Ο απαράμιλλος ζεν πρεμιέ μας
Άλκης Γιαννακάς !
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Την δεκαετία του ΄70 ένας αεικίνητος ζεν πρεμιέ, με την προικοδοσία μια σπάνιας φυσικής ομορφιάς, αλλά και ένα γλυκύ λυρικό κύτταρο, δονούσε τις καρδιές μας, με τις μεγαλοπρεπείς εμφανίσεις του, στις μεγάλες μας ταινίες «Ένας ντελικανής» (1963) και «Το ρεμάλι της Φωκίονος Νέγρη». Φανερώνοντας τη στόφα και τα χαρακτηριστικά ενός μεγάλου ηθοποιού. Ενώ σπουδαία υπήρξε και η μετέπειτα κινηματογραφική του ιδίως και θεατρική πορεία, που τον καταξίωσε στα κορυφαία μας καλλιτεχνικά αστέρια. Η υποκριτική του παρουσία, ερμηνεύοντας άλλοτε ρόλους «αυστηρούς» όπως λοχαγός, αξιωματικός, μπρά-βος, ενίοτε όμως και ρόλους «συμπαθούς πρωταγωνιστή», όπως φερέλπιδος όμορφου νέου, ευγενούς πατριώτη όπως στο σπουδαίο μας ιστορικό δράμα «Οι γενναίοι του βορρά», αλλά και στην επική «Μαντώ Μαυρογέννους», όπου υποδύεται με υποκριτική δεινότητα το πρωτοπαλίκαρο του πρίγκιπα Δημήτρη Υψηλάντη (τον ενσάρκωνε ο έξοχος Πέτρος Φυσ-σούν), που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις
πολιτικές ραδιουργίες του φαναριώτη Κωλέτη, του «συμπαθούς ληστή» αντίπερα στην κοινωνική εκμετάλλευση της απε-λεύθερης από τους Τούρκους Ελλάδος, όπως στον ομώνυ-μο ρόλο του Χρήστου Νταβέλη κ.α. είχε μια ξεχωριστή λυρική αύρα και μια σκηνική αρτιότητα, που ανεδείκνυαν το πολυμερές τάλαντο του αγαπημένου μας πρωταγωνιστή Άλκη Γιαννακά. Μια μακρά και επιτυχημένη κινηματογρα-φική αλυσίδα, με καίριες ερμηνείες σε αριστουργηματικές μας ταινίες, που κατέστησαν τον Άλκη Γιαννακά, είδωλο της δεκαετίας του ΄70.
Ο μεγάλος μας ζεν πρεμιέ είδε το φως της ζωής στις 28 Μαρτίου 1945. Και με την αποπεράτωση των γυμνασιακών του σπουδών, αφού έλαβε τις βασικές σπουδές υποκριτικής, ρίχτηκε στην αρένα της μεγάλης μας οθόνης. Πρόβα τζενεράλε στο κινηματογραφικό μας πεδίο, έκανε με τις ταινίες «Ένας ήρως με παντούφλες» (1958) και «Τα παλιόπαιδα» (1963), στις οποίες εξέπεμψε το ελπιδοφόρο δραματικό του σήμα. Και επακολούθησαν οι αριστοτεχνικές του κινηματογραφικές συμμετοχές, στα μεγάλα μας φίλμς 1963 «Ένας ντελικανής» στον υποδειγματικό ρόλο του Μανουήλη και «Το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη» (1964), στον επικό ρόλο του Αλέκου, που εξακτίνωσαν το καλλιτεχνικό του κύρος και τον αναβίβασαν σε αστέρι πρώτου μεγέθους. Με μια αντίστοιχη ακόμα σε κύρος και επιτυχίες κινηματογραφική και θεατρική συνέχεια, μέσω των
οποίων κέρδιζε πάντα την αγάπη και το χειροκρότημά μας. Αναφέρουμε ενδεικτικά επίσης τις ταινίες του : «Στα σύνορα της προδοσίας» (1968), «Η ταξιτζού» (1970), «Κάθε ναυάγιο και μια κόλαση» (1971) «Παγίδα στην Ελλάδα» (1982), «Κόκκινο χρυσό» 1990 κ.α.
Στο πέρας της δεκαετίας του ’80, ο Άλκης Γιαννακάς, πήρε την απόφαση να αποσυρθεί από την ενεργό καλλιτεχνική δραστηριότητα, ιδιωτεύοντας και ζώντας με την αγαπημένη του σύζυγο. Παραμένει όμως πάντα στην καρδιά μας, ένα αξεπέραστο κινηματογραφικό μας ίνδαλμα, αυτό το σπουδαίο «ρεμάλι της Φωκίονος Νέγρη» !
Φιλμογραφία
1958 Ένας ήρως με παντούφλες
1963 Τα παλιόπαιδα, Ένας ντελικανής
1964 Ο παράς και ο φουκαράς, Μονεμβασιά, Η σοφερίνα, Αδικημένη, Το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη
1966 Τα μυστικά της αμαρτωλής Αθήνας, Ο παρθένος
1968 Στα σύνορα της προδοσίας
1969 Ο Νταβέλης, Ζαβολιές
1970 Οι γενναίοι του Βορρά, Μια γυναίκα στην Αντίσταση, Η ταξιτζού, Οι τρεις ψεύτες 1971 Μαντώ Μαυρογένους , Καταναλωτική κοινωνία, Κάθε ναυάγιο και μια κόλαση, Η ιδιωτική μου ζωή
1982 Παγίδα στην Ελλάδα
1986 Τα λιγούρια, Ο τρελοξενύχτης
1987 Όλοι τους τρελοί εκτός από εμένα, Η γειτονιά των τρελών, Αρχηγέ προχώρα σε θέλει άλλη χώρα
1988 Η χήρα με τα κόκκινα
1990 Κόκκινο χρυσό
Το παρόν κείμενό μας δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Παρασκήνιο".
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr