτεχνικά του βήματα, με την δύναμη, το ήθος και την αυθεντικότητα της μοναδικής ελληνικής λαϊκής ψυχής. Στην συναυλία ο Λάκης τραγούδησε εκκλησιαστικούς ύμνους, ερμήνευσε μοναδικά το «ΑΙ ΓΕΝΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ», προξενώντας δάκρυα στους θεατές απο το ηθικό μεγαλείο του ύμνου και της ερμηνείας, ενώ μας σήκωσε στα ουράνια, όταν τραγούδησε το μοναδικό κομμάτι – που έχει σμιλεύσει την ανθρωπιά, την ψυχή και την ηθική ευαισθησία όλων μας για τους ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ σε στίχους Γιώργου Σκούρτη και μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου «Η ΦΑΜΠΡΙΚΑ» ή «Είμαι το Νούμερο 8», όπως το αποτύπωσε το λαός μας. Λάκη σε ευχαριστούμε για όλα. Προπαντός γιατί με το ήθος και την καλλιτεχνική σου μεγαλωσύνη, ανέδειξες και πρόβαλλες στην Ελλάδα και το εξωτερικό όσο λίγοι δημιουργοί, το μεγαλείο και την αυθεντικότητα της αθάνατης – και απο τα μνημόνια !!! – ελληνικής ψυχής.

Η φάμπρικα δε σταματά

δουλεύει νύχτα μέρα

και πώς τον λεν το διπλανό

και τον τρελό τον Ιταλό

να τους ρωτήσω δεν μπορώ

ούτε να πάρω αέρα

Δουλεύω μπρος στη μηχανή

στη βάρδια δύο δέκα

κι από την πρώτη τη στιγμή

μου στείλανε τον ελεγκτή

να μου πετάξει στο αυτί

δυο λόγια νέτα σκέτα