Το «Καπνεργοστάσιο» της αστικής ανάπτυξης !
Σύμφυτο με την αστική έξαρση του μεσοπολέμου και των μεταπολεμικών μας δεκαετιών, αλλά και την επάλληλη κοινωνική ανάπτυξη, το «Καπνεργοστάσιο» στην Λένορμαν. Αποτύπωνε με την νεοκλασική αισθητική του και την αρχιτεκτονική του μεγαλοπρέπεια, τα πρώιμα αστικά σκιρτήματα της ελληνικής κοινωνίας, μετά την εθνική τραγωδία της Μικρασίας. Με τα πρώτα εργοστάσια δημόσια ή ιδιωτικά, να δίνουν τον τόνο της στροφής της ελληνικής κοινωνίας και την έξοδο από το απεχθές φάσμα της εσωστρέφειας! Αλλά και το όνειρο και την δίψα, με τις ανέσεις και τις δυτικές απολαύσεις της καθημερινότητας.
Από την άλλη η Ελλάδα υπήρξε πάντα καπνοπαραγωγός χώρα, με τις ονομαστές εγχώριες ποικιλίες της καπνού, «τσιμπέλι», «σέρτικα», «Αγιρινίου», «μαύρος» στο Αγρίνιο, στην Ξάνθη, στο Παγγαίο, στην Υπάτη, στην Κατερίνη, στο Κολινδρό, στην Ελλασόνα, στην Πτολεμαΐδα και αλλού, αλλά και με τα ευρωπαϊκά χαρμάνια τύπου «Βιρτζίνια» και «Μπέρλευ», «Κλειώ», «Νίκη» κ.α. και είχε αναπτύξει καλά την καπνοπαρταγωγή της, ενώ αποτελούσε και εξαγώγιμη χώρα στον καπνό, ευρισκόμενη σε μια διαρκή ώσμωση με άλλες παραγωγές χώρες, για το φινίρισμα και την επεξεργασία του. Και με αυτή την έννοια υπήρξε ο καπνός και ένα σημαντικός συντελεστής της εθνικής οικονομίας , στο φάσμα της περιφερειακής ανάπτυξης.
Αυτό το άρωμα, μας αναδύει και η επιβλητική και αριστοτεχνική πόρτα του «Καπνεργοστα-σίου», με τα περίτεχνα ανάγλυφα σκαλίσματά της και την καμπυλοειδή στέψη της, που την καθιστά ένα αστικό κομψοτέχνημα. Υποστασιοποιώντας τόσες ωραίες μνήμες, που αναφέραμε πιο πάνω. Αλλά και ολάκερο το μεγαλοπρεπές πέτρινο κτίριο του «Καπνεργο-στασίου», που μυροβολά αστική ανάπτυξη και πολιτισμό. Σήμερα στο χώρο του, φιλοξενού-νται τα αρχεία του κράτους, αποτελώντας και πάλι μια κυψέλη πολιτισμού, για τους ερευνητές και νέους επιστήμονες, που στα βαρύτιμα αρχεία του, αποζητούν να βρούν τα βήματα της Ελλάδας, στον 20-ο αιώνα. Το «Καπνεργοστάσιο», είναι ένα σπουδαίο πολιτι-σμικό τοπόσημο της Αθήνας μας και κάθε φορά, που πηγαίνω στον Κολωνό, είτε στον Άγιο Αιμιλιανό στο Λόφο του Σκουζέ, είτε στην Παναγία της Κολοκυνθούς, το κοιτάζω αδηφάγα με δέος και αγάπη !
Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Συγγραφέας
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
Αθήνα, 20-2-2020