Οδυνηρά σύννεφα στον ορίζοντα …
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Αρκετοί παρατηρητές, εξετίμησαν ότι η καταιγίδα του εθνικολαϊκι-σμού στην Ευρώπη, παρήλθε οριστικά και την προσπέρασε ακίνδυνα. Μάλλον πρώιμη η εκτίμησή τους ! Η Λεπέν ναι μέν έχασε στην Γαλλία, ωστόσο ο Μακρόν δεν έχει εμπεδωθεί ακόμα δυνατά από την γαλλική κοινωνία. Και σε καμία περίπτωση πάντως δεν διαθέτει πολιτική ηγεμονία. Η Μέρκελ από την άλλη, είναι σε κατιούσα πορεία και εγείρει σοβαρά ερωτηματικά για την Ένωση, γιατί αδιαμφισβήτητα πέρα από ότι θα μπορούσαμε να της προσάψουμε, δεν παύει να αποτελεί, ένα σοβαρό και σταθερό συντελεστή, λογικής και μετριοπάθειας. Δυστυχώς οι δυνάμεις στην Ευρώπη που επιθυμούν εξτρεμιστικές και επικίνδυνες για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια λύσεις, δυναμώνουν όλο και περισσότερο. Ενδεικτικές οι περιπτώσεις της Ιταλίας και της Ουγγαρίας. Πλέον οι πολίτες της Ευρώπης, αξιώνουν ξάστερες θέσεις και αποτελεσματικές λύσεις. Παρασύρονται από λογικές ότι τα ακραία αυτά μοντέλα ηγεσίας, θα δώσουν λύσεις στα αδιέξοδά τους και θα δημιουργήσουν ελπίδα για το αύριο. Ουδέν όμως ψευδέστερον ! Ενώ διεφάνη, ότι οι αντισυστημικές δυνάμεις της Ευρώπης, ήταν πολύ πιο ισχυρές από ότι νομίζαμε και ακόμα, πως η Ένωση δεν είχε εν τέλει την δυνατότητα, να απορροφά ριζικά, τέτοιους αντισυστημικούς κραδασμούς.
Ωστόσο δεν είναι μόνον η Ένωση που έχει προσβληθεί από αυτές τις ασθένειες. Στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, ο πρόεδρος Τράμπ, αμφισβητεί λόγω και έργω, όλο το εποικοδόμημα που καθιέρωσαν ΗΠΑ και Ευρώπη, μετά τον μεγάλο Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Αντιπαρατίθεται με τον Καναδά παραδοσιακό φίλο και γείτονα των ΗΠΑ για δεκαετίες. Αποτιμά την Ευρώπη περισσότερο επικίνδυνη από την Κίνα και υποδαυλίζει με πίεση τον Μακρόν, να εγκαταλείψει την Ευρώπη ! Στο ίδιο μήκος κύματος θέλει να υποβαθμίσει το ΝΑΤΟ και να καταργήσει τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, δυο παραδοσιακά κεντρικά θεμέλια, της μεταπολεμικής παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. Απίστευτα πράγματα. Όλα αυτά προξενούν φόβους και ανησυχίες στον πολιτισμένο δυτικό κόσμο, για το τι δέον γενέσθαι και επίσης τι κρύβεται πίσω από όλα αυτά τα ανησυχητικά και περίεργα. Έτσι μετά από ένα διάστημα νηνεμίας, οι ηγέτες του δυτικού κόσμου, πρέπει να αναστοχαστούν, ποιος πραγματικά διαμορφώνει την πολιτική των ΗΠΑ; O επιφαινόμενος Τράμπ, ή εναπομείνα-σες ομάδες ισχύος, από τα πάλαι ποτέ πανίσχυρα αμερικανικά λόμπυς;
Ο ιστορικός ρούς εγκαυστικά έχει αποδείξει, πως όταν μια υπερδύναμη σμικρύνεται και αποπροσανατολίζεται από τους ρόλους της, για δικές της ενδογενείς αιτίες, τότε κάτι επώδυνο θα συμβεί. Αυτό μπορεί να είναι μια δριμεία οικονομική κρίση, ή ένας πόλεμος ! Σίγουρα κάτι οδυνηρό για την ανθρωπότητα. Δεν είναι εύκολο να αποτιμήσει κανείς, σε τι θα οδηγήσει αυτή η νεφελώδης κατάσταση ! Ωστόσο για εμάς, που σταθερά ατενίζαμε την Ευρώπη, σαν τον ασφαλή λιμένα, που μας προστάτευε από εσωτερικές και εξωτερικές περιπέτειες, όλες αυτές οι νεφελώδεις εξελίξεις, δικαιολογημένα μας προξενούν φόβο και ανησυχία. Γιατί θαρρείς το νοιώθουμε όλοι μας, πως δεν είναι μακριά η ώρα, που θα ξεσπάσει θύελλα, μέσα σ΄ αυτό τον ασφαλή λιμένα!
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr