Ηθική μαγεία στην Επτανήσου, στην Κυψέλη !
Μόνο το επίθετο «υπαίθριο μουσείο» μπορεί να αποτυπώσει την αρχιτεκτονική πανδαισία και την μοναδική αστική αύρα της οδού Επτανήσου στη Κυψέλη. Ένας έξοχος αισθητικά δρόμος, με έναν γαλαξία νεοκλασικών σπιτιών, που συνιστά την επιτομή της νεοκλασικής ομορφιάς της μεσοπολεμικής και πρώτης μεταπολεμικής Αθήνας και αναδύει με παραστατική ενάργεια, το άρωμα και την γοητεία της αστικής τάξης. Δεν λείπει τίποτα από αυτή την αθηναϊκή και πολιτισμική μεγαλουργία στην οδό Επτανήσου, μεταξύ της Δροσοπούλου και της Αγίας Ζώνης. Το μέτρο, η αισθαντική ατμόσφαιρα, το όραμα για ποιοτική ζωή, το μεράκι και η αγάπη γα την καλωσιά και το ωραίο, που σαν να το κληροδοτεί από τον ιερό βράχο της Αθήνας η Παλλάδα Αθηνά, αλλά και η διάστικτη ηθική έξαρση της μεσοπολεμικής ανάπτυξης και ευημερίας! Αλλά μαζί με αυτά τα αισθητά, που μπορεί να ψαύσει το αχόρταγο μάτι του διαβάτη στην Επτανήσου, υπάρχει και η αδιόρατη πυκνή - μα τόσο πυκνή ατμόσφαιρα – που υποστασιοποιεί την ηθική δύναμη και την πολιτισμική έξαρση του κοινωνικού ιστού της περιοχής, μεσοπολεμικά και τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες στην αρχόντισσα της Αθήνας Κυψέλη. Οι ψίθυροι από το κοντινό ζαχαροπλαστείο «Σελέκτ» στην Φωκίονος Νέγρη, που φιλοξένησε στις πολυθρόνες του, την αφρόκρεμα των διανοουμένων, των ποιητών και των καλλιτεχνών της μεταπολεμικής Ελλάδας. Από τον Αλέκο Σακελλάριο και τον Κώστα Πρετεντέρη έως τον Μίλτο Σαχτούρη και τον Μένη Κουμανταρέα και από τους γειτονικούς απέναντι από το Σελέκτ στην Φωκίονος ενοίκους Τζένη Καρέζη και Κώστα Καζάκο έως τους επίσης Κυψελιώτες Νίκο Κούρκουλο και Μαρίκα Κρεβατά ! Οι χορευτικοί ρυθμοί από την «Κουίντα», επίσης στη μαγική Φωκίονος, που φιλοξένησε μέχρι και τον παγκόσμιο Έλβις Πρίσλευ ! Τα μαγικά βράδια στο «Ιγκλού» και τόσα αλλά κοινωνικά και πολιτισμικά τοπόσημα της Κυψέλης, που συνθέτουν τον έξοχο αστικό χαρακτήρα της Αθήνας.
Αλλά ας έλθουμε σε ένα χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονική πανδαισίας της Επτανήσου, που τροφοδοτεί ατέλευτα τον αστικό μύθο της Αθήνας. Στην συμβολή της Επτανήσου με την Μηθύμνης, όπου δεσπόζει ιπποτικά μια τριώροφη κατοικία βαμμένη στο γλυκό και αισθησιακό χρώμα της τερακότας. Με ένα επιβλητικό κεντρικό έρκερ και αριστοτεχνικά μπαλκόνια αριστερά και δεξιά. Υποστηριζόμενα από μαρμάρινους κιλλίβαντες που σε ανατείνουν και σου προξενούν από το ύψος του δέος. Μπαλκόνια με σφυρήλατα ανάγλυφα περίτεχνα κιγκλιδώματα και ψηλές πόρτες στους εξώστες, βουτηγμέ-νες στο βαθύ κυπαρισσί πράσινο, που σε διαποτίζει με μια γλυκιά ευφορία. Μια αριστου-ργηματική αρχιτεκτονική σύνθεση, που μυροβολάει από μακριά την μεγαλοπρέπεια και την άφατη αρχοντιά της Κυψέλης. Αυτή είναι η λατρεμένη μας συνοικία, που τόσο βαθιά αγάπησα και τελείωσα το 30-ο Λύκειό της στην οδό της Βελβενδού, στην ανηφόρα. Η επιτομή της αθηναϊκής ομορφιάς !
Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Συγγραφέας
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
Αθήνα, 2-2-2020