Ο Δήμαρχος Αθηναίων, Εμμανουήλ Κουτσικάρης
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Έχοντας μεγάλη κοινωνική και οικονομική επιφάνεια, σύνδρομες της οποίας ήταν τόσο η επαγγελματική του ιδιότητα ως φαρμακοποιός, όσο και οι μεγάλες στρεμματικές εκτάσεις που κατείχε στην περιοχή του Ελαιώνα - στο σημερινό Κορυ-δαλλό και έφεραν και το όνομα «Κουτσικάρι» - ξεκίνησε την ταραχώδη αυτοδιοικητική του πορεία, ο Εμμανουήλ Κουτσικάρης, αναλαμβάνοντας τα ηνία του Δήμου Αθηνών την περίοδο 1862-1865. Καίτοι έγινε Δήμαρχος όχι με την λαϊκή ετυμηγορία, αλλά δοτός με άνωθεν εντολή της προσωρινής κυβέρνησης που ανέλαβε τις τύχες του τόπου, την επαύριο της εκδίωξης του Όθωνα απο το στέμμα της Ελλάδος, ο Κουτσικάρης κατέλειπε ένα αξιόλογο έργο στον Δήμο.
Δοθείσης της έξαψης των πολιτικών παθών στα χρόνια της δημαρχίας του, ο Κουτσικάρης έδωσε βάρος στην δημιουργία Εθνοφυλακής, της οποίας και ηγήθηκε προκειμένου να προστατευτούν οι αστικές ελευθερίες και τα δημόσια αγαθά, που ήταν έρμαια του όχλου στις κινητοποιήσεις της εποχής. Κάνοντας μάλιστα ο ίδιος μέχρι και νυκτερινές περιπολίες. Και για τις υπηρεσίες του αυτές εκείνη την ταραχώδη περίοδο, τον τίμησε και η Β΄ Εθνοσυνέλευση και του απηύθυνε δημοσία συγχαρητήρια. Αξίζει ακόμα να σημειωθεί ότι ο Εμμανουήλ Κουτσικάρης ως δήμαρχος των Αθηναίων, υπεδέχθη τον βασιλέα Γεώργιο τον Α΄ στην Ελλάδα και του πρόσφερε εις ένδειξη τιμής και ευγενείας «τας κλείδας της Ακροπόλεως».
Στο αμιγές αυτοδιοικητικό πεδίο τώρα, ο Κουτσικάρης κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια αναγέννησης του Δήμου της Αθήνας και αφότου είχαν καταλαγιάσει τα πολιτικά πάθη της εποχής. Επιδιόρθωσε τις βλάβες και τις ζημιές που είχαν γίνει στις υποδομές της πόλης, αρδευτικό δίκτυο κ.λ.π. απο τις πορείες και τις αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις. Αποκατέστησε τον φωτισμό της Αθήνας, που ήταν έκδηλα ελλιπής και δρομολόγησε τον εκσυγχρονισμό του απηρχαιωμένου αποχετευτικού δικτύου της πόλης, που ένεκα των λιμναζόντων νερών, σοβούσε μεγάλος κίνδυνος στην πόλη, για την εμφάνιση επιδημιών και μεταδιδόμενων μολυσματικών ασθενειών.
Ο Εμμανουήλ Κουτσικάρης είδε το φως της ζωής στην Αθήνα το 1812 και απεβίωσε επίσης στην πόλη στις 27 Αυγούστου του 1865. Το έργο του στον Δήμο, έστω και μέσα απο τις μυλόπετρες των πολιτικών παθών της εποχής, αποτιμάται θετικό.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr