Ο πολυτάλαντος δευτεραγωνιστής μας Γιάννης Χειμωνίδης !

 Ο πολυτάλαντος δευτεραγωνιστής μας
Γιάννης Χειμωνίδης !

Γράφει ο  Πάνος Ν. Αβραμόπουλος


Με το ξεχωριστό λυρικό χρώμα του και την λεπταίσθητη παρουσία του, έντυσε αισθητικά και επένδυσε υποκριτικά τις μεγάλες ταινίες του ασπρόμαυρου κινηματογράφου μας ο Γιάννης Χειμωνίδης και αναδείχτηκε στους μεγάλους δευτεραγωνιστές της μεγάλης οθόνης και του θεάτρου μας. Στην μακρά και πολύπλαγκτη δραματική του παρουσία, ο Γιάννης Χειμωνίδης υποδύθηκε πλειάδα ρόλων, μέσα από τους οποίους μας φανέρωσε το βαθύ και πλατύ υποκριτικό του υπόβαθρο. Προσέδιδε στις ερμηνείες του δυνατά συναισθήματα, όπως αγάπης, οίκτου, αλληλεγγύης, αδελφοσύνης, ενίοτε κατά τις επιταγές των ταινιών και κυνισμού και μας εξοικείωνε με τον βαθύ λυρισμό του. Ερμήνευσε έτσι τον συμμετέχοντα σε δικαστικές πλάνες και συνομωσίες, τον αδύναμο χωριάτη της υστερούσας μεταπολεμικά ελληνικής επαρχίας, που εσύρετο στις θύελλες των κοινωνικών περιστάσεων, αδύναμος ηθικά και ψυχικά να αντιδράσει, αλλά και τον ηθικά ρωμαλέο και γενναίο Έλληνα σε ιστορικά, πολεμικά μας δράματα, όπου εφλέγετο από τον πατριωτικό παλμό της ελευθερίας. Ας θυμηθούμε εδώ την έξοχη ερμηνεία του στο

κοινωνικό μας δράμα της κραταιάς  «Φίνος-Φιλμ», «Θέμα συνειδήσεως» (1973) πλάι στους μεγάλους μας ηθοποιούς Νίκο Κούρκουλο, Βάσω Ανδρονίδη, Χρήστο Δακτυλίδη κ.α. όπου το χρωμάτιζε με τον ξεχωριστό λυρισμό του. Αλλά και τις σπουδαίες ακόμα ερμηνείες του ως δευτεραγωνιστής στις ταινίες : «Ο Παπαφλέσσας», «Η Δίκη των Δικαστών» (1974), «Αστερισμός της Παρθένου» (1973), σε σκηνοθεσία και σενάριο των κορυφαίων μας Γιάννη Δαλιανίδη και Γιώργου Τζαβέλα, πλάι στους μεγάλους μας ηθοποιούς Ζωή Λάσκαρη, Χρήστο Πολίτη, Σπύρο Καλογήρου κ.α., Η Μαρία της σιωπής (1973), Με φόβο και πάθος (1972), Τα χρόνια της οργής (1973),  «Το Σφάλμα» (1974), «Η Αλίκη δικτάτωρ» (1972), «Η ώρα της οργής» (1968), «Ο Άγιος Νεκτάριος» (1969), «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» (1948), «Η έξοδος του Μεσολογγίου» (1965), «Τα αρραβωνιά-σματα» (1950) κ.α. Μια ευρεία και σπουδαία κινηματο-γραφική αλυσίδα, που ανέδειξε και τεκμηρίωσε το εμπνευσμένο δραματικό κύτταρο του Γιάννη Χειμωνίδη. Σημειώνοντας συνάμα στο πεδίο της μεγάλης οθόνης και τη συμμετοχή του σε υψηλού κύρους διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές, πλάι σε μεγάλα ονόματα της έβδομης τέχνης.


Αλλά και στο φάσμα του θεάτρου ο ταλαντούχος μας δευτεραγωνιστής είχε μια επίσης αξιόλογη παρουσία, που τον κατέστησε αγαπητό και στο θεατρόφιλο κοινό. Έπαιξε σε πολλούς θιάσους του ελευθέρου θεάτρου στην Αθήνα, ενώ συμμετείχε και σε μεγάλες θεατρικές περιοδείες στην επαρχία. Παράλληλα πραγματοποίησε και μια μακρά περιοδεία στην Αφρική, στην οποία και έμεινε για δέκα σχεδόν χρόνια. Τέλος αξιοσημείω-τη υπήρξε η παρουσία του Γιάννη Χειμωνίδη και στην μικρή μας οθόνη, όπου και κεί με τις άρτιες και επιμελημένες υποκριτικά ερμηνείες του, μας κατέλειπε ένα σημαντικό τηλεοπτικό κεφάλαιο.  Ο Γιάννης Χειμωνίδης είδε το φως της ζωής το 1916 στο Λουτράκι και από την παιδική του ηλικία

εκδήλωσε την αγάπη, αλλά και τις ιδιαίτερες αρετές του, για την τέχνη του θεάτρου. Και με την αποφοίτηση από τις γυμνασιακές του σπουδές, σπούδασε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου. Αποπερατώνοντας το Εθνικό Ωδείο και έχοντας χτίσει ένα στέρεο και  πλούσιο δραματικό υπόβαθρο, ρίχτηκε στην αρένα του θεάτρου και του κινηματογράφου, πραγματώνοντας την μακρά και επιτυχημένη υποκριτική του καριέρα. Στα 1987 ο αγαπημένος μας δευτεραγωνιστής, εκδήμησε από τη ζωή, σε ένα κλίμα πάνδημης θλίψης στον καλλιτεχνικό μας κόσμο. Υπήρξε ένας άξιος και έντιμος υπηρέτης της δραματικής μας τέχνης, που πλάτυνε με την παρουσία του, το θέατρο και τον κινηματογράφο μας !





Φιλμογραφία

Η γυναικάρα με τα πράσινα (1985)
Πέτρινα χρόνια (1985)
Οι δυο φυγάδες (1984)
Εις μνήμην Χάρρυ Κλυνν (1984)
Ο γύρος του θανάτου (1983)
Άγρια νιάτα (1982)
Τα σαΐνια (1982)
Πάμε για... καφέ;! (1981)
Καθένας με την τρέλλα του... (1980)
Μονά... ζυγά δικά μου... (1979)
Ο φαλακρός μαθητής (1979)
Τα παιδιά της πιάτσας (1979)
Ταξίδι του μέλιτος (1979)
Η βαλίτσα του παπά (1978)
Κλειστό παράθυρο (1977)
Ο κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται (1977)
Συνομωσία στη Μεσόγειο (1975)
Αμαρτωλό τρίο (1975)
Η δαιμονισμένη (1975)
Ισιδώρα (1975)
Ομφαλός (1975)
Ένα τανκς στο... κρεββάτι μου (1975)
Αγάπη μου Ουά Ουά (1974)
Ένας νομοταγής πολίτης (1974)
Εσμέ, η τουρκοπούλα (1974)
Η Δίκη των Δικαστών (1974)
Το Σφάλμα (1974) [Μιχάλης]
Αστερισμός της Παρθένου (1973)
Η Μαρία της σιωπής (1973)
Θέμα συνειδήσεως (1973)
Τα χρόνια της οργής (1973)
Ναι μεν, αλλά... (1972)
Η Αλίκη δικτάτωρ (1972)
Με φόβο και πάθος (1972)
Ο εχθρός του λαού (1972)
Υπέροχες νύφες, κορόιδα γαμπροί (1972)
Πιο τρελοί και απ` τους τρελούς (1972)
Ο κύριος σταθμάρχης (1972)
Ο μοναχογιός μου ο αγαθιάρης (1972)
Ζωή χωρίς χαμόγελο (1971)
Η ηλιογέννητη (1971)
Η κόρη του ήλιου (1971)
Μια βοσκοπούλα αγάπησα (1971)
Παπαφλέσσας (1971)
Καλάβρυτα 1821 (1970)  
Ο Άγιος Νεκτάριος (1969)
Η ώρα της οργής (1968)
Η έξοδος του Μεσολογγίου (1965)
Τα αρραβωνιάσματα (1950)
Οι Γερμανοί ξανάρχονται (1948)

Το παρόν κείμενό μας δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Παρασκήνιο".

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr

Share this

Related Posts

Previous
Next Post »