Η πανέμορφη Φωκίονος
Νέγρη !
Από τα αξεπέραστα τοπόσημα - στολίδια της αρχοντικής Κυψέλης, η
πανέμορφη Φωκίονος Νέγρη, που σημάδεψε ανεξίτηλα την κοινωνική ζωή της Αθήνας,
βαρυφορτωμένη με ατίμητες ηθικές και ιστορικές μνήμες. Η Φωκίονος Νέγρη
αποτέλεσε το σύμβολο της μεγαλοαστικής και κοσμικής ζωής τις μεταπολεμικές
δεκαετίες της Κυψέλης και κεντρικό σημείο συνάντησης όλων των εύπορων τότε
Αθηναίων. Τα κέντρα διασκέδασής της, καφετέριες και μπάρ, γνώρισαν στιγμές
αποθέωσης και εξακόντισαν την φήμη της Κυψέλης, ως κέντρο της ευζωΐας και του
κοινωνικού πλούτου. Το Καφέ «Σελέκτ» - που με τα εδέσματα, τα παγωτά και το
δροσερό αεράκι της Φωκίονος ήταν πόλος έλξης για τους Αθηναίους - και τα μπάρ
«Κουίντα» και «Ιγκλού», είναι μερικές απο τις μεγαλοαστικές σφραγίδες της
μεταπολεμικής Αθήνας, που σημάδεψαν ανεξίτηλα τα ίχνη της κοσμικής και της
καλλιτεχνικής φυσιογνωμίας της πρωτεύουσας. Στο περίφημο μπαρ «Κουίντα» λίγα
μόλις μέτρα απο την Πλατεία Κυψέλης, είχε τραγουδήσει ο παγκοσμίου φήμης
τραγουδιστής Λούτσιο Ντάλλα, ενώ στο
πολυσύχναστο τότε μπάρ της οδού Δροσοπούλου «Ιγκλού», είχε εμφανιστεί ο λαμπρός
στάρ της Πόπ Έρικ Κλάπτον. Ο πεζόδρομος της Φωκίονος Νέγρη έλαβε το όνομά του
απο τον διαπρεπή πολιτικό Φωκίονα Νέγρη, που υπήρξε το 1926 πρώτος πρόεδρος της
Ακαδημίας Αθηνών.
Ο δρόμος δημιουργήθηκε την δεκαετία του 1930, πάνω στο ίχνος του
ρεύματος Λεβίδη που κατευθύνονταν απο τα Τουρκοβούνια στην οδό Αριστοτέλους, το οποίο επιχωματώθηκε.
Κατά το 1937 έλαβαν χώρα έργα εξωραϊσμού πάνω στο επιχωματωμένο ρεύμα.
Κατασκευάστηκε έτσι εκατέρωθεν του επιχωματωμένου ρεύματος μια λωρίδα με σιντριβάνια
και πρασινάδες, ανάμεσα σε δυο ασφαλτοδρωμένους δρόμους και όταν αργότερα
πεζοδρομήθηκαν και οι εκατέρωθεν δρόμοι, ο πεζόδρομος προσέλαβε την ενιαία του
μορφή όπως είναι μέχρι τα σήμερα. Η
κατασκευή της Φωκίονος Νέγρη αποδίδεται στον αρχιτέκτονα Β. Τσαγρή. Τον
πεζόδρομο αξίζει να σημειώσουμε ότι κοσμούσαν ορισμένες υψηλής αρχιτεκτονικής
αξίας μοντερνιστικές πολυκατοικίες του μεσοπολέμου, ορισμένες εκ των οποίων
διασώζοντα ακόμη και σήμερα. Ενδεικτικά μνημονεύουμε την πολυκατοικία Λαναρά,
Φωκίονος Νέγρη και Επτανήσου που χτίστηκε το 1938 απο τον Μηχανικό Ι. Ζολώτα.
Οικοδόμημα άρρηκτα συνδεδεμένο με ιστορικές μνήμες της συνοικίας, δοθέντος ότι
στο καταφύγιο της πολυκατοικίας κατέφευγαν οι κάτοικοι της γειτονιάς για να
προστατευτούν απο τους βομβαρδισμούς στην κατοχή.
Το
παρόν κείμενο είναι απόσπασμα από το Βιβλίο μας «ΑΘΗΝΑ, ζαφειρόπετρα….» που
πραγματεύεται την κοινωνική, πολιτισμική και αυτοδιοικητική ταυτότητα της
Αθήνας.
Πάνος Ν.
Αβραμόπουλος
Αθήνα,
30-12-19