Ο πολυεδρικός ηθοποιός μας
Θεόδωρος Δημητρίεφ !
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Με εφαλτήριο την έξοχη φωνή του και την αρωγή του πολυμερούς λυρικού του κυττάρου, ο Θόδωρος Δημητ-ρίεφ, διέγραψε μια σπουδαία καμπύλη δημιουργίας στα καλλιτεχνικά μας δρώμενα. Τραγούδησε σε επιθεω-ρήσεις και οπερέτες, απήγγειλε ποιήματα μεγάλων μας ποιητών, πρωταγωνίστησε ως κορυφαίος του χορού σε αρχαίες ελληνικές τραγωδίες και κωμωδίες, ενώ πρωταγωνίστησε σε σπουδαίες θεατρικές παραστάσεις, ταινίες του ασπρόμαυρου κινηματογράφου μας, σε εμπνευσμένα σήριαλ της ελληνικής τηλεόρασης, αλλά και σε ποικίλες ραδιοφωνικές εκπομπές, λόγω της ταλαντούχου φωνής του. Ο Θεόδωρος Δημητρίεφ είδε το φως της ζωής στις 15 Αυγούστου 1929, εκδηλώνοντας από μαθητής υψηλές καλλιτεχνικές αρετές. Αποφοιτώντας από το Γυμνάσιο και αφού έλαβε τα βασικά μαθήματα υποκριτικής, ρίχτηκε στην αρένα της τέχνης. Τα πρώτα του βήματα τα έκανε στο μουσικό θέατρο ένεκα της έξοχης φωνής του, που του άνοιγε πόρτες στα καλλιτεχνικά μετερίζια. Την περίοδο έτσι 1955-58 τραγούδησε στις επιθεωρήσεις των θεάτρων «Βέμπο» και «Αλίκη», αλλά και στα κοσμικά κέντρα «Αστέρια»
της Γλυφάδας και «Μπλέ Αλεπού» της οδού Τροίας στην Αθήνα. Το 1959 και για τις ανάγκες της τριλογίας του Αισχύλου «Ορέστεια» σε σκηνοθεσία του μεγάλου δασκάλου Δημήτρη Ροντήρη, προσλήφθηκε στο Εθνικό Θέατρο, που αποτέλεσε έκτοτε για δεκαετίες την κεντρική υποκριτική του έπαλξη. Έσχατη εμφάνισή του το 2003, στον «Άμλετ» του κραταιού Μιχάλη Κακογιάννη, όπου υποδύετο το φάντασμα.
Σε ότι αφορά την παρουσία του στο παλκοσένικο υπήρξε ογκωδέστατη και πολυεδρική με μεγάλη επιτυχία, που εξακτί-νωσε το καλλιτεχνικό του κύρος. Παίζοντας σε αριστουργή-ματα του κλασικού δραματολογίου, αλλά και αρχαία ελληνική τραγωδία και κωμωδία. Αναφέρουμε ενδεικτικά τις συμμετο-χές του στις παραστάσεις : Ορέσετια του Αισχύλου (1959), Βάτραχοι του Ευριπίδη (1959), Το ημέρωμα της στρίγγλας του Σαίξπηρ (1959), Αλκιβιάδης του
Θεοτοκά (1959), Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας του Ντήρεμαντ (1961), Ο Φιλάργυρος του Μολιέρου (1961), Ελένη του Ευριπίδη (1962), Ρήγας Βελεστινλής του Σπύρου Μελά (1962), Αντώνιος και Κλεοπάτρα του Σαίξπηρ (1963), Ο βασιλικός του Μέτεση (1964) κ.α.
Στο φάσμα της μεγάλης οθόνης τώρα, μας αποτύπωσε αδρά το δραματικό του τάλαντο ο αγαπημένος μας Θόδωρος Δημητρίεφ, με σπουδαίες κινηματογραφικές παρουσίες. Αναφέ-ρουμε ενδεικτικά τις συμμετοχές του στις ταινίες : Η Λαίδη και ο Αλήτης 1955, Ο Φανούρης και το σόι του 1957, Της τύχης τα γραμμένα, Το αμαξάκι,
1958 Μια Ιταλίδα στην Ελλάδα, Ερωτικές ιστορίες 1959, Ηλέκτρα 1962, Ο ουρανοκατέβατος 1965,Η σιδηρά κυρία 1983. Κινηματογραφικές συμμετοχές που έφεραν άφθιτο, το εμπνευσμένο λυρικό του κύτταρο και μας έκαναν να τον αγαπήσουμε βαθιά.
Αλλά και στο τηλεοπτικό μας πεδίο ο πολυτάλαντος Θόδωρος Δημητρίεφ, μας κατέλειπε σπουδαίες ερμηνεί-ες, σύμφυτες με την πολυεπίπεδη δραματική του φυσιο-γνωμία. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά στις τηλεοπτικές του συμμετοχές στις επιτυχημένες μας τηλεοπτικές δημι-ουργίες : «Κεκλεισμένων των θυρών» (1972) των Κώστα Λυχναρά - Θάνου Σάντα — ΕΙΡΤ, «Τα αγρίμια» - αστυνο-μική σειρά (1973-74) του Μήτσου Λυγίζου — ΥΕΝΕΔ, «Ανθρώπινες ιστορίες» (1973) του Γιώργου Κωνσταντίνου — ΥΕΝΕΔ, «Μαντάμ Σουσού» (1986) του Δημή-τρη Ψαθά, Σκηνοθεσία Θανάσης Παπαγεωργίου — ΕΡΤ2 «Ρετιρέ» (1990-91) του Γιάννη Δαλιανίδη — MEGA, «Αγάπη στο Αιγαίο» (1992) του Φίλιππου Φυλακτού — ΕΤ2, «Δρόμοι της πόλης» (1995) των Μ. Μανουσάκη Κ. Κωστόπουλου — ΑΝΤ1, «Εκείνες κι εγώ» (1996-97) των Γιάννη Μπέζου - Ανδρέα Μορφονιού — ΑΝΤ1, «Άγγιγμα ψυχής» (1998) του Μανούσου Μανουσάκη — ΑΝΤ1 κ.α. Μια εύκρατη τηλεοπτική παρουσία, την οποία γονιμοποίησε ο Θόδωρος Δημητρίεφ, με την υποκριτική του πολυμέρεια.
