Κάκια Αναλυτή, με ευγενές καλλιτεχνικό όραμα …
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Αποτελώντας ένα πολυμερές ταλέντο, με υψηλό λυρικό κύτταρο, ωραία φωνή, αρμονία στην κίνηση, αλλά και σπουδαία φυσική καλονή, η Κάκια Αναλυτή, διήνυσε μια μακρά πορεία στα θεατρικά και κινηματογραφικά μας δρώμενα. Στο θέατρο έπαιξε σε κλασικά έργα του ελληνικού και ξένου δραματολογίου και αποτύπωσε αδρά το στίγμα της, οπως και στις ασπρόμαυρες ταινίες-κωμωδίες ιδίως του «χρυσού» ελληνικού κινηματογράφου. Ωστόσο ο χώρος στον οποίο διέπρεψε η έξοχη Κάκια Αναλυτή, ήταν το μουσικοχορευτικό θέατρο, το βαριετέ και οι επιθεωρήσεις. Περισσότερο γνωστή έγινε στο θεατρόφιλο κοινό, μέσα απο τις επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις που ανέβασε με το θεατρικό της alter ego- αλλά και αχώριστο σύντροφό της στη ζωή Κώστα Ρηγόπουλο- στο ιδιόκτητο θέατρό της «Αναλυτή», στην οποία προεξάρχει η παράσταση «Αγάπη μου ουά ουά».
Η Κάκια Αναλυτή είδε το φως της ζωής στον Πειραιά το 1934. Μετά τις εγκύκλιες γυμνασιακές της σπουδές, ακολούθησε θεατρολογία στην Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και είχε την ηθική ευτυχία να θητεύσει στον μεγάλο μας θεατράνθρωπο Δημήτρη Ροντήρη. Με την αποπεράτωση των σπουδών της πρόβα τζενεράλε στο παλκοσένικο θα κάνει το 1955, με το θεατρικό σχήμα του Διονύση Παγουλάτου, στην παράσταση «Φιόρε του λεβάντε», του μεγάλου μας συγγραφέα Γρηγορίου Ξενόπουλου. Θα ακολουθήσουν συνεργασίες της με το θεατρικό σχήμα του Αδαμάντιου Λεμού στην παράσταση «Αγαπητικός της Βοσκοπούλας», αλλά και με τον θίασο του «Ελληνικού Λαϊκού Θεάτρου» του κραταιού Μάνου Κατράκη στην παράσταση «βαθιές είναι οι ρίζες».
Ωστόσο ο θίασος μέσα απο τον οποίο η Κάκια Αναλυτή θα διακριθεί ξεχωριστά και θα ξεδιπλώσει το μεγάλο της κωμικό τάλαντο στο φάσμα της κωμωδίας, είναι ο θίασος της Κατερίνας Ανδρεάδη, στον οποίο και θα έχει παράλληλα πολλές συμετοχές. Ενώ σ΄αυτόν τον θίασο ακόμα, θα γνωρίσει και τον έρωτα της ζωής της, τον Κώστα Ρηγόπουλο, με τον οποίο θα αποτελέσουν ένα απο τα πιο αγαπημένα θεατρικά ζευγάρια. Και θα αποκτήσουν μια κόρη την επίσης ηθοποιό Ζωή Ρηγοπούλου. Χαρακτηριστικές απο αυτές τις παραστάσεις της Κάκιας Αναλυτή, είναι «Η κυρία δε με μέλλει», «Μάμα», «Άσπρο, μαύρο, κόκκινο», «Κλέφτρα αγαπη μου», «Μαθήματα ηθικής», «Μαριάννα Πινέδα» κ.α. Για να συνεχίσει τις γόνιμες και επιτυχημένες θεατρικές της συνεργασίες, με τα θεατρικά σχήματα των Ντίνου Ηλιόπουλου, Νίκου Χατζίσκου στην παράσταση «Όπερα της πεντάρας» (Μρέχτ), αλλά και «Νέα Σκηνή» του Κωστή Λειβαδέα. Το διάστημα 1962-63 η Κάκια Αναλυτή απο κοινού με τους Κώστα Ρηγόπουλο και Γιάννη Αργύρη, συνέθεσαν θεατρικό σχήμα και έπαιξαν την παράσταση «Μια πόρτα δραχμές πεντακόσιες». Μια εξαιρετική κοινωνική τοιχογραφία της εποχής, των Βαγγέλη Γκούφα και Βασίλη Ανδρεόπουλου.
