Ο κορυφαίος μας ηθοποιός Γιώργος Παππάς

Ο κορυφαίος μας ηθοποιός

Γιώργος Παππάς

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Πολυμερές καλλιτεχνικό ταλέντο ο Γιώργος Παππάς, με εξαιρετικές επιδόσεις στην υποκρι-τική, στην σκηνοθεσία, αλλά και στη μετάφραση μεγάλων θεατρικών έργων του διεθνούς δραματολογίου, διήνυσε σε μία λαμπρή καριέρα και αναγορεύτηκε στους κορυφαίους Έλληνες ηθοποιούς του 21-ουυ αιώνα. Ο Γιώργος Παππάς είδε το φως της ζωής στην Αθήνα το 1903 και μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον πνευματικής ευκρασίας και υψηλής πολιτισμικής παιδείας, με πατέρα τον Σπυρίδωνα Παππά κορυφαίο Έλληνα δημοσιογράφο και μητέρα τη μεγάλη Ελληνίδα ποιήτρια «Μυρτιώτισσα», κατά κόσμο Θεώνη Δρακοπούλου.

Με την αποπεράτωση των εγκυκλίων γυμνασιακών σπουδών, κατευθύνθηκε στο Μονπελιέ της Γαλλίας για να σπουδάσει γεωπονία. Πάραυτα δεν αποπεράτωσε τις γεωπονικές σπουδές και επανέκαμψε στην Αθήνα, όπου και διορίστηκε στο υπουργείο Εξωτερικών, με την

προοπτική μιας αξιόλογης διπλωματικής καριέρας. Ανήσυχη προσωπικότητα όμως και με έντονες καλλιτεχνικές ανησυχίες καθώς ήταν, είχε στραμμένα το νου και το βλέμμα στο χώρο της τέχνης. Στο υπουργείο εξωτερικών θα αναπτύξει μία πολύ δόκιμη επαγγελματική σταδιοδρομία, την οποία όμως θα εγκαταλείψει το 1931, όπου και κάνει την πρωτόλεια εμφάνισή του στη θεατρική σκηνή, με το θεατρικό σχήμα του Μήτσου Μυράτ, στο έργο «Κύκλος» του Σόμερσετ Μώμ. Η επιτυχημένη αυτή θεατρική παρουσία, θα αποτελέσει τον σπινθήρα για τη μετέπειτα λαμπρή καλλιτεχνική του καριέρα και σταδιοδρομία. Με τις σπουδαίες πρωταγωνιστικές θεατρικές του εμφανίσεις, που θα γνωρίσουν και την καθολική επιδοκιμασία του μεσοπολεμικού μας θεατρικού κοινού, θα γίνει ευρύτερα γνωστός στο φάσμα της τέχνης και θα αγαπηθεί πλατιά από τον κόσμο. Λίγο αργότερα μάλιστα ανοίγοντας τον καλλιτεχνικό βηματισμό του, θα αποτελέσει συνθιασάρχης, με τα θεατρικά σχήματα των μεγάλων κυριών της ελληνικής θεατρολογίας του 20ου αιώνα, Κυβέλης Ανδριανού και Μαρίκας κοτοπούλη.

Ο Γιώργος Παππάς ως ηθοποιός πέραν της φυσικής προικοδοσίας, της ωραίας εξωτερικής του εμφάνισης και της πολυμέρειας της θεατρικής του παιδείας, διακρίθηκε για το υψη-λό λυρικό του ήθος και για την εμπνευσμένη και με υψηλή ηθική ένταση, σκηνική του παρουσία. Στοιχεία που κραταίωσαν την παρουσία του στο ελληνικό θέατρο και τον κατέστησαν έναν εκ των κορυφαίων πρωταγωνιστών του. Διέπρεψε υποκριτικά σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, που αποτελούν σημείο αναφοράς στα καλλιτεχνικά και θεατρικά μας δρώμενα. Αναφέρουμε ενδεικτικά τις πρωταγωνιστικές του συμμετοχές στις παραστά-

σεις «Έγκλημα και τιμωρία», «Δον ζουάν», «Καίσαρ και Κλεοπάτρα», «Αγία Ιωάννα», «Ευαγγελισμός» κ.α. Σε όλη αυτή τη μακρά και επιτυχημένη θεατρική του πορεία, λάμπρυνε ηθικά το παλκοσένικο και διάνοιξε νέους θεατρικούς ορίζοντες. Αποτέλεσε έτσι μέλος και πρωταγωνιστή του θιάσου του Βασιλικού Θεάτρου Αθηνών, ενώ στα δίσεκτα χρόνια της κατοχής, διετέλεσε συνθιασάρχης με τους κορυφαίους μας ηθοποιούς Αιμίλιο Βεάκη, Βάσω Μανωλίδου και Νίκο Δενδραμή. Αφότου έλαβε χώρα η πολυπόθητη απελευθέρωση από την γερμανική κατοχή, ο Γιώργος Παππάς ανέπτυξε θεατρικές συνε-ργασίες, με την κορυφαία μας θεατράνθρωπο Κατερίνα Ανδρεάδη, αλλά και με τον θίασο Λαμπέτη - Χορν. Συνακόλουθα παρέδιδε μαθήματα υποκριτικής, στη Δραμα\τική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου.

Σε ότι αφορά την παρουσία του στη μεγάλη οθόνη, αποτέλεσε μία ακόμα έπαλξη στην οποία ο Γιώργος Παππάς άφησε ανεξάλειπτα δείγματα, της υποκριτικής του δεινότητας. Πρωταγωνίστησε σε μεγάλες μας ταινίες του το μεσοπολεμικού και μεταπολεμικού μας κινηματογράφου και γνώρισε την καθολική επιδοκιμασία του κοινού, ως ένας μεγάλος πρωταγωνιστής και ζεν πρεμιέ. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά μερικές από τις ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε : «Έρως και κύματα» (1927), «Ο κακός δρόμος» (1933), «Μαντάμ Σουσού» (1948), «Κυριακάτικο ξύπνημα» (1953), «Το τελευταίο ψέμα» (1958) κ.α. Σημειώ-νοντας ακόμα ότι και στο πεδίο της θεατρικής μετάφρασης, ο Γιώργος Παππάς αποτύπωσε αδρά το πολυμερές καλλιτεχνικό του ταλέντο. Μετέφρασε με υποδειγματική επιτυχία, αρκετά αριστουργήματα του διεθνούς δραματολογίου, πολλά εκ των οποίων σκηνοθέτησε και ο ίδιος. Για την πολυεδρική θεατρική του προσφορά στο Γαλλικό θέατρο μάλιστα, του απενεμήθη το χάλκινο παράσημο, της λεγεώνας της τιμής.

Μοίρα τραγική στις 3 Μαΐου του 1958, ο Γιώργος Παππάς νεότατος εκδήμησε από τη ζωή. Γεγονός που προξένησε άφατη ηθική θλίψη τόσο στον καλλιτεχνικό κόσμο, όσο και ευρύ-τερα στο θεατρόφιλο κοινό, ενώ συνέτριψε ηθικά την μητέρα του «Μυρτιώτισσα», που στην κυριολεξία μαράζωσε. Με τη σπουδαία λυρική του αρματωσιά, το κορυφαίο σκηνικό του ύφος, αλλά και την πολυεπίπεδη θεατρική και εν γένει καλλιτεχνική του παιδεία, ο Γιώργος Παππάς, αναγορεύτηκε σε έναν από τους κορυφαίους μας ηθοποιούς του 20-υου αιώνα. Θα τον θυμόμαστε και θα τον τιμούμε για πάντα, με σεβασμό και αγάπη.

Φιλμογραφία