Σημειώνοντας ακόμα και τις εξαιρετικές για την φωνή του ραδιοφωνικές του συμμετοχές, στις παραγωγές : «Οι συνένοχοι», «Μαντάμ Σουσού, «Ας είναι η χήνα σας παχειά και η πίττα σας μεγάλη», «Επιτρέποντες», «Νεφέλες», «Ο διθύραμβος του ρόδου», «Συναπάντημα στην Πεντέλη». Τέλος τραγούδησε στους δίσκους : Το Άξιον εστί 1964, Εθνεγερσία 1971, Ο βασι-λεύς των ουρανών 1975, Ο μεγάλος ξεσηκωμός 1977, Κοσμάς ο Αιτωλός 1980 κ.α. Στις 25 Δεκεμβρίου 2016 ο πολυτάλαντος Θόδωρος Δημητρίεφ, εκδήμησε από τη ζωή, σε ατμόσφαι-ρα πάνδημης θλίψης. Υπήρξε αναντίλεκτα ένας σπουδαίος και πολυμερής ηθοποιός μας στον 20-0 αιώνα !
Θέατρο
Ορέστεια 1959
Βάτραχοι 1959
Το ημέρωμα της στρίγγλας 1959
Αλκιβιάδης 1959
Ριχάρδος ο Γ' 1960
Τα λάθη μιας νύχτας 1960
Λυσιστράτη 1960
Ο έμπορος της Βενετίας 1960
Η επίσκεψις της γηραιάς κυρίας 1961
Οιδίπους επί Κολωνώ 1961
Αίας 1961
Αχαρνής 1961
Ο φιλάργυρος 1961
Ελένη 1962
Ρήγας Βελεστινλής 1962
Προμηθεύς-δεσμώτης 1963
Σφήκες 1963
Άλκηστις 1963
Αντώνιος και Κλεοπάτρα 1963
Ο βασιλικός 1964
Οιδίπους τύραννος 1965
Άλκηστις 1965
Οιδίπους επί Κολωνώ 1966
Αγαμέμνων 1966
Το ηφαίστειο 1966
Μάκβεθ 1967
Φιλοκτήτης 1967
Ορέστεια 1967
Ταρτούφος 1967
Άλκηστις 1968
Ρήσος 1968
Ιππής 1968
Αντιγόνη 1969
Ηλέκτρα 1969
Ιερός λόχος 1971
Οι Μαυρόλυκοι 1971
Δον Κιχώτης 1972
Κινηματογράφος
Η Λαίδη και ο Αλήτης 1955
Ο Φανούρης και το σόι του 1957
Η θεία απ' το Σικάγο
Της τύχης τα γραμμένα
Το αμαξάκι
Μόνο για μια νύχτα 1958
Μια Ιταλίδα στην Ελλάδα
Ερωτικές ιστορίες 1959
Άτλας 1961
Ο ουρανοκατέβατος 1965
Οι αριστόγατες 1970
Η σιδηρά κυρία 1983
Τηλεοπτικές σειρές
«Κεκλεισμένων των θυρών» (1972) των Κώστα Λυχναρά - Θάνου Σάντα — ΕΙΡΤ
«Τα αγρίμια» - αστυνομική σειρά (1973-74) του Μήτσου Λυγίζου — ΥΕΝΕΔ
«Ανθρώπινες ιστορίες» (1973) του Γιώργου Κωνσταντίνου — ΥΕΝΕΔ
«Μαντάμ Σουσού» (1986) του Δημήτρη Ψαθά, Σκηνοθεσία Θανάσης Παπαγεωργίου — ΕΡΤ2, «Ρετιρέ» (1990-91) του Γιάννη Δαλιανίδη — MEGA
«Αγάπη στο Αιγαίο» (1992) του Φίλιππου Φυλακτού — ΕΤ2
«Τμήμα Ηθών» (1992) του Μανούσου Μανουσάκη, επεισ. 62, 81, 110 — ANT1
Οι μεν και οι δεν (1993-96)
Εμείς και εμείς(1994-98) ΜΕGA
Ταύρος με τοξότη (1994-95 ANT1
«Δρόμοι της πόλης» (1995) ΑΝΤ1
«Εκείνες κι εγώ» (1996-97) ΑΝΤ1
«Άγγιγμα ψυχής» (1998) ΑΝΤ1
Ραδιόφωνο
«Οι συνένοχοι
«Μαντάμ Σουσού»
«Ας είναι η χήνα σας παχειά και η πίττα σας μεγάλη
«Επιτρέποντες»
«Νεφέλες»
«Ο διθύραμβος του ρόδου»
«Συναπάντημα στην Πεντέλη»
Το παρόν κείμενό μας δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Παρασκήνιο".
Share this