Η χειμερινή περίδος όμως του 1963 συνιστά την μεγάλη στιγμή για το ζεύγος Αναλυτή-Ρηγόπουλου, δοθέντος ότι ιδρύουν τον δικό τους θίασο, μέσα απο τον οποίο θα πρωταγνωιστήσουν για τρείς περίπου δεκαετίες στο θεατρικό στερέωμα. Κορυφαία θεατρική επιτυχία του ζεύγους το 1967, που παίζονταν για χρόνια σερί, η παράσταση «Αγάπη μου ουά ουά», μέσω της οποίας και θα έλθουν σε επαφή με το ευρύτερο θεατρικό κοινό. Παράσταση στην οποία η εξαίρετη Κάκια Αναλυτή, αποτύπωσε όλη την υποκριτική της δεινότητα. Θα ακουλουθήσουν επίσης πολύ σημαντικές επιτυχίες με τις παραστάσεις «Έρωτας και πολιτική», «Ένα κρεβάτι για τρείς», «Λεωφορείον ο πόθος», «Το αυτί του Αλεξάνδρου», «Ο επιθεωρητής έρχεται», «Γυάλινος κόσμος», «Φθινοπωρινή ιστορία» κ.α. Η αυλαία στο παλκοσένικο θα κλείσει για την μεγάλη μας θεατρίνα, με την παράσταση «Σε φιλώ στην μούρη» το 1997-1998 του Γ. Διαλεγμένου.
Αλλά και στο πεδίο της μεγάλης οθόνης και δή στο φάσμα της κωμωδίας, η Κάκια Αναλυτή την δεκαετία του ΄50 δίνει μεγάλες ερμηνείες, υψηλού καλλιτεχνικού ταλάντου, που την καθιερώνουν σαν μια απο τις κορυφαίες κωμικές ηθοποιούς του κινηματογράφου μας. Συμμετέχοντας σε πλήθος απο τις ασπρόμαυρες ταινίες μας, που σημάδεψαν με το ευγενές ήθος και την υψηλή αισθητική τους, την ιστορία της μεγάλης μας οθόνης. Χαρακτηριστικές απο αυτές τις ταινίες είναι : «Λαός και Κολωνάκι», «Διαζύγιο άλλα ελληνικά», «Μια του κλέφτη», «Η βίλα των οργίων», «Ματωμένα στέφανα», «Εικοσιτέσσερις ώρες ζωντοχήρα», «Σταχτοπούτα», «Θρίαμβος», «Ματωμένο ηλιοβασίλεμα» κ.α.
Στις 1η Ιουνίου 2002, η Κάκια Αναλυτή, έχοντας διαγράψει μια λαμπρή πορεία στο φάσμα του θεάτρου και του κινηματογράφου μας, έφυγε απο την ζωή, απολαμβάνοντας της καθολικής εκτίμησης και της αγάπης του καλλιτεχνικού κοινού. Με την καλλιτεχνική της ευπρέπεια, το πολυεπίπεδο τάλαντό της στο σανίδι και την μεγάλη οθόνη, την υποκριτική της αξιοσύνη, αλλά και την φωνητική και χορευτική της δεινότητα, η Κάκια Αναλαυτή στιγμάτισε ανεξίτηλα τα καλλιτεχνικά μας δρώμενα, κερδίζοντας επάξια μια επίζηλη θέση στο θεατρικό μας πάνθεον. Ήταν πολλή ωραία θεατρίνα, αυτή η γλυκιά μελαχρινή, που εξέγειρε με το μεσογεικαό της ταπεμπεραμέντο το θεατρόφιλο κοινό, στην μνημειώδη παράσταση «Αγάπη μου ουά ουά» !!! Το παρόν κείμενό μας, έχει δημοσιευθεί σε αθηναϊκές εφημερίδες.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr