Όταν
οι Αθηναίοι κατέκλυζαν, το αρχοντικό «Βυζάντιο» στο Κολωνάκι !
Από τα μείζονα κοινωνικά και πολιτιστικά τοπόσημα του Κολωνακίου, το
αρχοντικό καφενείο – εστιατόριο τότε «Βυζαντινό». Ευρίσκετο επι της Πλατείας
Κολωνακίου, εκεί που σήμερα υφίσταται η Καφετέρεια-εστιατόριο «Mayor». Το Βυζάντιο
συνιστούσε αδιαμφισβήτητα το κεντρικότερο στοιχείο της κοινωνικής ταυτότητας
του Κολωνακίου. Πρωτολειτούργησε το 1910. Και μέχρι και το κλείσιμό του,
αποτελούσε ένα απο τα κορυφαία κοσμικά στέκια της Αθήνας. Διανοούμενοι,
καλλιτέχνες, πολιτικοί, επιχειρηματίες, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, κ.α. υπήρξαν
θαμώνες του περίφημου «Βυζαντίου». Σ΄ αυτούς περιλαβάνονταν ο Σοφοκλής
Βενιζέλος, ο Γ. Παπανδρέου, η εκδότης της «Καθημερινής» Ελένη Βλάχου, ο
καθηγητής της νομικής Αλέξανδρος Σβώλος, ο Μάνος Χατζηδάκης κ.α. Μεταπολεμικά ο
χώρος γνώρισε την υψηλότερη ακμή του, συνιστώντας την καρδιά της μεγαλοστικής
Αθήνας. Έκλεισε στις αρχές της δεκαετίας του ΄70, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο
κενό στην κοινωνική και πολιτισμική ταυτότητα του Κολωνακίου. Και απομένει
στους παλιούς Αθηναίους, η μοναδική και ανεπανάληπτη ηθική του αύρα !
Το παρόν
κείμενο είναι απόσπασμα από το Βιβλίο
μας «ΑΘΗΝΑ, ζαφειρόπετρα….» που πραγματεύεται την κοινωνική, πολιτισμική
και αυτοδιοικητική ταυτότητα της Αθήνας.
Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Αθήνα,
29-12-19