Η αίγλη και η παρακμή, της οδού Σταδίου !
Μια βόλτα στην άλλοτε πανέμορφη και κραταιά οδό Σταδίου στην Αθήνα, θα σε γεμίσει με αισθήματα χαρμολύπης. Λύπη για την κοινωνική και πολιτισμική της απερήμωση και τον εμπορικό αφανισμό της. Και χαρά και ηθική έξαρση, για το αλλοτινό της μεγαλείο, αφού από την καρδιά της ξεκινούσε και τελείωνε, η πολιτισμική ακμή και η αστική ευημερία της Αθήνας. Μια κυψέλη πνευματικής ευημερίας και πολιτισμού, με το περίφημο βιβλιοπωλείο του «Κάουφμαν», το επίσης σπουδαίο του «Ελευθερουδάκη», που κανοναρχούσαν την πνευματική μας κίνηση, το ξακουστό καφενείο του «Ζαχαράτου», που συνιστούσε το ορμητήριο της αστικής τάξης του 20-ου αιώνα, με την κοινωνική, πνευματική και πολιτική ελίτ, να απολαμβάνουν τους αρωματικούς καφέδες του και τα θεσπέσια γλυκά του, αλλά και τα περιώνυμα φιλολογικά στέκια και σαλόνια που οργανώνονταν στους χώρους τους. Χωρίς ακόμα να απολησμονήσουμε, τα παντοδύναμα υφασματεμπορικά του Τσαντίλη, του Σινάνη και του Παπαγιάννη, με τα εκλεκτά κασμήρια τους και τα άλλα υψηλής ποιότητας και αισθητικής υφάσματά τους, από τα οποία η αστική Αθήνα έραβε τα καλά ρούχα της. Ένας κόσμος ολάκερος, ηθικά δυνατός, πολιτισμικά ρωμαλέος, που χάθηκε άδοξα και μαζί του, υπέστη αδιόρθωτη ρωγμή η φυσιογνωμία της Αθήνας. Που σε ενέπνεε, σου προξενούσε ηθική έξαρση και μέσα από την βιωματική σου εμπειρία με όλους αυτούς τους έξοχους πόρους της οδού Σταδίου, μπορούσες να προσδιορίσεις την προσωπική σου σχέση με την ταυτότητα της πόλης. Σήμερα οδυνηρά λουκέτα, ετερογενείς χρήσεις με τον βαθύ αθηναϊκό χαρακτήρα της Σταδίου, των όποιων λίγων καταστημάτων, κοινωνική απίσχναση, σε έναν δρόμο, που γίνεται στέκι και στέγη αστέγων και άλλες παρακμιακές εκφράσεις, που ρίχνουν την χαριστική βολή, στο χρώμα και την φυσιογνωμία της οδού. Όχι δεν είναι, δεν μπορεί να είναι το σημερινό χάλι, η άλλοτε βασίλισσα της Αθήνας, Σταδίου !
Αλλά δεν είναι θαρρούμε αυτή καθεαυτή η οικονομική κρίση, που συντέλεσε στην ευθανασία της οδού. Άλλαξε η κοινωνική κουλτούρα και το ήθος αρκετών ανθρώπων, που συνδιαμόρφωσαν τον χαρακτήρα και το ήθος της οδού. Σε έναν δρόμο πολιτισμού και αστικής ευημερίας, άλλοι είδαν σουβλατζίδικα και κακής κοπής, ακαλαίσθητα καφέ και στοκατζίδικα, που σε καμιά περίπτωση δεν έχουν ηθική και πολιτισμική συνάφεια, με ότι όλοι μας γνωρίσαμε - οι μεγαλύτεροι από τα γράφοντα πολύ περισσότερα – με το χρώμα και τον χαρακτήρα της οδού. Στην οδό Σταδίου κατά πως λέει και ο πρωτόθρονος ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης, «πήραμε τη ζωή μας λάθος» ! και βεβαίως σύντομα, πρέπει να αλλάξουμε ζωή !
Η φωτογραφία είναι από το βιβλίο του έξοχου συγγραφέα Νίκου Βατόπουλου «Περπατώντας στην Αθήνα», εκδόσεις «Μεταίχμιο».
Συγγραφέας
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
Αθήνα, 23-1-2020