Ο εμπνευσμένος μας θεατράνθρωπος Ηλίας Δεστούνης !

Ο εμπνευσμένος μας θεατράνθρωπος

Ηλίας Δεστούνης !

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Με ξεχωριστή θεατρική στόφα και παιδεία, που τις συνεπικουρούσε η μεγάλη του αγάπη για τη θεατρική τέχνη, ο Ηλίας Δεστούνης πραγμάτωσε μια σπουδαία και υψηλού ήθους πορεία στο θέατρο, που αποτέλεσε την κεντρική καλλιτεχνική του έπαλξη. Σημειώνοντας συνάμα και το φωνητικό του τάλαντο, αφού ήταν προικοδοτημένος με εξαιρετική φωνή, την οποία και εν συνεχεία καλλιέργησε με φωνητικές σπουδές. Έτσι μπόρεσε να έχει μια πολύ επιτυχή και δημιουργική παρουσία και στο φάσμα της οπερέτας, που γνώρισε μεγάλη άνθιση τις μεσο-πολεμικές μας δεκαετίες. Ο Ηλίας Δεστούνης είδε το φως της ζωής το 1889, στην πανέμορφη Κεφαλλονιά, που ως εκλεκτό μέλος της Επτανήσου, βίωνε την προχωρημένη πολιτισμική και καλλιτεχνική δημιουργία. Μετά τις εγκύκλιες γυμνασιακές του σπουδές, με μεγάλη έφεση για τη θεατρική τέχνη, ήλθε στην Αθήνα για να κάνει λυρικές σπουδές. Παρακολούθησε έτσι μαθήματα ορθοφωνίας πλάι στον φημισμένο καθηγητή της Μάρκο Σιγάλα, στοχεύοντας να δραστηριοποιηθεί στο θέατρο. Τελικά με πρόταση του Σιγάλα που υπήρξε ο ηθικός και καλλιτεχνικός μέντοράς του, προσλήφθηκε στο Θέατρο Ωδείου, που διηύθυνε ο σκηνοθέτης Θωμάς Οικονόμου, στο οποίο ο Ηλίας Δεστούνης μεσουράνησε, υποδυόμενος πλήθος ρόλων του κλασικού δραματολογίου. Στο πεδίο αυτό ο κεφαλλήνιος ηθοποιός επέδειξε υποδειγματική άνεση και κινήθηκε σε ένα μεγάλο κωμικό ιδίως, αλλά και δραματικό μήκος, που του χάρισε την αναγνώριση, ως ενός εκ των σημαντικών ηθοποιών του μεσοπολέμου.

Αναφερόμενος εκτενέστερα στην υποκριτική του πορεία, το 1922 ο Ηλίας Δεστούνης συνεργάστηκε με το σχήμα του κραταιού μας θεατρανθρώπου Αιμιλίου Βεάκη, στο θέατρο «Αθήναιον», αναλαμβάνοντας σημαντικούς ρόλους. Προϊόντος του χρόνου όμως θα χάσει το βηματισμό του και έτσι μετά από μια παρατεταμένη περίοδο χαμηλής θεατρικής συμμετο-χής, θα προσληφθεί στο Βασιλικό Θέατρο – μετέπειτα Εθνικό θέατρο, όπου και θα συνεχίσει την καλλιτεχνική του πορεία μέχρι και τον θάνατό του. Στο Εθνικό ξαναβρήκε στην κυριολεξία τον εαυτόν του και διέπρεψε σε μια σειρά σπουδαίων δραματουργικών ρόλων.

Μνημονεύουμε χαρακτηριστικά τις υψηλής θεατρικής περιωπής συμμετοχές του ως «Μωραίτης» στη «Βαβυλωνία», ως «τυφλός» στον Ιούδα του κορυφαίου ακαδημαϊκού μας Σπύρου Μελά, αλλά και σε πολλούς ακόμα σημαντικούς ρόλους μεγάλων θεατρικών συγγραφέων, όπως του Σαίξπηρ, του Μολιέρου, του Μάξγουελ Άντερσον, του Ντοστογιέφσκυ, του Ερρίκου Ίψεν, του Τσέχωφ, του Κ. Βυζάντιου, του ακαδημαϊκού μας Άγγελου Τερζάκη, του Γρηγορίου Ξενόπουλου κ.α.

Ο Κεφαλλήνιος ηθοποιός ως πολυμερές ταλέντο, παράλληλα με την υποκριτική καταπιάστηκε ερασιτεχνικά με την ποίηση και τη ζωγρα-φική, όπου μας κατέλειπε και σε αυτές τις καλλιτεχνικές επάλξεις, σημαντικό έργο. Ενώ αγαπούσε ακόμα πολύ και την αρχιτεκτονική. Μοίρα τραγική και σχετικά νέος, ο αγαπημένος μας Ηλίας Δεστούνης το 1948 σε ηλικία 59 ετών, εκδήμησε από τη ζωή, σκορπίζοντας άφατη θλίψη στο φάσμα του θεάτρου, για το ήθος και την υποκριτική του αξιοσύνη. Υπήρξε ένας άξιος και σεμνός υπηρέτης της δραματικής τέχνης και θα τον θυμόμαστε πάντα με σεβασμό και αγάπη.