Ο αισθαντικός Βάσος Ανδρονίδης !
Αγλάισμα του παροικιακού ελληνισμού της Αιγύπτου, έφερε την πολιτισμική του μεγαλουργία και το ευγενές κοινωνικό του ήθος, ο μεγάλος μας ηθοποιός Βάσος Ανδρονίδης. Είδε τον φως τα ζωής στο Κάιρο το 1930 και μετά τις εγκύκλιες γυμνασιακές του σπουδές, ακολούθησε σπουδές υποκριτικής τέχνης, στην Σχολή Θεάτρου, του μεγάλου μας θεατράνθρωπου Καρόλου Κούν. Με την αποπεράτωση των σπουδών του, έπαιξε πολλά έργα του διεθνούς και του εγχωρίου δραματολογίου και ξεδίπλωσε το σπουδαίο του δραματικό κύτταρο και τις λυρικές του αρετές, που τον καθιστούσαν ξεχωριστό. Με το ευγενές του ήθος πάντα, να τον καθιστά σεβαστό και αγαπητό στους ανθρώπους της τέχνης. Με τις ίδιες ηθικές και υποκριτικές περγαμηνές, ο Βάσος Ανδρονίδης, άφησε το αποτύπωμά του, στην μεγάλη μας οθόνη, σε πολλά αριστουργήματα του ασπρόμαυρου μεταπολεμικού μας κινηματογράφου, αλλά και στην τηλεόραση. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα : 1968 Η λεωφόρος του μίσους, 1966 Κατηγορώ τους ανθρώπους, 1969 Για την τιμή και για τον έρωτα, 1970
Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο, 1979 Ο φαλακρός μαθητής, 1980 Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο, Ελευθέριος Βενιζέλος : 1910-27, Θανάση, σφίξε κι άλλο το ζωνάρι, 1981 Ψάχνοντας την Πηνελόπη, 1989 Δεξιότερα της δεξιάς, 1993 Λευτέρης Δημακόπουλος, Η Αριάδνη μένει στη Λέρο κ.α.
Στον ελληνικό κινηματογράφο, υποδύονταν συνήθως με περίσσεια δραματική ενάργεια, που τέντωνε τα ηθικά ανακλαστικά του θεατή, τον ακέραιο δικαστή, τον έντιμο μικροαστό, που σχοινοβατεί ανάμεσα στην συνείδησή του και την καθεστηκυία κοινωνική τάξη των ισχυρών, τον στοργικό πατέρα και άλλους υψηλού λυρικού ήθους ρόλους, που μας σημάδεψαν ανεξίτηλα, στα αριστουργήματα του ασπρόμαυρου. Και έτσι τον θυμόμαστε πάντα με σεβασμό και αγάπη. Διετέλεσε πρώτος πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) και δίδαξε δραματική τέχνη, σε πολλές σχολές θεάτρου. Στις 22 Αυγούστου 2008, έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας αληθινά ένα δυσαναπλήρωτο κενό, στο φάσμα του πολιτισμού και της τέχνης. Υπήρξε ένας εκλεκτός και ακέραιος υπηρέτης τους !
Φιλμογραφία :
1961 Ο θάνατος θα ξανάρθει, 1966 Κατηγορώ τους ανθρώπους, 1966 Το χώμα , βάφτηκε κόκκινο,1966 Τζένη, Τζένη, 1966 Μια γυναίκα κατηγορείται, 1968 Η λεωφόρος του μίσους, 1969 Ο μικρός δραπέτης, Ένας άνδρας με συνείδηση, Για την τιμή και για τον έρωτα, Όταν η πόλις πεθαίνει, 1970 Ο μεγάλος ένοχος, Εσένα μόνο αγαπώ, Σε ικετεύω αγάπη μου, Ο Σταύρος είναι πονηρός, Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο, 1971 Ένας υπέροχος άνθρωπος, Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά, Ζητείται επειγόντως γαμπρός, 1972 Αναζήτησις, Χωρίς συνείδηση, Συμμορία εραστών, Με φόβο και πάθος, Θανάση πάρε το όπλο σου, 1973Ζήτημα ζωής και θανάτου, 1975 Βοσκοί, 1979 Ο φαλακρός μαθητής, 1980 Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο, Ελευθέριος Βενιζέλος : 1910-27, Θανάση, σφίξε κι άλλο το ζωνάρι, 1981 Ψάχνοντας την Πηνελόπη, 1989 Δεξιότερα της δεξιάς, 1993 Λευτέρης Δημακόπουλος, Η Αριάδνη μένει στη Λέρο.
Συγγραφέας
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
Αθήνα, 23-1-2020