O Όσκαρ Ουάιλδ - αφορισμοί – για τους φτωχούς ….
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
«Η πραγματική τραγωδία των φτωχών έγκειται στο ότι δεν είναι σε θέση να έχουν τίποτε άλλο, εκτός από τη αυταπάρνηση. Οι ωραίες αμαρτίες, όπως και τα ωραία πράγματα, είναι προνόμιο των πλουσίων» !!!
Οι αφορισμοί του «περιθωριακού» των αγγλικών γραμμάτων, όπως και κάθε είδος αποφθέγματος, ρήσης, επιγράμματος, υπακούουν σε έναν ιδιότυπο ηθικό καθεστώς. Υψώνονται σε ένα πολύ υψηλό βάθρο το οποίο τέρπει αισθητικά τον αναγνώστη, αλλά που παράλληλα χάσκει από κάτω τους, η άβυσσος της κοινοτοπίας. Από αυτό τον θανάσιμο κίνδυνο, διασώζονται μόνο εκείνα τα αποφθέγματα, των οποίων το αληθινά υψηλό πνευματικό ήθος – που εξάλλου είναι σύμφυτο με τον χαρακτήρα τους – κρύβεται επιμελημένα, πίσω από το περίτεχνο προσωπείο του κοινωνικού τους αμοραλισμού !!! Εξάλλου ο ίδιος ο εστέτ των αγγλικών γραμμάτων, έλεγε χαρακτηριστικά «Κάποιος που μιλάει για λογαριασμό του, είναι ελάχιστα ο εαυτός του. Δώστε του μια μάσκα και θα σας πει την αλήθεια» !!!
Με αυτή την συγχωρητική διάθεση, πρέπει να ιδεί ο αναγνώστης τις περιβόητες ρήσεις του Ουάιλδ, για να μπορέσει να «ακτινοσκοπήσει» το βαθιά ηθικό νόημα των αποφθεγμάτων του και να απολαύσει βεβαίως αισθητικά την κοινωνική «ειρωνεία» τους και το λογοτεχνικό παιχνίδισμά τους. Άλλωστε σύνδρομα και διαπλαστικά αυτής της ανάγκης, είναι εδώ τα λόγια του Ουίλλιαμ Μπλέικ «Αυτός που φυλάει το αστείο εν πτήσει, ζεί στο ξημέρωμα της αιωνιότητας» !
www.panosavramopoulos.blogspot.gr