Ο μεγάλος μας θεατράνθρωπος
Χριστόφορος Νέζερ
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Από τους κορυφαίους ηθοποιούς της ελληνικής δραματουργίας ο Χριστόφορος Νέζερ. Καίτοι δεν είχε λάβει συστηματική δραματική παιδεία και μαθήματα υποκριτικής τέχνης, κατόρθωσε με το πηγαίο υποκριτικό του τάλαντο, την βαθιά αίσθηση της θεατρικής τέχνης, αλλά και την μεγάλη πίστη και εργατικότητα του στο ιδεώδες του θεάτρου, να αναγορευτεί σε έναν από τους κορυφαίους της ελληνικής υποκριτικής και να περάσει στο πάνθεον της ιστορίας της. Από της ιδρύσεως του Εθνικού Θεάτρου το 1931, υπήρξε κορυφαίο και διακεκριμένο στέλεχος του και έδωσε στις παραστάσεις που ανέβασε, σπουδαίες ερμηνείες που συγκαταλέγονται στο εθνικό κεφάλαιο, της δραματικής μας τέχνης. Ο Χριστόφορος Νέζερ συμμετείχε και πρωταγωνίστησε σε υψηλού κύρους παραστάσεις, του ελληνικού και του διεθνούς δραματολογίου και ανέδειξε μέσα από αυτές, το πηγαίο ταλέντο του, την υποκριτική του δεινότητα, αλλά και την υψηλή του αίσθηση της υποκριτικής. Με αυτά τα όπλα και αρετές που τον βοήθησαν να καταστεί κορυφαίος, έπαιξε σε θεατρικά αριστου-ργήματα, όπως : «Ο αρχοντοχωριάτης» και «Ο κατά φαντασίαν ασθενής» του Μολιέρου, «Ο ηλίθιος» του Ντοστογιέφσκι, «Οι φοιτητές» του Γρηγόριου Ξενόπουλου, «Ο βασιλικός» του Αντώνη Μάτεση, «Βολπόνε» του Μπέν Τζόνσον, «Βρικόλακες» του Ερρίκου Ίψεν, «Νεφέλες» του Αριστοφάνη, «Οι εύθυμες κυράδες» του Ουίνζορ, «Τα σταφύλια της οργής» του Στάινμπεκ και σε πολλά άλλα ακόμα αριστουργήματα, της εγχώριας και της διεθνούς δραματουργίας. Συνεργάστηκε κατά βάση στο Εθνικό Θέατρο, με όλους τους μεγάλους της σκηνοθετικής μας τέχνης, όπως οι : Δημήτρης Ροντήρης, Πέλος Κατσέλης, Κώστας Μιχαηλίδης, Αλέξης Σολωμός, Αλέξης Μινωτής, Σωκράτης Καραντινός κ.α.
Στο πεδίο της μεγάλης οθόνης, επίσης υπήρξε ο Χριστόφορος Νέζερ ένας σπουδαίος ηθοποιός και μας άφησε ως διαχρονικό πολιτισμικό κεφάλαιο, τα σπουδαία κινηματογραφικά αποτυπώματά του. Υποδύθηκε ρόλους της καθημερινότητας, όπως τον δικηγόρο, τον ταπεινό χωριάτη, τον μικρό μεροκαματιάρη, τον ηγούμενο, τον τραγικό πατέρα, τον εγκαταλελειμμένο σύντροφο και πολλούς άλλους ακόμα ρόλους, στους οποίους με την παραστατική του ενάργεια και τη βαθιά υποκριτική του τέχνη, προσέδιδε ηθική δύναμη και μοναδική δημιουργική πνοή. Για αυτό αγαπήθηκε πλατιά ο Χριστόφορος Νέζερ από το κινηματογραφόφιλο κοινό μας στις δεκαετίες ιδίως του ΄50 και του ΄60 ιδίως, όπου ήκμασε ο ασπρόμαυρος κινηματογράφος μας και έδρεψε τις ηθικές δάφνες ενός κορυφαίου της έβδομης τέχνης. Συμμετείχε σε πληθώρα κινηματογραφικών ταινιών στις οποίες αποτύπωσε αδρά την υποκριτική του σφραγίδα. Αναφέρουμε ενδεικτικά τις κινηματογραφικές ταινίες: «Ο γυρισμός του στρατιώτη» 1966, «Καταιγίδα» 1965, «Ζωή γεμάτη πόνο» 1964, «Λενιώ η βοσκοπούλα» 1963, «Ο λουστράκος» 1962, «Κασσιανή» 1960, «Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας» 1956, «Καταδρομή στο Αίγιον» 1946 κ.α.
Ο Χριστόφορος Νέζερ είδε το φως της ζωής το 1887 στην Αθήνα και ήταν ξάδερφός της επίσης διακεκριμένης ηθοποιού Μαρίκας Νέζερ. Η οικογένειά του ήρε τις ρίζες της, στους Βαυαρούς που ήρθαν οι επί Βασιλέως Όθωνος στην Ελλάδα και ανατράφηκε μέσα σε ένα περιβάλλον πνευματικής και ηθικής ευμάρειας. Την πρωτόλεια εμφάνισή του στο θεατρικό σανίδι, έκανε πλάι στην Ευαγγελία Παρασκευοπούλου και έκτοτε ακολούθησε η μακρά και δαφνοστεφανωμένη θεατρική και κινηματογραφική του πορεία. Ο Χριστόφορος Νέζερ είχε παντρευτεί τη Μερόπη Μερκούρη, ανιψιά του δημάρχου Αθηναίων Σπυρίδωνα Μερκούρη και θεία της αλησμόνητης ηθοποιού και υπουργού Πολιτισμού μας Μελίνας Μερκούρη. Απέκτησε δύο γιους τον Τρύφωνα για τον Ιάσονα. Στις 19 Φεβρουαρίου του 1970, ο μεγά-λος μας ηθοποιός πλήρης δόξης και νερό στα 83 του χρόνια, εκδήμησε από τη ζωή. Ο θάνατος του προβλήθηκε με σεβασμό και ευαισθησία από τα μέσα της εποχής, για τη σπουδαία πολιτιστική του παρουσία και σκόρπισε άφατη θλίψη σε όλους τους ανθρώπους της τέχνης. Υπήρξε ένας κορυφαίος του θεάτρου και του κινηματογράφου μας και η αγαθή του μνήμη, θα τον συνοδεύει για πάντα στην καρδιά μας.
Φιλμογραφία
Η άλλη σιωπή (1970)
Αν όλες οι γυναίκες του κόσμου... (1967)
Ο γυρισμός του στρατιώτη (1966)
Καταιγίδα (1965)
Ζωή γεμάτη πόνο (1964)
Γάμος αλά Ελληνικά (1964)
Συγχώρεσέ με, αγάπη μου (1964)
Η μοδιστρούλα (1964)
Πληγωμένες καρδιές (1963)
Αγάπησα και πόνεσα (1963)
Λενιώ η βοσκοπούλα (1963)
Ανάμεσα σε δυο αγάπες (1963)
Λαφίνα (1962)
Ο λουστράκος (1962)
Οργή (1962)
Η Μπέτυ παντρεύεται (1961)
Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο (1962)
Πλούσιοι χωρίς λεφτά! (1960)
Κασσιανή (1960)
Μαλάμω (1960)
Καραγκιόζης, ο αδικημένος της ζωής (1959)
Η ζαβολιάρα (1959)
Ένα νερό κυρα-Βαγγελιώ (1959)
Μακριά απ' τον κόσμο (1958)
Μόνο για μια νύχτα (1958)
Ο πειρασμός (1957)
Κορίτσι με τα παραμύθια (1956)
Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1956)
Καταδρομή στο Αιγαίον (1946)
Η θύελλα πέρασε (1943)
Θεατρικές παραστάσεις
1945/1946 «Ο ηλίθιος» Πέλος, Κατσέλης
1946/1947 «Πολύ κακό για το τίποτα», Δημήτρης Ροντήρης
1948/1949 «Βολπόνε», Δημήτρης Ροντήρης
1949/1950 «Άνθρωπος και υπεράνθρωπος», Δημήτρης Ροντήρης
1 950/1951 «Βρικόλακες»
1950/1951 «Χαραυγή», Κωστής Μιχαηλίδης
1950/1951 «Όπως σας αρέσει», Αλέξης Σολομός
1951/1952 «Νεφέλαι», Σωκράτης Καραντινός
1952/1953 «Ο αρχοντοχωριάτης», Σωκράτης Καραντινός
1953/1954 «Ο κατά φαντασίαν ασθενής», Αλέξης Σολομός
1953/1954 «Χαραυγή - Σκοτεινιά στον Έπαχτο», Κωστής Μιχαηλίδης
1954/1955 «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» Κωστής Μιχαηλίδης
1954/1955 «Οι εύθυμες κυράδες», Kωστής Μιχαηλίδης
1955/1956 «Δοκιμασία», Αλέξης Σολομός
1956/1957 «Ανθή», Κωστής Μιχαηλίδης
1956/1957 «Συναπάντημα στην Πεντέλη», Αλέξης Σολομός
1959/1960 «Φοιτηταί», Σωκράτης Καραντινός
1964/1965 «Ο Βασιλικός», Αλέξης Μινωτής
*Ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι συγγραφέας
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
www.panosavramopoulos.blogspot.gr