Σταύρος Πολυζωγόπουλος

Σταύρος Πολυζωγόπουλος

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος


Πρωτίστως ας απονείμουμε ηθικά εύσημα στον μεγάλο άνθρωπο και έπειτα ας ομιλήσουμε για τον γιγαντιαίο πολιτικό, που πλειοδοτεί σε αναλήψεις υπουργικών χαρτοφυλακίων, κοινοβουλευτικές θητείες και εν γένει μακρόχρονη πολιτική παρουσία, στο ηλειακό πολιτικό στερέωμα και όχι μόνο. Πραγματικά ευαίσθητος άνθρωπος και φλογερός οραματιστής ο αοίδιμος Σταύρος Πολυζωγόπουλος, σήκωσε στους σισσύφειους ώμους του το κοινωνικό άγος της ελληνικής κοινωνίας,  καταργώντας την διαβόητη «Σπιναλόγκα», ων Υπουργός Κοινωνικής Προνοίας. Για τους νεότερους, με θεσμοθετημένο νόμο της πολιτείας !!! εκείνα τα χρόνια στην Σπιναλόγκα εξετοπίζοντο δίκην καραντίνας, οι αποκαλούμενοι «χανσανικοί», οι πάσχοντες δηλαδή από το σύνδρομο του Χάνσεν τη γνωστή μας «λέπρα», προκειμένου να μην  μολύνουν τους υπολοίπους. Σε ότι αφορά τώρα την πολιτική διάσταση του Σταύρου Πολυζωγόπουλου αποτέλεσε γιγαντιαίο πολιτικό ανάστημα, που άνετα στέκεται πλάϊ στους μεγάλους Στέφανο Στεφανόπουλο, Αθανάσιο Κανελλόπουλο, Δημήτρη Γόντικα και τους όποιους άλλους μεγάλους σύγχρονους ηλείους πολιτικούς. Η πολιτική του παρουσία πελώρια και με επίζηλο εύρος χρόνου. Το κοινοβουλευτικό του έργο μέσα από τις αλλεπάλληλες βουλευτικές του θητείες πολυποίκιλο και οιστρηλατημένο. Η υπουργική του παρουσία καταιγιστική και με καίριας σημασίας παρεμβάσεις, που σημάδεψαν ανεξίτηλα την μεταπολεμική ελληνική κοινωνία. Θα την ζήλευε κοντολογίς κάθε σύγχρονος Ηλείος πολιτικός που ξεχύνεται στην πολιτική μας κονίστρα, με όνειρα στόχους και ελπίδες να διαπρέψει. Όλα τούτα τα άξια και σπουδαία επιτεύγματα κατέστησαν το όνομα του αλησμόνητου Πυργιώτη πολιτικού, συνώνυμο της επιτυχίας στο δύσκολο και σαρκοβόρο χώρο της πολιτικής. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η διαχρονική παρουσία στη συλλογική μνήμη του Σταύρου Πολυζωγόπουλου, για την πολυπρόσωπη κοινωνική και πολιτική του προσφορά, την ώρα μάλιστα που στη δύση της πολιτικής του σταδιοδρομίας ξεπρόβαλαν αναστήματα σαν του Στέφανου Στεφανόπουλου.


Ο Σταύρος Πολυζωγόπουλος είδε το φώς της ζωής στον Πύργο το 1884. Με το πέρας των γυμνασιακών του σπουδών ακολούθησε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Αποφοιτώντας άσκησε δικηγορία στον πύργο την περίοδο (1920-1940) οπότε και αποδόθηκε σε μια πολυεπίπεδη κοινωνική δραστηριότητα η οποία του χάρισε υψηλή δημοτικότητα στην τοπική κοινωνία και ξεχωριστή εκτίμηση από όλους τους Ηλείους. Ασχολήθηκε έτσι ενεργά με την πολιτική. Ορόσημο της πολιτικής του σταδιοδρομίας αποτέλεσαν οι εθνικές εκλογές του 1933 στις οποίες εξελέγη βουλευτής υπό την σκέπη του κομματικού σχηματισμού «Ηνωμένη Αντιπολίτευσις» των Π. Τσαλδάρη, Γ. Κονδύλη, Ι. Μεταξά. Έκτοτε ο γιγαντιαίος ηλείος πολιτικός θα σκεπάσει με την πολύπλευρη παρουσία του την Ηλειακή πολιτική σκηνή και όχι μόνο αφού θα εκλέγεται αδιαλείπτως σχεδόν βουλευτής, μέχρι του θανάτου του !!!  Επανεξελέγη έτσι βουλευτής το 1946 με το πολιτικός σχήμα «Εθνικό Κόμμα» υπο το στρατηγό Ναπολέοντα Ζέρβα, το 1950 με την παράταξη «Μέτωπο Εθνικής Αναδημιουργίας» των Π. Κανελλόπουλου-Ν. Παπαδόπουλου-Α. Σακελλαρίου, το 1951 και το 1952 στις ομώνυμες εθνικές εκλογές με τον «Ελληνικό Συναγερμό» υπό το στρατάρχη Παπάγο. Τέλος το 1956, 1958, το 1961, 1963 και το 1964 με την ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση) του κραταιού Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ο αλησμόνητος πολιτικός Σταύρος Πολυζωγόπουλος παράλληλα με την τόσο μακρά κοινοβουλευτική του παρουσία που συγκλίνει μ΄ αυτή των μεγάλων πολιτικών ανδρών, χρημάτισε πλειστάκις Υπουργός και παρήγε σπουδαίο και εμπνευσμένο έργο με σοβαρές κοινωνικές αναφορές. Σ΄ αυτό προεξάρχει όπως πιο πάνω αναφέραμε η κατάργηση του κοινωνικού ονείδους της «Σπιναλόγκας» που στιγμάτιζε ανεξίτηλα την ελληνική πολιτεία. Ειδικότερα σε ότι αφορά τα χαρτοφυλάκια που κατά καιρούς ανέλαβε ο μεγάλος Πύργιος, πολιτικός χρημάτισε : Υφυπουργός Συγκοινωνιών (Τ.Τ.Τ. ήτοι Ταχυδρομίων-Τλεφωνίας-Τηλεγραφίας τότε) την περίοδο (1938-1941) επι πρωθυπουργίας Ιωάννη Μεταξά, Υπουργός Κοινωνικής Προνοίας την περίοδο (1954-1955) στην κυβέρνηση Αλεξάνδρου Παπάγου και Υπουργός Εργασίας την περίοδο 1955-1956 στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή. Πλήθος όμως νομοσχεδίων που άπτοντο των εργατικών θεμάτων, της κοινωνικής ασφάλισης και των επικοινωνιών όπως επίσης και υψηλή εκπροσώπηση της Ελλάδος σε διμερείς συνομιλίες και διεθνή φόρα, έρχονταν επικουρικά να αναδείξουν την ευρυτάτη και διεσταλμένη πολιτική παρουσία του μεγάλου ηλείου πολιτικού, που υπεξέφευγε των στενών υπουργικών του καθηκόντων.

Για τούτο άλλωστε και αποθεώθηκε σαν άνθρωπος και πολιτικός ο Σταύρος Πολυζωγόπουλος. Στην ανθρώπινη διάστασή του τώρα ο  αοίδιμος Πύργιος πολιτικός υπήρξε φοβερά ευαίσθητος και προσηνής. Οι καίριας σημασίας κοινωνικές του παρεμβάσεις σε θέματα διακεκαυμένα, που άλλοι δεν τόλμησαν αγγίξουν έρχονται προς επίρρωση της ταπεινής τούτης θεώρησης. Ο Σταύρος Πολυζωγόπουλος ομιλούσε γαλλικά. Η καρδιά του υψηλόφρονα ηλείου πολιτικού, σταμάτησε να κτυπά το 1967. Το αλγεινό άγγελμα του θανάτου του σκόρπισε ρίγη συγκίνησης σε όλο τον ηλειακό λαό, γιατί έτσι απλά είχε απολέσει ένα ΜΕΓΑΛΟ και άξιο τέκνο του… Η φωτογραφία του Σταύρου Πολυζωγόπουλου (υπόκειται σε πνευματικά δικαιώματα), περιέχεται στο κυκλοφορούν  βιβλίο μας «Οι πολιτικοί άνδρες της Ηλείας» που κυκλοφορεί απα τα βιβλιοπωλεία «ΠΑΝΟΡΑΜΑ»-Δημητρόπουλος της Αμαλιάδος και "Κορκολή"- Πύργου.

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr

Share this

Related Posts

Previous
Next Post »