Ο επικός μας πρωταγωνιστής
Γιάννης Κατράνης !
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Προικοδοτημένος με μοναδική φυσική ομορφιά, δυνατό λυρικό κύτταρο, αλλά και από μεγάλη αγάπη και έφεση για το θέατρο, διήνυσε μία μακρά και επιτυχημένη πορεία στον κινηματογράφο και στο θέατρο, ο πρωταγωνιστής μας Γιάννης Κατράνης. Η υποκριτική του παρουσία χαρακτηριζόταν από κάτι επικό, μεγαλειώδες και για αυτό και διακρίθηκε ο σπουδαίος πρωταγωνιστής, σε ταινίες εθνικοπατριωτικού περιεχομένου, αλλά και σε λαοφιλή πολεμικά σίριαλ της ΕΡΤ τη δεκαετία του ΄70. Στο πρόσωπο του Γιάννη Κατράνη αρκετοί σκηνοθέτες είδαν μία ωραία επική μορφή, που προξενούσε ηθική έξαρση, ανάταση, ενώ ενέπνεε ανένδοτη δύναμη για πραγμάτωση ηρωικών κατορθωμάτων. Αυτές τις σπουδαίες φυσικές και ηθικές αρετές του Γιάννη Κατράνη, παρακολουθήσαμε στα αξέχαστα εθνικόπατριωτικά αριστουργήματα του ελληνικού κινηματογράφου της
δεκαετίας του ΄70 και μέσα από αυτά τον αγαπήσαμε με όλη τη θέρμη της καρδιάς μας. Ποιος αλήθεια μπορεί να ξεχάσει τον ηθικά ευγενή ήρωα της αντίστασης του ‘40 «Κυριάκο Πλατανιά» στην θρυλική πολεμική μας ταινία «28-η Οκτωβρίου, ώρα 5:30» (1971) σε σκηνοθεσία Κώστα Καραγιάννη, που έχει χάσει τα πόδια του στο αλβανικό μέτωπο και ο ειδεχθής γερμανός αξιωματικός Βίλι Κνούτ (Λάκης Κομνηνός σε μια έξοχη ερμηνεία), τον σπρώχνει με το αναπηρικό καροτσάκι στο γκρεμνό, για να εκδικηθεί τον πατέρα του, πρόεδρο του χωριού Τρύφωνα Πλατανιά ( Φερνάντο Σάντσο, σε μια ακόμα αξεπέραστη ερμηνεία) που εξεγείρει το χωριό σε αντίσταση και ταπεινώνει τον Γερμανό, σε μια μονομαχία με κρασί ! Ακόμα, τον ηρωικό «Δημητρό» στον «Παπαφλέσσα» του Ερρίκου Ανδρέου, τον ανυπέρβλητο «Κόγκα Δράκο» στην επική ταινία «Οι Σουλιώτες» του Δημήτρη Παπακωνσταντή, τον έξοχο ηθικά μακεδονομάχο στην ταινία «Ο τελευταίος των κομιτατζήδων» του Γρηγόρη Γρηγορίου, αλλά και τόσους άλλους ηρωικούς ρόλους, μέσα από τους οποίους ο Γιάννης Κατράνης, με παραστατική ενέργεια μας έφερε ξανά σε επαφή με τις κορυφαίες στιγμές της ελληνικής ιστορίας και μας έκανε να τον λατρέψουμε σαν ίνδαλμα.
Ο Γιάννης Κατράνης είδε το φως της ζωής το 1943 στον Αλμυρό της Μαγνησίας. Από νεαρή ηλικία εκδήλωσε μεγάλη αγάπη και έφεση για το θέατρο και τον κινηματογράφο και έτσι έστερξε να παρακολουθήσει δραματικές σπουδές. Με την αποπεράτωση του γυμνασίου ήλθε στην Αθήνα και γράφτηκε στη Δραματική Σχολή Αθηνών, όπου και σφυρηλάτησε το υποκριτικό του υπόβαθρο. Την εμφάνισή του στη μεγάλη οθόνη θα κάνει το 1969 μόλις σε ηλικία 26 ετών και στην ταινία «Το φθινόπωρο μιας καρδιάς». Θα επακολουθήσουν η ταινία «Ο τελευταίος των κομιτατζήδων» και το «Τέλμα», που του χαρίζουν υψηλή ηθική αίγλη στο κινηματογραφόφιλο κοινό και τον καθιστούν μία σπουδαία περσόνα της κινηματογραφικής βιομηχανίας δεκαετία του ΄70. Στην ίδια δεκαετία του ΄70 ο Γιάννης Κατράνης συνεργάζεται με την «Art films» του Τζαίημς Πάρις και πρωταγωνιστεί σε πληθώρα ιστορικοπολεμικών μας ταινιών, που εξακτινώνουν το υποκριτικό του κύρος και τον αναβιβάζουν στο βάθρο ενώ σπουδαίο πρωταγωνιστή. Από τις κορυφαίες κινηματογραφικές ερμηνείες του Γιάννη Κατράνη, στις ταινίες, «Ο Παπαφλέσσας», «Οι Σουλιώτες», «Οι πολεμισταί της ειρήνης», «Οι σατανάδες της νύχτας», του Μάριου Ρετσίλα όπου και υποδύεται το ρόλο του Βασίλη Λυμπέρη, αλλά και η κατασκοπική
ταινία «Στα δίχτυα της αράχνης» το 1973, όπου και ερμηνεύει έναν πράκτορα του σοβιετικού μπλοκ, ονόματι Μίλκο. Στα χρόνια που επακολούθησαν ο Γιάννης Κατράνης συμμετείχε διεξοδικά σε πάρα πολλές θεατρικές παραστάσεις, όπου και εκεί άφησε ανεξάλειπτο το σπουδαίο λυρικό του αποτύπωμα. Το 2015 και από την έπαλξη της σκηνοθεσίας, σκηνοθέτησε την κωμωδία «Δον Καμίλο», του Σωτήρη πατατζή. Ακόμα σημειώνουμε και την ευρεία παρουσία του Γιάννη Κατράνη, σε πολλά τηλεοπτικά σποτ, όπου και ξεχώριζε για τη ζεστή και αισθαντική φωνή του.
Φυσική ομορφιά, δυνατό λυρικό κύτταρο, με την προικοδοσία επίσης της στόφας ενός μεγάλου πρωταγωνιστή, ήταν τα στοιχεία που κατέστησαν τον Γιάννη Κατράνη, ως έναν από τους κορυφαίους πρωταγωνιστές της κινηματογραφικής μας σκηνής, τη δεκαετία του ΄70, εν παραλλήλω με την ορμέμφυτη η φυσική του ευγένεια και την κοινωνική ευπρέπεια, με την οποία πάντα πορεύθηκε στα μονοπάτια της τέχνης. Για τούτο και τον περιβάλλουμε πάντα με την αγάπη και την εκτίμηση μας !
Ταινίες
Σουλιώτες 1972
Στη μάχη της Κρήτης 1970
28η Οκτωβρίου ώρα 5.30 1971
Παπαφλαίσσας 1971
Η γυναικοκρατία 1973
Ο Ιπποκράτης και η Δημοκρατία 1972
Ισιδώρα 1975
Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο 1980
Ο τελευταίος των κομιτατζήδων 1970
Ο-ΚΕΥ φίλε 1974
Οι πολεμισταί της ειρήνης 1973
Οι τελευταίοι του Ρούπελ 1971
Στα δίχτυα της αράχνη 1973
Ως την τελευταία στιγμή 1972
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr