Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος (Μέρος Πέμπτο)
Γράφει ο ΠΑΝΟΣ Ν. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ
Γράφει ο ΠΑΝΟΣ Ν. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ
Το
πόσο μεγάλο ήταν πολιτικά αυτό το σφάλμα του Καποδίστρια αποδεικνύεται
από την επιστολή που έστειλε σε φιλικό του πρόσωπο ένας από τους
βασικούς επικριτές του της τάσης των «δημοκρατικών». Κατά τραγική
ειρωνεία μάλιστα την επιστολή που αποπνέει στυγνό κυνισμό, την είχε
αποστείλει ένας από τους πιο μορφωμένους μετά τον Καποδίστρια Έλληνες
της εποχής !!! Έλεγε μεταξύ άλλων «.. Πρέπει να τελειώνουμε με τον
Καποδίστρια…» και φυσικά το τέλος δεν θα έρχονταν παρά με την δολοφονία
του κυβερνήτη. Συντάκτης της επιστολής ήταν ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. Ο
φόνος του κυβερνήτη ήταν πια θέμα χρόνου και την εκτέλεσή του ανέλαβαν
οι αδελφοί Μαυρομιχάλη απέξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στο
Ναύπλιο, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831. Έτσι το πολυεπίπεδο έργο για την
ταχεία διοικητική και οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας διεκόπη βίαια.
Χέρια ελληνικά είχαν σκοτώσει τον μεγάλο Έλληνα, αναμορφωτή της
πατρίδας, που παραλαμβάνοντας ένα κράτος διαλυμένο και πολιτικά
ασχημάτιστο, είχε κατορθώσει σε μικρό χρονικό διάστημα, να το
αναδιοργανώσει και να ρίξει γερές βάσεις για την περαιτέρω αναπτυξιακή
του πορεία. Χέρια υποκινούμενα από την ντόπια αντίδραση των οικονομικών
συμφερόντων στα οποία προσέκρουαν οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις του
Καποδίστρια, αλλά και από τις ξένες δυνάμεις και κυρίως της Αγγλίας και
της Γαλλίας, που με μεγάλη καχυποψία έβλεπαν στο πηδάλιο του ελληνικού
κράτους, τον μέχρι χθές υπεύθυνο της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής. Και
δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κάθε νηφάλιος μελετητής της σύγχρονης
ελληνικής ιστορίας, ποια θα ήταν η εξέλιξη του νεοελληνικού κράτους, αν
δεν είχε ανακοπεί βίαια η ζωή και η πολιτική παρουσία του οραματιστή
κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Ο κυβερνήτης είχε κατορθώσει ως πολιτικός να συναιρέσει στο έργο του τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, τον δημοκρατικό έλεγχο, με την ταυτόχρονη διατήρηση και ανάδειξη της πολιτιστικής ταυτότητας και ιδιοπροσωπείας της Ελλάδος. Ήταν αληθινά μια ευλογημένη συγκυρία για τον τόπο η κυβερνητική παρουσία του μεταρρυθμιστή Καποδίστρια και εμείς οι Έλληνες δολοφονώντας τον, είχαμε βγάλει μόνοι μας κατά το κοινώς λεγόμενο, τα ίδια μας τα μάτια. Πως όμως διαμορφώνονταν το τοπίο με τον θάνατο του κυβερνήτη; Την πολιτική ηγεσία της χώρας αναλαμβάνει μια τριμελής επιτροπή αποτελούμενη από τον αδελφό του κυβερνήτη Αυγουστίνο Καποδίστρια ως πρόεδρο και τους Ιωάννη Κωλέτη και Θεόδωρο Κολοκοτρώνη ως μέλη. Με την ταυτόχρονη παρουσία μιας άλλης κυβέρνησης και μιας ακόμα διοικητικής επιτροπής από αντικαποδιστριακές δυνάμεις. Θα ακολουθήσουν δυο Εθνικές Συνελεύσεις, δυο κυβερνήσεις και μια εμφυλιακού χαρακτήρα ένοπλη σύγκρουση στον Ισθμό της Κορίνθου τον Μάρτιο του 1832, όπου υπέστησαν ήττα οι Καποδιστριακές δυνάμεις. Τα αποτελέσματα οικτρά. Το νεοπαγές ελληνικό κράτος από την φάση της ταχείας ανασυγκρότησης και αναδημιουργίας του Καποδίστρια, πέρασε στην φάση της ακυβερνησίας του χάους και βίωνε τις δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις του εμφυλίου πολέμου. Οι σύγχρονοι ιστορικοί εκτιμούν ότι η Ελλάδα τότε έζησε μια από τις χειρότερες στιγμές της ιστορικής της παρουσίας. Όμως πλάι στην κατάρα της πολιτικής αστάθειας και της ακυβερνησίας, ενέσκηπτε και ένα άλλο δεινό για τον τόπο. Το κενό διακυβέρνησης της χώρας από έναν οραματιστή πολιτικό όπως ο Καποδίστριας, που είχε βγεί από τα σπλάγχνα του ελληνικού λαού θα το εμπιστεύονταν οι Έλληνες στην λύση των ξένων δυνάμεων. Και ακόμα χειρότερα στη μοναρχία. Στη φωτογραφία ο εκ Συρράκου Ιωαννίνων πολιτικός Ιωάννης Κωλέττης. Υπήρξε μέλος της κυβερνητικής τριανδρίας, με τους Αυγουστίνο Καποδίστρια πρόεδρο και Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, μετά την τραγική δολοφονία του κυβερνήτη. Αποτέλεσε εξέχουσα φυσιογνωμία της μετεπαναστατικής πολιτικής σκηνής της Ελλάδος, με λαμπρή για την εποχή του ευρωπαϊκή παιδεία – είχε σπουδάσει στην Πίζα της Ιταλίας Ιατρική και μιλούσε ξένες γλώσσες – όχι άσχετος όμως, με ραδιουργίες και παρασκηνιακές πολιτικές κινήσεις της εποχής. Συνεχίζεται …
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc. Δ/χος Μηχανικός του Ε.Μ.Π.Πηγή : www.panosavramopoulos.blogspot.gr