Νικόλαος Πλαστήρας, ο «Άξιος της πατρίδος» !!!

Νικόλαος Πλαστήρας, ο «Άξιος της πατρίδος» !!!

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Μέσα από τα συντρίμμια της Μικρασιατικής εκστρατείας, ένα λαμπρό ελληνόπουλο κατόρθωνε να διασώσει την στρατιωτική τιμή της Ελλάδος και να φέρει το θρυλικό 5/42 σύνταγμά του διατεταγμένο, στην μητέρα πατρίδα. Ήταν ο θρυλικός «Μαύρος Καβαλά-ρης» - Νικόλαος Πλαστήρας. Στην πολιτικοστρατιωτική του πορεία, την πρωθυπουργία ανέλαβε στις 5 Ιανουαρίου του 1945, στις 15 Απριλίου του 1951 και στις 27 Οκτωβρίου 1951. Γεννήθηκε το 1882 στην Καρδίτσα. Εισήχθη το 1910 στην Σχολή Υπαξιωματικών και αποφοίτησε το 1912 με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Κατά τα έτη 1912-13 συμμε-τείχε στους Βαλκανικούς Πολέμους. Συμμετείχε ακόμα με έντονη πολεμική δραστηριότητα στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και στην μάχη του Σκρά ως διοικητής τάγματος, εξεδήλωσε ιδιαίτερες στρατιωτικές αρετές. Στην πολιτική ζωή εισέρχεται το 1921 οπότε και τίθεται επικεφαλής του ομωνύμου κινήματος με συναρχηγούς τους συνταγματάρχη Στυλιανό Γονατά και αντιπλοίαρχο Φωκά. Στην επακολουθήσασα κυβέρνηση υπο τον Σ. Κροκιδά τον Σεπτέμβριο του 1922 ο Νικόλαος Πλαστήρας δεν συμμετέχει, αλλά αποτελεί τον πολιτικό καθοδηγητή της. Το 1925 λαμβάνει χώρα η δικτατορία Παγκάλου που επιχειρεί να τον συλλάβει, αλλά ο Νικόλαος Πλαστήρας διαφεύγει στην Κυανή Ακτή στο εξωτερικό. Στην εκλογική αναμέτρηση το Μάρτιο του 1933 ο Ελευθέριος Βενιζέλος ηττάται και ο Πλαστήρας με το υψηλό του στρατιωτικό κύρος επιχειρεί από το Υπουργείο Στρατιωτικών να κηρύξει επανάσταση. Είναι τόσο νωπή όμως η λαϊκή ετυμηγορία και το εγχείρημα αποτυγχάνει εν τη γενέσει του. Στις 5 Ιανουαρίου του 1945 του ανατίθεται από τον αντιβασιλέα αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό η πρωθυπουργία και σχηματίζει κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί πλην του ΚΚΕ. Από τη θέση αυτή μάλιστα στις 12 Φεβρουαρίου υπογράφει την διαβόητη συμφωνία της Βάρκιζας. Ωστόσο τον Απρίλιο του 1945 ο Πλαστήρας παραιτείται από την πρωθυπουργία και αποσύρεται πολιτικώς. Επανακάμπτει στο πολιτικό προσκήνιο με την «Εθνική Προοδευ-τική Ένωση Κέντρου» (ΕΠΕΚ) στις εκλογές του 1950 καταλαμβάνοντας τη τρίτη θέση μετά το Λαϊκό Κόμμα και τους Φιλελεύθερους και μετά τον Σοφοκλή Βενιζέλο στην συσταθείσα οικουμενική κυβέρνηση αναλαμβάνει την πρωθυπουργία στις 15 Απριλίου του 1951.

Στις εκλογές του 1951 η ΕΠΕΚ παίρνει την δεύτερη θέση με τον «Ελληνικό Συναγερμό» του στρατάρχου Παπάγου να προηγείται, αλλά στην προκύψασα οικουμενική κυβέρνηση της 27-ης Οκτωβρίου του 1951 ο Πλαστήρας ορκίζεται και πάλι πρωθυπουργός. Και στην επικείμενη εκλογική αναμέτρηση της 16-ης Νοεμβρίου υφίσταται συντριπτική ήττα, που συνιστά συνάμα καίριο πλήγμα για την ήδη κλονισμένη από καρδιακό επεισόδιο υγεία του, τον Νοέμβριο του 1951. Στις εκλογές αυτές μάλιστα το λιοντάρι της Μικρασίας δεν κατορ-θώνει να εκλεγεί βουλευτής στην περιφέρεια Αθηνών που είχε θέσει υποψηφιότητα. Το ηθικό τούτο πλήγμα διαδέχονται ένα σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο τον Μάρτιο του 1952 και ένα ακόμα έμφραγμα στις 11 Ιουλίου του 1953. Στις 23-7-1953, η ψυχή του Μικρασιατικού ελληνισμού χάνει την μάχη με την ζωή. Ένα ταπεινό πανό που είχε αναρτηθεί σε μια επίσκεψή του στην Μυτιλήνη ίσως να απέδιδε κατά τον εναργέστερο τρόπο την λαμπρή προσωπικότητά του. «Άξιος της πατρίδος» ...

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι υποψήφιος Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, στην Α΄ Αθηνών
www.panosavramopoulos.blogspot.gr