Η αισθαντική Ηρώ Κυριακάκη «Είναι ωραία η ζωή Κατερίνα» ! («Κόκκινα Φανάρια»)

Η αισθαντική Ηρώ Κυριακάκη
«Είναι ωραία η ζωή Κατερίνα» ! («Κόκκινα Φανάρια»)

Με την ανεκλάλητη αισθαντικότητά της και το ευγενές λυρικό της κύτταρο, άγγιζε τις πιο ευαίσθητες χορδές της ψυχής μας, η μοναδική Ηρώ Κυριακάκη. Μνημειώδης σε αυτό το αισθητικό μοτίβο, υπήρξε ο έξοχος ρόλος της στα επικά «Κόκκινα Φανάρια» του Βασίλη Γεωργιάδη, όπου υποδυόμενη την «ταπεινή καθαρίστρια» Κατερίνα, του «σπιτιού» στην «τρούμπα» του Πειραιά, μας προξενούσε ηθική έξαρση, με την ευαισθησία της και την δίψα για ζωή. Ήταν στην ταινία η σύντροφος του «ζητιάνου», μεγάλου μας ηθοποιού Νότη Περγιάλη και αντίπερα στους ριπτασμούς της ζωής και την τραγικότητα της ανθρώπινης μοίρας τους, επιμένουν να κάνουν όνειρα και να είναι ερωτευμένοι ! Μέσα σε μια ζωή, ανήλιαγη, σκοτεινή, γεμάτη από ένα πηχτό στρώμα ηθικής θλίψης. «Είναι ωραία η ζωή Κατερίνα» της λέει όμως ο Νότης Περγιάλης και μας σχίζει την καρδιά ! Και της υπόσχεται να τη φτιάξει το καλύβι της ζωής τους, από κονσερβοκούτια ….Στιγμές άφθαστου δραματικού ήθους για τον ελληνικό κινηματογράφο, που ευελπιστούμε να τις ξαναζήσουμε !

Η Ηρώ Κυριακάκη γεννήθηκε στον Πόρο το 1932 και μετά τις εγκύκλιες σπουδές της ακλούθησε σπουδές θεάτρου και Σκηνοθεσίας, στην Δραματική Σχολή του δασκάλου Καρόλου Κούν. Πλάι στον Κάρολο Κούν έπαιξε στις παραστάσεις «έργο Θείος Βάνιας» του Αντόν Τσέχωφ και «Τελευταίο φθινόπωρο» του Αλέξη Δαμιανού. Στην μεγάλη μας οθόνη έπαιξε όπως προαναφέραμε στα «Κόκκινα φανάρια»,  στην «Στεφανία», στα «Παιδιά της Χελιδόνας», στον «Παπατρέχα», αλλά και σε άλλες ακόμα υψηλού κινηματογραφικού ήθους ταινίες.  Σημαντικό ωστόσο ήταν  το πέρασμα της Ηρούς Κυριακάκη και στην μικρή μας οθόνη, όπου και εκεί άφησε το μεγάλο της λυρικό αποτύπωμα, με κυριότερες συμμετοχές στις μεγάλες τηλεοπτικές παραγωγές της δεκαετίας του ’80, «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»,  «Γαλήνη», «Γιούνγκερμαν» κ.α. Ενώ στο πεδίο του Θεάτρου έπαιξε στις παραστάσεις : 1959 Θείος Βάνιας, 1960 Τελευταίο φθινόπωρο, 1961 Κόκκινα φανάρια, 1965 Χωριστά τραπέζια, 1977 Κομμάτια και θρύψαλα, 1990 Η σκιά του Μαρτ κ.α.

Η Ηρώ Κυριακάκη, ήταν παντρεμένη με τον καινοτόμο σκηνοθέτη Σταύρο Τορνέ. Την όλη δημόσια παρουσία της, κατευόδωνε πάντα το ήθος και η καλλιτεχνική αιδημοσύνη, κάτι που την έκανε ξεχωριστά αγαπητή σε όλο το καλλιτεχνικό μας φάσμα, αλλά και στην ελληνική κοινωνία.

Πόσο πολύ λατρέψαμε την απαράμιλλη καθαρίστρια «Κατερίνα», στα «Κόκκινα φανάρια», που μέσα από την ταπεινή και ανήλιαγη ζωή της, μας μετέδιδε τα πιο φωτεινά μαθήματα αγάπης, έρωτα, αισιοδοξίας και αξιοπρέπειας ! Για πάντα στην καρδιά μας !

Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
www.panosavramopoulos.blogspot.gr
Αθήνα, 22-12-19

Share this

Related Posts

Previous
Next Post »