Για ένα σταθερό και δίκαιο φορολογικό σύστημα
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Η εθνική μας οικονομία καταρρέει εγκαταλειμμένη στην μοίρα της, από τις τραγικές δυστοκίες και τις οδυνηρές παραλείψεις της μεταπολιτευτι-κής πολιτικής μας τάξης, που δεν φρόντισε να προβεί σε εκείνες τις απαραίτητες τομές και πολιτικές παρεμβάσεις, που θα της έδιναν αναπτυξιακή ώθηση και θα της εξασφάλιζαν ομαλή μετάβαση στο νέο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Είναι πολλές οι παραλείψεις και που να πρωτοεστιάσει κανείς. Όμως αδιαμφισβήτητα κεντρική θέση σ΄ αυτές κατέχει η απουσία ενός κοινωνικά δίκαιου, σταθερού και σύγχρονου φορολογικού συστήματος, που θα αποτελούσε εγγύηση, για κάθε επενδυτή ο οποίος θα ήθελε να αναλάβει επενδυτικές πρωτοβουλίες. Αυτή η δομική αδυναμία της εθνικής μας οικονομίας, σε συνάρτηση με τις άλλες ακόμα μεγάλες μας υστερήσεις, όπως ανάπηρη και διεφθαρμένη δημόσια διοίκηση και τριτοκοσμικές υποδομές, κατέστησαν την Ελλάδα, εχθρική χώρα για επενδύσεις. Τα αποτελέσματα τραγικά. Επιχειρηματική απερήμωση, απερίσταλτη ανεργία, επιδείνωση του εμπορικού ισοζυγίου μας τρεχουσών συναλλαγών, υστέρηση εσόδων από επιχειρήσεις που κλείνουν η και δεν υπάρχουν κάν και μαζί με άλλα θλιβερά παρόμοια ακόμα (παρεπόμενη υπερχρέωση και ελλείμματα) η κατάρρευση της εθνικής μας οικονομίας. Είναι λοιπόν αναγκαίο κατά αδήριτο μάλιστα τρόπο προκειμένου να ανακοπεί η αυτή κατηφορική πορεία της οικονομίας μας, να αναληφθούν σοβαρές πρωτοβουλίες αναμόρφωσης της φορολογικής νομοθεσίας, που όπως είναι στραγγαλίζει την ανάπτυξη, αποθαρρύνει την επιχειρηματικότη-τα και υπονομεύει τελικά της δημοσιονομική μας εξυγίανση. Γιατί αλήθεια ποιος νουνεχής επιχειρηματίας, θα ανελάμβανε το ρίσκο, να πάει να επενδύσει μια χώρα, που οι φορολογικές παράμετροι αλλάζουν από μήνα σε μήνα και από κυβερνητικό ανασχηματισμό, σε κυβερνητικό ανασχηματισμό, που οι φορολογικοί επιχειρηματικοί συντελεστές είναι εχθρικοί σε κάθε επένδυση κεφαλαίων και που οι ασφαλιστικές εισφορές ακόμα, καθιστούν κάθε επιχειρηματικό εγχείρημα αυτοκτονικό. Άμεσα λοιπόν – χθές κιόλας- θα πρέπει :♦ Να μειωθούν σημαντικά οι φορολογικοί συντελεστές των επιχειρήσεων και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, που όχι μόνο να μην αποτρέπουν τις επενδύσεις, αλλά τουναντίον να τις προσελκύουν σε μια περίοδο που περισσότερο από ποτέ τις έχει ανάγκη ο τόπος. Και ας αφήσουμε τις υπεκφυγές τις πολιτικής μας τάξης, ότι θέτει δήθεν δεσμευτικά όρια η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω των δανειακών συμβάσεων που συνήψαμε. Και η Πορτογαλία ακολούθησε τον ίδιο πικρό δρόμο ΔΝΤ, τρόικα κ.λ.π, αλλά δεν υπαναχώρησε στους φορολογικούς συντελεστές της, ενώ ακολουθώντας με ορθοεπή τρόπο το πρόγραμμα δημοσιονομικής της εξυγίανσης, βγήκε και στις αγορές. Εμείς αντί για ίαση, φτάσαμε στον τάφο. Και θα απαιτηθούν 9 ακόμα χρόνια, για να φτάσουμε δημοσιονομικά στα επίπεδα χρέους του 2009 !!! …. Θα πρέπει να γίνει συνείδηση στους κυβερνώντες μας, ότι τα αναπτυξιακά οφέλη που θα προκύψουν για την εθνική οικονομία από την μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων, είναι πολλαπλώς μεγαλύτερα από την επακόλουθη απώλεια εσόδων του κράτους. Γιατί βεβαίως το ζητούμενο για την πολιτεία δεν είναι πολλά έσοδα από μια μικρή αναπτυξια-κή πίττα, αλλά μικρότερα και σταθερά έσοδα από μια μεγάλη και με αναπτυξιακή δυναμική αγορά. Ανάκαμψη θα έλθει μέσα από την προέλκυση κεφαλαίων και επενδύσεων και από την ταυτόχρονη εκλογίκευση των δημοσίων δαπανών. Και όχι βεβαίως από το φορολογικό στράγγισμα των λίγων εναπομεινάντων αναπτυξιακών μας θυλάκων στο φάσμα των επιχειρήσεων.
♦ Να αντιμετωπιστεί η φοροδιαφυγή. Στρέβλωση που πέρα από τις προφανείς δημοσιονομικές της διαστάσεις έχει και ένα βαθύτερο αντικοινωνικό χαρακτήρα. Διότι υπονομεύει την δίκαιη και ισόνομη αντιμετώπιση των πολιτών, δοθέντος ότι μετατοπίζονται από την πολιτεία τα βάρη αυτών που μπορούν να «κρυφτούν» φορολογικά, στις πλάτες των δημοσίων υπαλλήλων των οποίων τα έσοδα είναι «φιξαρισμένα». Κάτι που τροφοδοτεί την κοινωνική αδικία και εμποδίζει την κοινωνία να βρεί την ισορροπία της και την δημιουργική συνύπα-ρξη όλων των κοινωνικών της ομάδων. Ενώ η αποτελεσματική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, θα αναδείξει την εισροή εσόδων που ανταποκρίνονται στο πραγματικό μέγεθος της οικονομίας. Η μη επίλυση του προβλήματος όπως αναφέραμε, δημιουργεί κραυγαλέες κοινωνικές ανισότητες και αδικίες, που δεν πρέπει και δεν μπορεί άλλο το πολιτικό μας σύστημα να τις ανεχτεί, αν θέλουμε επιτέλους να φτιάξουμε κοινωνία και οικονομία. Η ωρολογιακή βόμβα της φοροδιαφυγής στα θεμέλια της κοινωνίας - διότι περί αυτού πρόκειται – πρέπει άμεσα να απενεργοποιηθεί. Για την δραστική καταστολή της άμεσα, θα πρέπει το Υπουργείο Οικονομικών να κάνει γόνιμη αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, αλλά και να απλουστεύσει στο μέτρο που είναι εφικτό το φορολογικό μας σύστημα. Μόνο μέσα από ένα απλό και ευέλικτο φορολογικό σύστημα και με την αρωγή των ηλεκτρονικών διασταυρώσεων, θα μπορέσουμε να χτυπήσουμε αποτελεσματικά τον δράκο της φοροδιαφυγής.
Οφείλουμε ως πολιτεία, να καταστήσουμε το φορολογικό μας σύστημα σταθερό, δίκαιο, αληθινά αναπτυξιακό και όχι ένα στείρο εισπρακτικό εργαλείο, χωρίς καμιά ελπίδα και προοπτική για την οικονομία μας.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος είναι M.Sc. Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr