Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος (Μέρος Έκτο)
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Τον ρόλο λοιπόν μιας φυσικής κυβέρνησης των Eλλήνων, που με πλατιά γνώση της ιστορικής και πνευματικής τους ταυτότητας, την οποία με τόση αγάπη όραμα και προοπτική για τον τόπο είχε ξεκινήσει ο Ιωάννης Καποδίστριας, αναλάμβαναν ξένοι ηγετίσκοι, που ψυχρά και τεχνοκρατικά αποκομμένοι από τον ομφάλιο λώρο της πολιτισμικής συνείδησης των Ελλήνων, επιχειρούσαν την ανασυγκρότηση του τόπου. Και αφού βεβαίως είχαν μεσολαβήσει δυο άγονα χρόνια ακυβερνησίας και πολιτικής αστάθειας. Είναι εμφανές λοιπόν ότι είχε λειτουργήσει ο κακός εαυτός των ελλήνων, που σε κρίσιμες ώρες της ιστορίας καταλαμβάνεται από αυτοκαταστροφικά σύνδρομα. Μήπως ο ίδιος κακός εαυτός των ελλήνων πάλι δεν θα στείλει στα αζήτητα της ιστορίας όπως θα δούμε παρακάτω τους μεγάλους μας πολιτικούς Χαρίλαο Τρικούπη, Ελευθέριο Βενιζέλο και Κωνσταντίνο Καραμανλή, όταν ο τόπος τους είχε περισσότερο από ποτέ ανάγκη; Η αντιβασιλεία διακυβέρνησε λοιπόν τον τόπο για δυο χρόνια από το 1833 έως το 1835. Καθήκοντα πρωθυπουργού αυτή την περίοδο άσκησαν ο Ιωάννης Κωλέτης επι ένα έτος, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος επι επτάμισι μήνες, και ο Σπυρίδωνας Τρικούπης επι έξι μήνες. Ακολούθως πρωθυπουργοί ανέλαβαν οι βαυαροί. Ο αντιβασιλέας Φον Άρμανσμπεργκ επι ενάμιση έτος και ο Ιγνάτιος Ρούντχαρτ επί ένα έτος. Ωστόσο όπως και ανεμένετο ο θεσμός της αντιβασιλείας έγινε μισητός. Σε τούτο κατέτειναν δυο λόγοι. Πρώτον γιατί την ανασυγκρότηση του τόπου, ανελάμβαναν μη έλληνες και δεύτερον διότι ήταν τελείως αποκομμένοι από την ελληνική κοινωνική κουλτούρα. Κατά μείζονα λόγω που εφάρμοζαν σκληρά μέτρα και απεχθή. Δύσπεπτα στους εξαθλιωμένους κοινωνικά και οικονομικά έλληνες της υπαίθρου και τους αναλφάβητους στρατιωτικούς της επανάστασης του ΄21. Ας δούμε όμως τις διοικητικές δομές που επιχείρησε να εφαρμόσει κατά την κυβέρνησή της η αντιβασιλεία. Ο Καποδίστριας όπως αναφέραμε είχε ως κυβερνήτης την αρωγή επταμελούς κυβέρνησης και ένα συμβουλευτικό όργανο, αρχικά το Πανελλήνιο και μετά την Γερουσία. Η επικράτεια ήταν χωρισμένη σε δέκα τμήματα με επικεφαλής τους επιτρόπους. Τελευταία διοικητική βαθμίδα ήταν οι κοινότητες στις οποίες προΐσταντο οι δημογέροντες. Επομένως πρωθυπουργός, κυβέρνηση, δέκα νομοί και κοινότητες. Ο καθηγητής Φον Μάουερ διαπρεπής νομομαθής, συνέβαλε στο γιγάντιο έργο της κωδικοποίησης της ελληνικής νομοθεσίας, ενώ ήταν ο λιγότερο απεχθής εκπρόσωπος της Βαυαροκρατίας στην Ελλάδα, την περίοδο της αντιβασιλείας των βαυαρών, δοθέντος ότι ο βασιλεύς Όθωνας ήταν ανήλικος και έπρεπε να παρέλθει το απαιτούμενο χρονικό διάστημα για να αναλάβει το στέμμα της χώρας μας. Στην φωτογραφία ο εκ της τριανδρίας της Αντιβασιλείας, Κόμης Ιωσήφ Άρμανσμπεργκ. Συνεχίζεται …
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι υποψήφιος Βουλευτής της «Ένωσης Κεντρώων» στην Α΄Αθηνών.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr