Ο σπουδαίος δευτεραγωνιστής μας Παναγιώτης Καραβουσιάνος !

Ο σπουδαίος δευτεραγωνιστής μας

Παναγιώτης Καραβουσιάνος !

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Με εφαλτήριο το έξοχο λυρικό του τάλαντο ως βαθύφωνος και μονωδός της Λυρικής Σκηνής, τον επιβλητικό του σωματότυπο, που του επέτρεπε να κινείται υποδειγματικά στο φάσμα της κωμωδίας, αλλά και με μια προικισμένη σκηνική παρουσία, ξεκίνησε την μακρά και λαμπρή πορεία του, στο φάσμα του λυρικού θεάτρου και του κινηματογράφου, ο αγαπημένος μας κωμικός Παναγιώτης Καραβουσιάνος. Μας έδωσε έτσι υψηλού λυρικού ήθους παρουσίες σε 12 όπερες και 8 οπερέτες και στη συνέχεια επακολούθησε η εμπνευσμένη κωμική παρουσία του σε 35 σπουδαίες ταινίες του ασπρόμαυρου κινηματογράφου μας, μέσα από τις οποίες ξεδίπλωσε το ενάρετο υποκριτικό του τάλαντο. Ο Παναγιώτης Καραβουσιάνος είδε το φως της ζωής το 1908. Και μετά την αποπεράτωση των εγκύκλιων γυμνασιακών του σπουδών, ενεγράφη στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου και

έχτισε το στέρεο δραματικό του υπόβαθρο. Αποφοιτώντας από την Δραματι-κή Σχολή, έπαιξε σε έργα πρόζας, με το θεατρικό σχήμα της κραταιάς Μαρίκας Κοτοπούλη, αλλά και με τη σκηνή του Εθνικού, που γνώριζε τότε μέρες μεγάλης δόξης, με τα ιερά θεατρικά μας «τέρατα», που είχε στο δυναμικό του. Παράλληλα ξεκίνησε την λυρική του παρουσία συμμετέχοντας σε δευτερεύοντες και βοηθητι-κούς ρόλους στις όπερες «Η νυχτερίδα» (1940), «Μαντάμ Μπατερφλάυ» (1940), «Τόσκα» (1960), «Ναμπούκο» (1960), αλλά και στις οπερέτες «Η Ολλανδέζα», «Το ρόδο του Τυρόλου», «Ο βαρώνος Ατσίγγανος» κ.α. Για να επακο-λουθήσει η εμπνευσμένη και πολυεπίπεδη παρουσία του, ως υψηλού κύρους δευτεραγωνιστής σε μεγάλες μας κωμωδίες κατά βάση, τις οποίες επένδυσε αισθητικά με το πολυμερές υποκριτικό του τάλαντο, υποδυόμενος αριστοτεχνικά πλήθος ρόλων της κοινωνικής τότε καθημερινότητας και βγάζοντας τις έξοχες αδρές δραματικές του γραμμές

Υποδύθηκε έτσι άλλοτε τον μπράβο της νύχτας και το κρατούμενο, άλλοτε τον μεταφορέα, τον οδηγό και τον περιπτερά, κάποτε τον μπακάλη και τον κηπουρό, ενίοτε τον οδοντίατρο, αλλά και τον σκληροτράχηλο και συντηρητικών και αυταρχικών αρχών αδελφό νύφης, από την επαρχία και δη από την συντηρητική παραδοσιακά Μάνη. Αναφέρουμε ενδεικτικά τις ταινίες : «Οι απάχηδες των Αθηνών» (1950), «Το σοφεράκι» (1953), «Η λίμνη των στεναγμών» (1959), «Μανταλένα» (1960), «Ποτέ την Κυριακή» (1960), «Ζητείται ψεύτης» (1961), «Του κουτρούλη ο γάμος» (1962), «Ο

καταφερτζής» (1964) κ.α. Σημειώνοντας ακόμα την εξαιρετική συνεργασία του με την κορυφαία «Φίνος – Φιλμ» την περίοδο 1953-1966, συμμετέχοντες σε 9 ταινίες της, μεταξύ των οποίων και οι αριστουργηματικές : «Ο Ηλίας του 16ου, «Μακρυκωσταίοι Και Κοντογιώργηδες», «Το Κλωτσοσκούφι» και «Τα Κίτρινα Γάντια». Μια μακρά και επιτυχημένη κινηματογραφική συμμετοχή, που ανέδειξε το ακένωτο υποκριτικό τάλαντο του Παναγιώτη Καραβουσιάνου, ως μεγάλου καρατερίστα και την οποία αγκάλιασε με θέρμη και πάθος το κινηματογραφόφιλο κοινό. Το κλείσιμο της αυλαίας για το μεγάλο μας ηθοποιό θα σημάνει με την ταινία «Ο άνθρωπος της καρπαζιάς» το 1969. Μοίρα τραγική το 1972 νέος ο Παναγιώτης Καραβουσιάνος εκδήμησε από τη ζωή, σκορπώντας άφατη θλίψη, αφενός στον καλλιτεχνικό κόσμο που τον εκτιμούσε βαθιά για το ευγενές ήθος του, αφετέρου στο κινηματογραφόφιλο κοινό, που τον είχε λατρέψει και την υποκριτική του δεινότητα, ως ένας σπουδαίος δευτεραγωνιστής.

Φιλμογραφία

1948 Μαρίνος Κοντάρας ντεμπούτο

1950 Οι απάχηδες των Αθηνών

1951 Προ παντός ψυχραιμία

1952 Δυο κοθώνια στο ναυτικό

1953 Γενίτσαρος, Το σωφεράκι

1954 Γκολ στον έρωτα, Το κορίτσι της γειτονιάς

1955 Τζο ο τρομερός Μπράβος

1956 Γραφείο συνοικεσίων, Δολλάρια και όνειρα

1959 Η λίμνη των στεναγμών , Κρυστάλλω, Ο Ηλίας Του 16ου,

Όσο Υπάρχουν Γυναίκες

1960 Για την αγάπη μιας ορφανής, Μακρυκωσταίοι Και Κοντογιώργηδες,