Θρηνωδία και άφατος πόνος στο Δίστομο, ποτέ πιά φασισμός …
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Ήταν μια αλγεινή μέρα σαν την σημερινή στις 10 Ιουνίου 1944, όταν ελάμβανε χώρα στο τραγικό Δίστομο, μια από τις φρικιαστικότερες σφαγές των Ναζί στην Ελλάδα, μεσούσης της ναζιστικής κατοχής. Στα πλαίσια των εκκαθαριστικών επιχειρήσεών τους, γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στο Δίστομο και εκδηλώνοντας όλη τους την ηθική βαρβαρότητα, προέβησαν σε ανείπωτες φρικαλεότητες, που όμοιές του λίγες φορές έχουν διαπραχθεί στην Ιστορία. Έσφαξαν γέρους ανυπεράσπιστους και γυναίκες, λόγχισαν εγκυμονούσες γυναίκες και αποκεφάλισαν βρέφη, σκότωσαν όλους τους μαθητές του δημοτικού σχολείου, πυρπόλησαν σχεδόν όλα τα σπίτια, έσφαξαν τον ιερέα του χωριού και πέταξαν αδιακρίτως αλλού το κεφάλι του και κατέστησαν το χωριό κρανίο τόπου, αφήνοντας στο τραγικό Δίστομο, ανεξίτηλη τη σφραγίδα του πόνου και του οδυρμού. 228 νεκροί εκ των οποίων 117 γυναίκες και 111 άνδρες – ανάμεσα του 53 παιδιά κάτω των 16 χρονών – ήταν ο τραγικός απολογισμός, των ανείπωτων σε ηθική βιαιότητα εγκλημάτων της ναζιστικής θηριωδίας.
Έτσι το Δίστομο πέρασε στα ματωμένα σύμβολα της ναζιστικής κατοχής στην Ελλάδα, αλλά και στα ειδεχθέστερα ηθικά μνημεία των εγκλημάτων του Χίτλερ και των συνοδοιπόρων του. Χαρακτηριστική του άφατου πόνου και της ηθικής θλίψης που σκόρπισε η ναζιστική θηριωδία στο τραγικό Δίστομο, είναι και η παρακάτω αναφορά της εποχής «Σκότωσαν αδιάκριτα, γέρους, μωρά, εξαμηνίτικα, γριές, τα παιδιά του σχολείου (όλα στην αίθουσα του σχολείου) κι αυτόν τον παπά. Βρέθηκαν όλες σχεδόν οι γυναίκες σχισμένες με ξίφος ή μαχαίρι από τα γεννητικά τους όργανα μέχρι το στήθος, βρέθηκαν γυναίκες με κομμένους τους μαστούς, ξεκοιλιασμένες με τα παιδιά στην αγκαλιά τους, βρέθηκαν μικρά παιδιά σφαγμένα και ξεκοιλιασμένα και τα έντερα περασμένα στο λαιμό. Του παπά του κόψαν το κεφάλι και το είχαν πεταμένο μακριά από το πτώμα του. Ολόκληρες οικογένειες σφαγιάστηκαν… Ολα τα σπίτια ληστεύτηκαν… Πολλοί κάτοικοι τρελάθηκαν και υπάρχουνε πολλοί τραυματισμένοι…».
Αλλά και το τραγικό επιμύθιο της όλης ιστορίας !!! το ματωμένο Δίστομο δεν δικαιώθηκε από την διεθνή δικαιοσύνη, για τα ειδεχθή εγκλήματα που διέπραξαν εις βάρος του οι ναζί. Οι κάτοικοι του Διστόμου το 1997 προσέφυγαν στο Πρωτοδικείο Λειβαδιάς (137/1997) για δικαστικές αποζημιώσεις, το οποίο και υποχρέωσε με την ιστορική απόφασή του, το γερμανικό δημόσιο, να καταβάλλει αποζημιώσεις στους συγγενείς τω θυμάτων. Και το 2000 ο Άρειος Πάγος, (11/2000) απέκρουσε τα γερμανικά επιχειρήματα περί ετεροδικίας, βάσει του Διεθνούς Δικαίου, και κατέστησε αμετάκλητη και εκτελεστή την απόφαση του Πρωτοδικείου Λειβαδιάς, η οποία και διέτασσε τη δήμευση της περιουσίας του γερμανικού δημοσίου στην Ελλάδα.
Το επιχείρημα της ετεροδικίας εξώθησε τους κάτοικους του Διστόμου να προσφύγουν στα ιταλικά δικαστήρια για να διεκδικήσουν τις αποζημιώσεις τους, όπου και δικαιώθηκαν στα δικαστήρια της Φλωρεντίας. Εν τέλει Ιταλία και Γερμανία συμφώνησαν να παραπέμψουν την μεταξύ τους δικαστική διαφορά στις 18 Νοεμβρίου του 2008, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στο οποίο η Γερμανία παρέθετε το επιχείρημα, ότι η Ιταλία, δεν σεβάστηκε το δικαίωμα της δικαιοδοτικής ασυλίας (ετεροδικία) της. Και τελικώς με στρεβλό εν τέλει τρόπο, το Δικαστήριο τα Χάγης «δικαίωσε» την Γερμανία !!!! με το επιχείρημα ότι η Ιταλία, «παράνομα» επέτρεψε την διενέργεια δικαστηρίων, προκειμένου το Βερολίνο να καταβάλει αποζημιώσεις στα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας στην Ελλάδα. Η κατακλείδα της αδικαίωτης δικαστικής προσπάθειας των τραγικών θυμάτων του Διστόμου, ήταν ότι με «δικαστικά τερτίπια» απέναντι στις αλήστου μνήμης φρικαλεότητες που διέπραξαν οι ναζί στην κατοχική Ελλάδα, κατίσχυσαν οι δικαστικοί τύποι και όχι η ΟΥΣΙΑ, που είναι τα απαράγραπτα από την ιστορία εγκλήματα και οι ειδεχθείς φόνοι, που διέπραξαν τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής.
Όλη η Ελλάδα υποκλίνεται ευλαβικά, την ιερή σημερινή ημέρα ιστορικής μνήμης, στο τραγικό Δίστομο, που υπήρξε ματωμένο σύμβολο αντίστασης του λαού μας κατά της παρανοϊκής ιμπεριαλιστικής μηχανής του Χίτλερ και καλεί κάθε δημοκρατικό πολίτη, από όποιο μετερίζι και αν βρίσκεται, να πει ένα βροντερό ΟΧΙ στον ΦΑΣΙΣΜΟ και στους χθεσινούς και σημερινούς συνοδοιπόρους του !!!
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr