Η Λεωφόρος Συγγρού !
Αποτελεί μια απο τις κεντρικότερες λεωφόρους της Αθήνας συνυφασμένη με την αστικοποίηση και την κοινωνική ευημερία της πρωτεύουσας. Η Λεωφόρος σχεδιάστηκε το 1876 επι Δημαρχίας Π. Κυριακού απο τον Μηχανικό του Δήμου Ι. Γενήσαρλη. Η κατακευή της οδού έγινε τον 1904 με οικονομική χορηγία της Ιφιγένειας Συγγρού, χήρας του μεγάλου επιχειρηματία Ανδρέα Συγγρού και σε εκτέλεση επιθυμίας του ανδρός της, υπο τον αυστηρό όρο, ότι η Λεωφόρος θα έφερε το όνομα του ήτοι «Λεωφόρος Συγγρού». Στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της η κίνηση στην οδό ήταν αραιή. Μάλιστα μετά την μπιραρία του Φίξ, η περιοχή ήταν έρημη με εξοχικό χαρακτήρα. Το ποτάμι του Ιλισού διασταυρώνονταν με την Λεωφόρο Συγγρού μετά το Φίξ και στο σημείο είχε κατασκευαστεί γέφυρα, εκ της οποίας προέκυψε και το τοπωνύμιο «Γέφυρα Συγγρού».
Στα χρόνια του μεσοπολέμου και υπο το βάρος της κατάκλυσης της Αθήνας με 1,5 εκατομ. πρόσφυγες, ως αλγεινό επακόλουθο της Μικρασιατικής Τραγωδίας, εκατέρωθεν της Λεωφ. Συγγρού δημιουργούνται νέες προσφυγικές συνοικίες, όπως η Καλλιθέα, η Νέα Σμύρνη και ο Νέος Κόσμος. Την δεκαετία του ΄30, η Λεωφόρος Συγγρού θα γνωρίσει μεγάλη κοινωνική αίγλη και η ομώνυμη λογοτεχνική γενιά του ΄30 προεξάρχοντος του μεγάλου Γιώργου Θεοτοκά, θα την καταστήσει στα έργα της σύμβολο της αστικής ανάπτυξης, της ευημερίας και του κοινωνικού μετασχηματισμού της πόλης.
Το παρόν κείμενο είναι απόσπασμα από το Βιβλίο μας «ΑΘΗΝΑ, ζαφειρόπετρα….» που πραγματεύεται την κοινωνική, πολιτισμική και αυτοδιοικητική ταυτότητα της Αθήνας.
Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
ή Πεπελάσης
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
Αθήνα, 23-3-20