Η κραταιά κυρία του θεάτρου μας
Αντιγόνη Βαλάκου !
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Πολυεδρικό ταλέντο του θεάτρου μας η Αντιγόνη Βαλάκου, με ξεχωριστή δραματική αρματωσιά, φυσική ομορφιά, αλλά και απαρασάλευτη αγάπη για τη θεατρική τέχνη, διήνυσε μία μακρά και επιτυχημένη καριέρα στο σανίδι και τη μεγάλη μας οθόνη και μας κατέλειπε σπουδαίες ερμηνείες, που συνιστούν μεγάλη ηθική κληροδοσία για την δραματική μας τέχνη. Η Αντιγόνη Βαλάκου είδε το φως της ζωής στις 24 Μαρτίου του 1930 στην Καβάλα. Ήταν τόσο μεγάλη η αγάπη και η θέρμη της για το θέατρο, ώστε στις δύο τελευταίες τάξεις του γυμνασίου, παρακολουθούσε παράλληλα στη δραματική σχολή «Θεατρικό Εργαστήρι» του Βασίλη Ρώτα, προκειμένου να λάβει την απαραίτητη δραματική παιδεία, που θα της επέτρεπε να ξεκινήσει τη μακρά πορεία της στο παλκοσένικο. Πρόβα τζενεράλε στο σανίδι και ενώ ήδη φοιτούσε, έκανε με το θεατρικό σχήμα του «Ρεαλιστικού Θεάτρου» του Αιμίλιου Βεάκη, στο έργο «Νυφιάτικο τραγούδι» του Νότη Περγιάλη, όπου υποδύθηκε την Τριανταφυλλιά. Επακολούθησε η συνεργασία της με το σχήμα της κραταιάς Κατερίνας Ανδρεάδη και αργότερα με τη θεατρική σκηνή Μανωλίδου-Αρώνη- Χατζίσκου 1951 -1952, όπου και έδωσε υψηλά δείγματα της υποκριτικής της τέχνης, ως ενζενί.
Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν προσλαμβάνεται στη θεατρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, όπου ξεκινά τη μακρά και λαμπρή πορεία της στα θεατρικά δρώμενα. Υποδύθηκε μεγάλους ρόλους του εγχώριου και του διεθνούς δραματολογίου, όπου και διακρίθηκε για την υψηλή λυρική της τέχνη και την αισθητικότητά της και αναγνωρίστηκε ως μεγάλη ντίβα του θεάτρου μας πεδίου, εξακοντίζοντας το κύρος της στο καλλιτεχνικό μας κοινό. Το φθινόπωρο του 1956 πρωταγωνίστησε στο θέατρο του Κώστα Μουσούρη, στην περίφημη παράσταση «Άννα Φρανκ» όπου και έδωσε μία επική ερμηνεία, για την οποία της πιστώθηκε η μεγάλη κλάση της, στη δραματική σκηνή. Παράλληλα ανέπτυξε
συνεργασία με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, τον ΘΟΚ, αλλά και με πολλά άλλα θεατρικά σχήματα. Στα 1958 συνέστησε το δικό της προσωπικό θίασο. Σε όλη αυτή τη μακρά και λαμπρή θεατρική παρουσία και συμμετοχή, η Αντιγόνη Βαλάκου, μας έδωσε έξοχες ερμηνείες και αποτέλεσε σπουδαίο κριτικό θεατρικό ορόσημο, στα καλλιτεχνικά μας δρώμενα. Διακρίθη-κε με την υψηλή δραματική τέχνη και την ηθική της εμπνοή, στους ρόλους των : Μαρίας Στιούαρτ, Νόρας, Αρετούσας, Μπερνάντας Άλμπα, Βεατρίκης, Ιουλιέτας, Έντας Γκάμπλερ κ.α. Να σημειώσουμε ακόμα, ότι στα ύστερα θεατρικά της χρόνια, η μεγάλη ντίβα του θεάτρου μας, προέταξε ένα παντελώς προσωπικό ύφος σε τραγικούς ρόλους όπως (Ηλέκ-τρα, Αντιγόνη, Κασσάνδρα, Αγαύη, Ιφιγένεια, Μήδεια του Σενέκα) και ανακαίνισε έτσι την παραδοσιακή υφολογική φόρμα.
Εξίσου σημαντικά όμως ήταν τα λυρικά και δραματικά αποτυπώματα της κραταιάς Αντιγό-νης βαλάκου και στη μεγάλη μας οθόνη. Ένα βράδυ στα 1953 και ενώ έπαιζε στη θεατρική παράσταση «Χειμωνιάτικο παραμύθι», στην κυριολεξία την πήρε από το χέρι ο Ντίνος Δημόπουλος με το κουστούμι του ρόλου της και την οδήγησε στον πατριάρχη του ελληνι-κού κινηματογράφου Φιλοποίμενα Φίνο. Οπότε και ξεκίνησε τη σπουδαία υποκριτική της παρουσία και στη μεγάλη μας οθόνη. Πρωταγωνιστής σε έξοχες ταινίες μας, όπως «Οι ουρανοί είναι δικοί μας» (1953), «Ο δρόμος με τις ακακίες» (1954), «Γκόλφω» (1955), «Όταν ξυπνά το παρελθόν» (1962), «Χαμένα Όνειρα» (1961) κι άλλες.
Παράλληλα με την υποκριτική της παρουσία, η κορυφαία θεατράνθρωπος Αντιγόνη Βαλάκου, δίδαξε δραματική τέχνη από 1982 έως το 2007, στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Για την πολυεπίπεδη δραματική της συμμετοχή, τιμήθηκε με το θεατρικό έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη», ως Άννα Φρανκ στο ομώνυμο έργο. Το 2002 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, με το «Χρυσό σταυρό του τάγματος της τιμής», στο προεδρικό μέγαρο, για τη σύνολη παρουσία της στη θεατρική τέχνη και τον πολιτισμό. Στην προσωπική του ζωή η Αντιγόνη Βαλάκου το 1960 είχε παντρευτεί τον χειρουργό γιατρό Αντώνη Τάμπλερ, με τον οποίο χώρισε λίγα χρόνια αργότερα. Έκτοτε ανάλωσε όλη της την ηθική ικμάδα, στο θέατρο και την τέχνη.
Έξοχο δραματικό κύτταρο, σπουδαία φυσική καλλονή, αλλά και ανείπωτη αγάπη για την θεατρική τέχνη, ήταν τα στοιχεία με τα οποία πορεύτηκε στη λαμπρή δραματική της παρουσία, η κραταιά Αντιγόνη Βαλάκου. Και για τις μοναδικές λυρικές της αρετές και ερμηνείες, θα τη θυμόμαστε για πάντα, με σεβασμό και αγάπη.
Φιλομογραφία
1953 Οι ουρανοί είναι δικοί μας
1954 Ο δρόμος με τις ακακίες
1955 Γκόλφω
1957 Το αμαξάκι, Της τύχης τα γραμμένα, Η μοίρα γράφει την ιστορία
1959 Κρυστάλλω
1961 Χαμένα όνειρα, Φλογέρα και Αίμα
1962 Η Ελληνίδα και ο έρωτας, Όταν Ξυπνά το Παρελθόν, Δύο μάννες στο σταυρό του πόνου
1963 Αθώα ή ένοχη
1965 Ο μετανάστης
1982 Το Ευτυχισμένο Πρόσωπο της Λεωνόρας
1994 Παραμονή Πρωτοχρονιάς
1997 Mικρά Πρελούδια
2001 Νανούρισμα
Τηλεόραση
1976 Αθάνατες ιστορίες αγάπης ΥΕΝΕΔ
1985 Οδός Πανεπιστημίου δεν υπάρχει ΕΡΤ
1987 Μικρογραφίες ΕΤ1
2000 Περί ανέμων και υδάτων Mega
2005 Ξένος ανάμεσά μας ΑΝΤ1
Εθνικό Θέατρο
1948/1949 Σχολείο συζύγων
1948/1949 Νυφιάτικο τραγούδι
1948/1949 Ερωτικός πυρετός
1949/1950 Το χαμόγελο της Τζοκόντας
1949/1950 Ο θάνατος του εμποράκου
1949/1950 Το σπίτι της μαντάμ Βοραί
1951/1952 Η Ντόροθυ θέλει γιο
1953/1954 Ο κατά φαντασίαν ασθενής
1953/1954 Φουσκοθαλασσιές
1954/1955 Άμλετ
1955/1956 Δοκιμασία (Οι μάγισσες του Σάλεμ)
1955/1956 Ο άρχοντας
1957/1958 Σκηνές του δρόμου
1958/1959 Φουέντε Οβεχούνα
1959/1960 Τα λάθη μιας νύχτας
1959/1960 Φοιτηταί
1960/1961 Τα εκατομμύρια του Μάρκο Πόλο
1962/1963 Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα
1964/1965 Η κυρά της θάλασσας
1965/1966 Στέλλα Βιολάντη
1974/1975 Το σπίτι της κούκλας
1978/1979 Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας
1982/1983 Πλαίη Στρίντμπεργκ
1986/1987 Μαρία Στιούαρτ
1988/1989 Γυάλινος κόσμος
1989/1990 Επικίνδυνη στροφή
1993/1994 Οι δούλες
1992/1993 Μήδεια
1995/1996 Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα
1996/1997 Φθινοπωρινή ιστορία
1997/1998 Το λιοντάρι του χειμώνα
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr