Από την εορτή της Κυριακής των Αγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων, στην Παναγία Χρυσοσπηλιώτισσα των Αθηνών !

Από την εορτή της Κυριακής των Αγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων, στην

Παναγία Χρυσοσπηλιώτισσα των Αθηνών !

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Με ξεχωριστή ευλάβεια και άφατη κατάνυξη ο φιλόχριστος λαός των Αθηνών, προσήλθε την Κυριακή 16-6-24, των Αγίων 318 θεοφόρων πατέρων, στον ιστορικό και περικαλλή ναό της Παναγίας Χρυσοσπηλιωτίσσης της πόλης, για να εορτάσει την έβδομη Κυριακή μετά το Πάσχα, την ιστορική μνήμη των Αγίων Πατέρων της Α΄ εν Νικαία Οικουμενικής Συνόδου το 325, στη Νίκαια της Βιθυνίας. Στον μεγαλοπρεπή ναό της Παναγίας Χρυσοσπιλιώτισσας στην οδό Αιόλου, που μαζί με την Αγία Ειρήνη επι της ιδίας οδού, συναποτελούν δυο βυζαντινά αριστουργήματα, που καταυγάζουν το πνευματικό φέγγος και το αρχιτεκτονικό κάλλος της βυζαντινής Αθήνας. Για την ιστορία

αναφέρουμε πως η μεγαλοπρεπής και επιβλητική αρχιτεκτονικά Παναγία Χρυσοσπηλιώτισσα, φέρει ακέραια – με βυζαντινά και αρχαιοελλη-νικά στοιχεία τεχνοτροπίας - την αρχιτεκτονική σφραγίδα στην ανοικοδόμησή της, τριών εκ των μεγαλυτέρων αρχιτεκτόνων μας του 19-ου αιώνα, που σημάδεψαν πολιτισμικά ανεξίτηλα, την βυζαντινή και ευρύτερα την αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της Αθήνας μας. Του Δημητρίου Ζέζου, του Παναγιώτη Κάλκου και του Ερνέστου Τσίλερ. Και καταυγάζει με το κάλλος και την ακένωτη ομορφιά της, τον βυζαντινό χαρακτήρα της πόλης. Από τα εξαιρετικά αρχιτεκτονικά στοιχεία του ναού που δεσπόζουν, είναι τα δυο του

καμπαναριά, με τις εντυπωσιακές θολωτές οροφές τους. Το νότιο ολοκληρώθηκε το 1888 και το βόρειο το 1892. Έξοχης αισθητικής ακόμα σε ότι αφορά τα δυο καμπαναριά του ναού, είναι και ο τρόπος του κτισίματος με δόμους, που επικουρούνται από κεράμους. Σε ότι αφορά την εσωτερική αισθητική – επένδυση, υφίστανται πολύ ενδιαφέρουσες αγιογραφίες δυτικής τεχνοτροπίας του Σ. Χατζόπουλου. Ενώ ο διάκοσμος όπως αντιστοίχως στην Αγία Ειρήνη είναι φιλοτεχνη-μένος από τους Β. Κώττα και Α. Πέτα. Επίσης πολύ επιβλητικοί προξενώντας αισθητικό δέος στον επισκέπτη, οι δυνατοί κίονες με τα περίτεχνα κορινθιακά κιονόκρανα. Τέλος το αισθητικό κάλος του ναού και την μεγαλοπρέπειά του, συμπληρώνει το περίτεχνο σκαλιστό τέμπλο που ενδεχόμενα σχεδίασε ο Τσίλερ.

Στον έξοχο αυτό ναό λοιπόν της Αθήνας μας, την Κυριακή 16-6-24 έβδομη Κυριακή μετά το Άγιο Πάσχα, εορτάστηκε ευλαβώς η ηθική μνήμη των 318 Αγίων θεοφόρων Πατέρων, της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου της Νικαίας το 325, η οποία κατεδίκασε την διαιρετική για την ενότητας της εκκλησίας αίρεση του Αρείου και ανεκήρυξε το Χριστό Θεό, ομοούσιο προς τον Πατέρα. Της κατανυκτικής Κυριακάτικης λειτουργίας, χοροστάτησε ο ευσεβής Πατέρας και ιερατικός προϊστάμενος της Παναγίας Χρυσοσπηλιωττίσσης κ.κ. Αθανάσιος Αττάρτ, μέσα στο ευλαβικό κλίμα του εκκλησιάσματος. Με το πέρας της λειτουργίας επακολούθησε η σεμνή εορτή της λήξης του

κατηχητικού σχολείου της Παναγίας της Χρυσοσπηλιωτίσσης, όπου και οι μαθητές έψαλαν ωραίους εκκλησιαστικούς ύμνους και παρουσίασαν ενδιαφέροντα σκέτς, μέσα από τα οποία με τη μαθητική φρεσκάδα και την ηθική τους ενάργεια, ανέδειξαν τον ορθόδοξο χαρακτήρα τους. Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές του ναού στην εμπνευσμένη κατηχητική προσπάθεια, διότι τα κατηχητικά σχολεία, συνιστούν διαχρονικά έναν από τους κεντρικούς πυλώνες της ορθόδοξης παιδείας μας. Ιδίως σήμερα που ο ξέφρενος καταναλωτικός ευδαιμονισμός και ο απερίσταλτος δεσποτισμός της μηχανής, δημιουργούν μαζανθρώπους, χωρίς

ηθική συγκρότηση, πολιτισμικό ήθος και ουμανιστική παιδεία.

Χρόνια Πολλά και οι 318 Άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες να μας χαρίζουν υγεία και να μας κατευοδώνουν σε δρόμους ηθικής και πνευματικής ευημερίας.

Παραθέτουμε ένα από τα χαρακτηριστικότερα δοξαστικά Τροπάρια της εορτής :

«Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός, ἐκ τῶν τῆς οἰκουμένης περάτων συνδραμών, Πατρός καί Υἱοῦ καί Πνεύματος ἁγίου μίαν οὐσίαν ἐδογμάτισε καί φύσιν καί τό μυστήριον τῆς θεολογίας τρανῶς παρέδωκε τῇ Ἐκκλησίᾳ. οὕς εὐφημοῦντες ἐν πίστει, μακαρίσωμεν λέγοντες. Ὤ θεία παρεμβολή, θεηγόροι ὁπλῖται παρατάξεως Κυρίου. ἀστέρες πολύφωτοι τοῦ νοητοῦ στερεώματος. τῆς μυστικῆς Σιών οἱ ἀκαθαίρετοι πύργοι. τά μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου. τά πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου. Νικαίας τό καύχημα, οἰκουμένης ἀγλάϊσμα, ἐκτενῶς πρεσβεύσατε ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν».

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr