Οδυνηρή απουσία στρατηγικού σχεδίου για τον τουρισμό
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Προξενεί άφατη θλίψη και αλγεινή εντύπωση για την ελληνική πολιτεία, να είναι τριτοκοσμικές οι υποδομές μας, στους μεγάλους τουριστικούς μας προορισμούς. Και να αδυνατούμε να αξιοποιήσουμε παραγωγικά, την κατά γενική ομολογία κότα με τα «χρυσά αυγά» που συνιστά ο ελληνικός τουρισμός, για το παραγόμενο εθνικό προϊόν. Δυστυχώς αβελτηρία, προχειρότητα και προπαντός πολιτική ανεπάρκεια γονιμοποιημένη με ιδιοτέλεια, απο την μεταπολιτευτική πολιτική μας τάξη, είναι τα αίτια μέσα στα οποία χάθηκε το όραμα του ελληνικού τουρισμού, ως κινητηρίου δυνάμεως της εθνικής μας οικονομίας. Ενας πακτωλός κοινοτικών κονδυλίων εισέρρερε αφειδώς στην χώρα τα τελευταία 30 χρόνια και όμως δεν στάθηκαν ικανά να αναστήσουν τους τουριστικούς μας θύλακες και να τους καταστήσουν ατμομηχανή της ανάπτυξης. Τα πιο περιζήτητα τουριστικά ελληνικά νησιά σήμερα, έχουν αεροδρόμια της ντροπής, με απηρχαιωμένα συστήματα ασφάλειας και καταθλιπτικά ανεπαρκείς χώρους. Πρός την ίδια κατεύθυνση της ντροπής και της απαξίωσης, κινούνται και τα κεντρικά μας λιμάνια, που είναι προκλητικά ακατάλληλα σαν μεταφορικές υποδομές, σκοπό για τον οποίο κατασκευάστηκαν. Και ως απάγαυσμα της προχειρότητας και της εγκατάλειψης της ελληνικής πολιτείας, απέναντι στον μεγαλύτερης κεφαλαιοδοτικής αποδόσης - παραγωγικό συνετελεστή της εθνικής μας οικονομίας – έρχεται η ηλεκτροδότηση αρκετών «χρυσοφόρων» τουριστικά νησιών μας, όπως η Σαντορίνη, με υποδομές περασμένων δεκαετιών που δεν απαντώνται πουθενά στην προοδευμένη Ευρώπη.
Ολα τούτα τα τραγικά όμως που αναφέραμε πιο πάνω, έχουν συμβεί στο παρελθόν και δεν έχει νόημα να κλαίμε γοερά για ότι ΚΑΚΩΣ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ... Και για τις μοναδικές ευκαιρίες που έχασε η Ελλάδα, για να εξακοντιστεί αναπτυξιακά και οικονομικά, διανοίγοντας και άλλους ορίζοντες της κοινωνικής της ευημερίας. Ευκαιρίες που στην κυριολεξία γκρεμίστηκαν στον καιάδα της διαφθοράς και της ανεπάρκειας των πολιτικών μας ταγών. Αποτυπώνοντας την οδυνηρή ένδεια οραμάτων, και την εκκωφαντική απουσία ενός ευρύτερου σοβαρού και ρεαλιστικού αναπτυξιακού σχεδίου της χώρας, από όσους την διακυβέρνησαν μεταπολιτευτικά.
Το ζητούμενο είναι τώρα, με την εμπειρία των όσων δεινών επακολούθησαν, να καθήσουμε σε ένα τραπέζι όλοι οι αρμόδιοι φορείς της πολιτείας και να καταστρώσουμε ένα εμπνευσμένο και ρεαλιστικό εθνικό στρατηγικό σχέδιο για το σύγχρονο τουριστικό μας προϊόν, που θα θέτει τις βάσεις ώστε μεσοπρόθεσμα να επέλθει η πολυπόθητη άνοιξη της τουριστικής βιομηχανίας. Πέρα και πάνω απο την προσδοκία κάποιων «καλών χρονιών» στο όνομα καθαρά της συγκυρίας και των αστάθμητων παραγόντων. Γιατί προφανώς μόνον απο συγκυριακούς λόγους φέτος έχουν συρρεύσει στην Ελλάδα 800.000 Τούρκων τουριστών, δοθέντος ότι στην Αίγυπτο και στην Συρία γίνεται κόλαση και δοκιμάζεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Έχουμε πλέον αδήριτα ανάγκη, απο ένα καλά σχεδιασμένο εθνικό στρατηγικό τουριστικό σχέδιο, στο φάσμα των υποδομών, που θα ενεργοποιεί αμέσως κάθε διατιθέμενο αναπτυξιακό κονδύλι, αλλά και κάθε πόρο της υγειούς ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ώστε σε τέσσερα χρόνια να φτιάξουμε σοβαρές και ανταγωνιστικές σε ποιότητα τουριστικές υποδομές, που θα δρομολογήσουν την απογείωση της ομολογουμένως χρυσοφόρου τουριστικής μας βιομηχανίας. Απο την ικανότητά νας να ανταποκριθούμε ως πολιτεία και ως κοινωνία στον υψηλό αυτό αναπτυξιακό στόχο, θα κριθεί και το μέλλον της παραπαίουσας εθνικής μας οικονομίας. Άλλως θα κλαίμε πάνω στα ερείπια για τις ευκαιρίες όχι που δεν ήλθαν, αλλά που ΕΜΕΙΣ οι ίδιοι χάσαμε ...
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr