Δωρεάν παπούτσια, μια ιαματική πηγή και η πυρηνική δοκιμή,
ενθουσιάζουν την μεταπολεμική Αθήνα !
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Και ενώ η ζέστη ταλάνιζε τους Αθηναίους το καλοκαίρι του ΄46, ένα κοινωνικό γεγονός έρχεται να συνταράξει την ηρεμία, της αθηναϊκής κοινωνικής ζωής. Όλες οι εφημερίδες αναφέρουν ότι οι Άγγλοι στρατιωτικοί αποκάλυψαν ότι στην περιοχή της Γλυφάδας υπήρχε μια σπουδαία ιαματική πηγή. Οι προσδοκίες που καλλιεργούνται γύρω από αυτήν είναι μεγάλες και προξενείτε πανδαιμόνιο. Θέση για το γεγονός παίρνει και η επίσημη πολιτεία μέσω του Γενικού Γραμματέα Τουρισμού Δ. Λόντου, ο οποίος ανακοινώνει ότι ήταν σε γνώση της πολιτείας ότι στην περιοχή του Αγίου Νικολάου Γλυφάδας και στην τοποθεσία της Λεωφόρου Βουλιαγμένης, όπου απέληγαν οι πρόποδες του βουνού υφίστατο μια κρατική «φρέατιος ιαματική πηγή» σε βάθος 57 μέτρων. Η πηγή ανέβλυζε νερό 600 περίπου κυβικών το 24-ωρο, του οποίου η θερμοκρασία κυμαίνονταν μεταξύ 36,6 – 37,6 βαθμών κελσίου. Έσπευσαν έτσι άρδην πολλοί Αθηναίοι στην ιαματική πηγή και προσπαθούσαν να ενημερωθούν, για το πώς μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ευεργετικά το ιαματικό λουτρό της. Μια τάση έξαρσης του κόσμου, που σύντομα αποσβέστηκε, όπως συνήθως συμβαίνει με ότι έχει χαρακτήρα μόδας. Όμως στο επίκεντρο έρχονται τώρα τα δωρεάν παπούτσια που είχαν εισαχθεί από την Αίγυπτο για να δοθούν στους δημοσίους υπαλλήλους και σε άλλες αδύναμες οικονομικά ομάδες. Ωστόσο την ευφορία ότι τους είχαν δοθεί δωρεάν παπούτσια σύντομα διαδέχεται η απογοήτευση. Διότι τα νούμερα που είχαν δοθεί ήταν μεταξύ τους ασύμμετρα. Δηλαδή διαφορετικό νούμερο το αριστερό και διαφορετικό το δεξί παπούτσι του ζεύγους. Έτσι σε άλλους τα παπούτσια ήταν μικρά και δεν τους επέτρεπαν να περπατήσουν και σε άλλους ήταν πολύ μεγάλα που έπλεαν ή «κολυμπούσαν» στα πόδια τους. Εκφράσθηκαν πολλά παράπονα στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού που έκανε την δωρεά, το ποίο και αποφάσισε να λύσει ριζικά το πρόβλημα των άνισων παπουτσιών από την Αίγυπτο. Αποφάσισε να λειτουργήσει ένα πρατήριο ανταλλαγής, στο οποίο προσέφευγαν οι ενδιαφερόμενοι για να βρούν τα ακριβή νούμερα και να διορθώσουν τα ζευγάρια.
Αλλά ενώ οι Αθηναίοι είχαν στρέψει τα βλέμματά τους, στα δωρεάν παπούτσια του Μετοχικού Ταμείου Στρατού και την ιαματική πηγή της Γλυφάδας, το πάθος για τις χρυσές λίρες συνεχίζει να μονοπωλεί το ενδιαφέρον τους. Δεν λείπουν και οι ευκαιρίες για κερδοσκοπία, γύρω από την αγοραπωλησία των λιρών, που έχει αναχθεί στο εθνικό σπόρ των Ελλήνων. Εξάλλου η τράπεζα της Ελλάδος πουλά τις λίρες προς 120.000 δρχ το τεμάχιο, ενώ στο ελεύθερο εμπόριο διατίθενται προς 130.000 δρχ. Έτσι παρουσιάζεται η ευκαιρία στους αετονύχηδες να κερδοσκοπήσουν από την διαφορά των 10.000 δρχ. Αλλά και με έναν άλλο επίσης ευρηματικό τρόπο οι αετονύχηδες της εποχής βγάζουν χρήματα. Στήνονται από τα χαράματα στα σκαλιά της Τράπεζας της Ελλάδος που ξεκινούσε η διάθεση των λιρών και παραχωρούσαν έναντι καλής αμοιβής την προνομιακή θέση τους στην ουρά.
Όμως στο κοινωνικό – πολιτικό μας πεδίο έχουμε εξελίξεις. Ξεσπούν απεργιακές κινητοποιήσεις επ΄αφορμή Νομοσχεδίου που καταθέτει η κυβέρνηση στη Βουλή, για την επιβολή της τάξης. Το νομοσχέδιο προξενεί σφοδρές αντιδράσεις. Πραγματοποιούνται κινητοποιήσεις έξω από την Βουλή και λαμβάνουν χώρα σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας. Προκειμένου μάλιστα η κυβέρνηση να καταστείλει τις αντιδράσεις, επιστρατεύει και το στρατό.
Ωστόσο στο φάσμα των διεθνών εξελίξεων μια είδηση τρομοκρατεί τον κόσμο. Γύρω στα μέσα Ιουνίου 1946 οι ελληνικές εφημερίδες ανακοινώνουν ότι οι αμερικάνοι πειραματίζονται στο νησί μπικίνι, για την ρήψη ατομικής βόμβας. Έχουν ήδη προπαρασκευάσει την κοινή γνώμη τα τηλεγραφήματα από το εξωτερικό που μιλούν για ολέθριες επιπτώσεις στην ανθρωπότητα μιας πιθανής εκτόξευσης ατομικής βόμβας. Η πρόβα ρίψης της ατομικής βόμβας στο μπικίνι είχε προγραμματιστεί για την νύχτα της 30-της Ιουνίου προς την 1-η Ιουλίου 1946. Και προ αυτού του ενδεχόμενου δυο διαπρεπή μέλη της γαλλικής ακαδημίας επιστημών, οι Πελτέρο και Ρομπέρ κατέθεσαν την οδύνης τους και την πρόβλεψή τους, ότι η ατομική βόμβα θα ισοπέδωνε τον πλανήτη και θα τον καθιστούσε κρανίου τόπο. Την έκρηξη που για λόγους προπαγάνδας την είχαν μετατρέψει σε υπερθέαμα παρακολούθησαν περί τις σαράντα χιλιάδες άτομα από επιστήμονες, τεχνικούς στρατιωτικούς, και άλλους ειδικούς περί το εγχείρημα. Η πρόβα αποτέλεσε ένα υπερθέαμα και έδωσε ένα απτό δείγμα των τεράστιων δυνατοτήτων του υπερόπλου, που θα άλλαζε τις ισορροπίες στο πεδίο των εξοπλισμών και της στρατιωτικής ισχύος. Πάραυτα η πελώρια έκρηξη που προξενήθηκε στην πρόβα τζενεράλε της ατομικής βόμβας, δεν επέφερε την ολική καταστροφή που αναμένονταν στον κοντινό με την πρόβα χώρο, αφού τα πλοία που βρίσκονταν στην έκρηξη δεν καταστράφηκαν, ενώ και αρκετά ζώα που είχαν μεταφερθεί στο Μπικίνι, για να καταγραφούν οι συνέπειες πάνω σε αυτά από την έκρηξη διεσώθηκαν. Το πελώριο νέφος της πυρηνικής βόμβας σηκώθηκε σε ύψος 35.000 ποδιών, ωστόσο δεν προξένησε την καταστροφή που πιθαναλογείτο. Μετά το πείραμα ανακοινώθηκαν επιστημονικά συμπεράσματα, τα οποία βεβαίως δεν ήσαν εύληπτα για τον μέσο άνθρωπο, ωστόσο η ανθρωπότητα ψυχανεμίζονταν, ότι με την πρόοδο των ατομικών όπλων, διάβαινε το κατώφλι του θανάτου. Έτσι εκκινείτο το κοινωνικό εκκρεμές στην Αθήνα, κείνο το θερμό καλοκαίρι του ΄46 !
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr