Οι πανοραμικές κατόψεις του Διαμαντή Πεπελάση για την ελληνική κοινωνία, οικονομία και το πολιτικό μας σύστημα, στην Σία Κοσώνη ....

Οι πανοραμικές κατόψεις του Διαμαντή Πεπελάση για την ελληνική

κοινωνία, οικονομία και το πολιτικό μας σύστημα, στην Σία Κοσώνη ....

Είχα την μοναδική ευκαιρία για τρία τέταρτα της ώρας προηγούμενα, στην ποιοτική ραδιοφωνική εκπομπή λόγου, της Σίας Κοσώνη στον ΣΚΑΙ «Έχω να σου πω», να ψαύσω έστω και για λίγο, την σοφία, την εμβρίθεια, το ευγενές ήθος και την ακαδημαϊκή απεραντοσύνη του μονάκριβου θείου μου Διαμαντή Πεπελάση, σε μια μια πανοραμική του επισκόπηση, για το ελληνικό πρόβλημα και το ανερμάτιστο πολιτικό μας σύστημα.

Ο μοναδικός Διαμαντής, με τα υποδειγματικά σε ηθική ένταση, ομορφιά και νοηματική πυκνότητα ελληνικά του, ήταν χειμαρώδης στις πολιτικές κατόψεις του για το ελληνικό ζήτημα, έστω και αν η φωνή του είχε την ηρεμία και την φρεσκάδα ασημογάλανης θάλασσας. Μίλησε στην Κοσιώνη, για την αμερτροέπεια της πολιτικής μας τάξης, που προβαίνει σε πολιτικές συμμαχίες στο «γόνατο», χωρίς να εδράζονται πάνω σε μια ελικρινή συνεργασία πολιτικής συνεννόησης, για την αντιμετώπισης της οδυνηρής κατάστασης της χώρας.

Προσέγγισε τις απαρχές της διχοστασίας του πολιτικού μας συστήματος και εξηύρε ακόμα πολιτικές συμμετρίες στις διαστάσεις του σήμερα, στον ανένδοτο του ΄60, που ενώ αναβίβασε και πλάτυνε το αίσθημα δημοκρατίας του ελληνικού λαού, συνάμα δρομολόγησε την έξαψη των παθών και άμβλυνε την πολιτική και κοινωνική πειθαρχία του.

Καυτηρίασε μέσα απο την εμπειρία του ως σύμβουλος-τεχνοκράτης (αλλά και διοικητής των Αγροτικής και Εμπορικής Τραπέζης) όλων των σχεδόν των μεταπολιτευτικών μας πρωθυπουργών, την παθογενή και ολέθρια συμβολή των αυλών και των περιβαλλόντων των πρωθυπουργών, που αντί να προσανατολίσουν τους πολιτικούς ηγέτες στην τάξη, την συνέπεια και την απαρέγκλιτη υπηρεσία του λαού με πολιτικό ήθος, λειτουργούσαν σαν θάλαμοι εκόλαψης ρουσφετολογικών και εξουσιαστικών τιμαρίων. Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση του υπουργού Οικονομικών τότε και μετέπειτα πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, που τόν πίεζε ως υποδιοικητή της Αγροτικής Τραπέζης την δεκαετία του ΄60 επι Γεωργίου Παπανδρέου, για την χορήγηση ευνοιοκρατικού δανείου, σε μεγάλη μονάδα πουλερικών. «Θα δώσεις το δάνειο στον τάδε». «Δεν μπορώ να το κάνω αυτό γιατί θα σε εκθέσω». «Θα το κάνεις !!!», «Δεν μπορώ να κάνω μια τέτοια χορήγηση». «Κοίταξε στη θέση του υποδιοικητή, είσαι για να υπηρετείς τα συμφέροντα της οικογενείας μας» !!!. Αλλά πόσο απήχηση ειλικρινά θα μπορούσαν να έχουν αυτοί οι λεονταρισμοί στον γίγα Διαμαντή, που απο νεαρά ηλικία, είχε επιλέξει τον σκληρό και δύσκολο μοναδικό ακαδημαϊκό του δρόμο – κατακτώντας όλους τους ακαδημαϊκούς τίτλους και τα ηθικά αριστεία, στα πιο περίσεπτα ακαδημαϊκά αμερικάνικα πανεπιστήμια- μένοντας μακριά, στα κράσπεδα του κομματικού κράτους και των έκθεσμων πολιτικών του παρεμβάσεων. Για αυτό άλλωστε αρνείτο πάντα μετ΄επιτάσεως ο Διαμαντής, τις καθόλου τιμητικές θέσεις για το επικρατείας και απο τον Ανδρέα και απο τον μεγάλο και στιβαρό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Για να μην απολέσει την ηθική και πολιτική αυτονομία του.

Τέλος στηλίτευσε την περικοπή των κονδυλίων απο την παιδεία, ως εθνικό έγκλημα, αφού πάντα η παιδεία αποτελεί τον υψηλότερο συντελεστή κεφαλαιοδοτικής απόδοσης, για μια πολιτισμένη και δημοκρατική κοινωνία.

Ατίμητες ηθικές και πολιτικές κριτικές προσεγγίσεις, απο έναν γίγαντα της ελληνικής γραμματολογίας και της οικονομικής επιστήμης που διήνυσε όλα τα σκαλιά της ακαδημαϊκής ιεραρχίας, καθηγητής στο Berkeley μεταξύ άλλων, αναγνωρίστηκε παγκοσμίως ως σημαίνουσα φυσιογνωμία της οικονομικής σκέψης, διοίκησε με μοναδικό ήθος και επιστημονική-τεχνοκρατική αξιοσύνη τα τραπεζικά μας ιδρύματα και διασταύρωσε τέλος τα ιδεοφόρα βήματά του, με όλες τις εκφάνσεις της πολιτισμικής μας εκπόρευσης, διατελώντας μεταξύ άλλων και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Δελφών, του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού και άλλων πολιτισμικών μας υψηλού κύρους φορέων.

Σ΄αγαπώ πολύ γλυκέ μου Διαμαντή και είναι τίτλος ηθικής αριστείας για εμένα, να έχουμε το ίδιο αίμα. Να είσαι πάντα καλά και να μας νουθετείς τούτες τις ώρες της οδύνης για τον δύσμοιρο τόπο, που κατά πως λέει ο ποιητής «πήραμε τη ζωή μας λάθος» !!!

Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
ή Πεπελάσης

www.panosavramopoulos.blogspot.gr

Share this

Related Posts

Previous
Next Post »