Η περίφημη «Μπλέ»
Πολυκατοικία, των Εξαρχείων !
Από τα σπουδαία τοπόσημα των Εξαρχείων, αλλά και της Αθήνας, με βαρύτιμες
ιστορικές και κοινωνικές μνήμες, η περίφημη «Μπλέ» πολυκατοικία. Υφίσταται επι
της οδού Αραχώβης 61 και Θεμιστοκλέους 80 και αποτελεί το πιο αντιπροσωπευτικό
αρχιτεκτονικό δείγμα της οικιστικής φυσιογνωμίας των Εξαρχείων. Ανηγέρθη το
1933 απο τον μοντερνιστή αρχιτέκτονα Κυριακούλη Παναγιωτάκο (1902-1982)
για λογαριασμό του επιχειρηματία Κωστή Αντωνόπουλου, σε αρχιτεκτονική
τεχνοτροπία μοντερνισμού και είναι αναμφισβήτητα ένα απο τα
αντιπροσωπευτικότερα δείγματα του μεσολεμικού μοντερνισμού στην Αθήνα. Την
διακόσμηση της πολυκατοικίας είχε αναλάβει ο μεγάλος μας ζωγράφος Σπύρος
Παπαλουκάς (1892-1957), έχοντας επιλέξει και το αρχικό μπλέ χρώμα του
κοβαλτίου, για την εξωτερική όψη της πολυκατοικίας, χάρις του οποίου έλαβε και
το όνομά της «μπλέ πολυκατοικία». Για την ανέγερσή της δαπανήθηκαν στην εποχή
της μεγάλα ποσά. Αποτελεί συστοιχεία δυο
κτιρίων με δυο αυτοδύναμες εισόδους
μια απο την Θεμιστοκλέους και μια απο την Αραχώβης και 40 το σύνολο
διαμερίσματα. Η πολυκατοικία είναι πενταώροφη με υπόγειο, το οποίο κατά
πρόβλεψη του αρχιτέκτονα, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως καταφύγιο. Στο δώμα
της πολυκατοικίας υπήρχε αρχικά πελώριο εντευκτήριο 500 τ.μ. για τους
διαμένοντες όπως και πλυντήρια. Αργότερα όμως το μεγαλύτερο μέρος αυτών των
χώρων, μετασκευάστηκαν σε διαμερίσματα, αλλοτριώνοντας την αρχιτεκτονική
φυσιογνωμία της στέγης. Πρόβλεψη ακόμα του αρχιτέκτονος δοθείσης της
πανοραμικής θέας της πολυκατοικίας πρός τον Λυκαβηττό, ήταν να κατασκευαστεί
και πισίνα στον εξώστη. Πάραυτα το σχέδιο δεν υλοποιήθηκε. Σε ότι αφορά τον
αρχιτεκτονικό χαρακτήρα του κτιρίου ο αρχιτέκτονας είχε ενσωματώσει στα σχέδιά
του και στοιχεία απο την αρχιτεκτονική των πλοίων. Ενδειτικά ήταν τα κοίλα τόξα
πάνω στις πόρτες, που παρέπεμπαν σε φινιστρίνια.
Όμως άρρηκτα συνδεδεμένη και με τις μεγάλες ιστορικές μας μνήμες
είναι η μπλέ πολυκατοικία. Στα χρόνια της τετραυγουστιανής δικτατορίας, αλλά
και του φονικού Β΄
παγκοσμίου πολέμου, η πολυκατοικία υπήρξε σημείο αντικατασκοπείας.
Ενώ τα υπόγειά της χρησιμοποιήθηκαν ιδεωδώς για την απόκρυψη των αντιστασιακών.
Η περίφημη μπλε πολυκατοικία φιλοξένησε στα διαμερίσματά της μερικούς απο τους
επιφανέστερους έλληνες των γραμμάτων και της τέχνης. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους
παρακάτω μεγάλους ενοίκους της : Σοφία Βέμπο και Μίμη Τραϊφόρο, Δημήτρη Χόρν,
Δημήτρη Μυράτ, Αλέξη Μινωτή και Κατίνα
Παξινού, Ρένο και Ηρακλή Αποστολίδη, Λεωνίδα Κύρκο, αλλά και ο εξαίρετος
συγγραφέας μας Φρέντυ Γερμανός, όπως βεβαίως και η οικογένεια του ιδιοκτήτη
Κωστή Αντωνόπουλου. Στις μέρες μας η «μπλε πολυκατοικία», δεν έχει πλέον το
χαρακτηριστικό μπλε χρώμα. Επίσης αναφέρουμε ότι στον ισόγειο χώρο της
πολυκατοικίας, λειτουργούσε το περίφημο καφεζαχαροπλαστείο «Φλωράλ». Αφότου
παρέμεινε για χρόνια κλειστό, ετέθη ξανά σε λειτουργία το 2009.
Το
παρόν κείμενο είναι απόσπασμα από το Βιβλίο μας «ΑΘΗΝΑ, ζαφειρόπετρα….» που
πραγματεύεται την κοινωνική, πολιτισμική και αυτοδιοικητική ταυτότητα της
Αθήνας.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
www.panosavramopoulos.blogspot.gr