Ανταγωνιστικότητα το μεγάλο μας στοίχημα

Ανταγωνιστικότητα το μεγάλο μας στοίχημα
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Η ελληνική οικονομία καταρρέει απο μέρα σε μέρα και όλα δείχνουν ότι με τα τραγικά λάθη και την ασπόνδυλη οικονομική πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση, μπορεί οι αιματηρές θυσίες του ελληνικού λαού, που καταβαράθρωσαν σε δυο χρόνια το βιοτικό του επίπεδο δημιουργώντας καθεστώς ζόφου, να πάνε χαμένες. Δυστυχώς η εθνική μας οικονομία έχει βυθιστεί στο φαυλεπίστροφο κύκλο ύφεση-ανεργία-ύφεση και δεν έχει αναληφθεί καμία πολιτική πρωτοβουλία για να ανασχεθεί η αυτοκαταστροφική πορεία, που θα υπονομεύσει το μέλλον πολλών γενεών ελλήνων, ενώ συνάμα δημιουργεί τις προϋποθέσεις μέσω της επιβαλλόμενης εκχώρησης κεντρικών αναπτυξιακών μας πυλώνων στους δανειστές μας, να λάβει χώρα καμία νέα εθνική τραγωδία στο πεδίο της εθνικής μας ακεραιότητας. Είναι εμφανές ότι υπάρχει σοβαρό έλλειμμα οικονομικής πολιτικής, που παραδομένη στη δίνη των περιστάσεων, επιχειρεί χωρίς κανένα σοβαρό μεσομακροπρόθεσμο σχεδιασμό και υπο την απειλή του περιστρόφου στο κρόταφο των δανειστών μας, μέσα απο εμβαλωματικές και αποσπασματικές κινήσεις, να μαζέψει τα ασυμμάζευτα ... Υπάρχει τραγική απουσία πολιτικής στο πεδίο της ανταγωνιστικότητας, που είναι πνεύμονας της εθνικής οικονομίας και δρομολογεί την ανάπτυξη και την έξοδο απο την ύφεση. Η αναγκαία σήμερα περισσότερο απ ποτέ τόνωση της ανταγωνιστικότητας, θα φέρει την σταδιακή αύξηση των εξαγωγών μας, με την επακόλουθη μείωση του αρνητικού ισοζυγίου πληρωμών και αυτή με την σειρά της, το ξεκλείδωμα των επενδύσεων, την μείωση της ανεργίας και την συνολική αναθέρμανση της οικονομικής δραστηριότητας. Η αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας είναι συνάρτηση πολλών παραμέτρων και προπαντός είναι θέμα κοινωνικής και οικονομικής κουλτούρας, που σαν λαός δυστυχώς την στερούμεθα, διότι μας γαλούχησαν με τα στρεβλά και δηλητηριώδη ιδεολογήματα της δεκαετίας του ΄70, ότι η επιχειρηματικότητα, είναι αδικία, κοινωνική εκμετάλλευση και άλλα ευτελή του καφενείου. Δυστυχώς όντες ανιστόρητοι πολλοί στην Ελλάδα, δεν γνωρίζουν ότι για να υπάρξει κοινωνικό μέρισμα και ευημερία, με τις συνεπαγόμενες κοινωνικές πολιτικές στην παιδεία, την υγεία και τον πολιτισμό, πρέπει πρωτίστως να υπάρξει εθνικός πλούτος. Και ακόμα πολλοί λιγότεροι γνωρίζουν, ότι ο μεγάλοι μας πολιτικοί άνδρες Καποδίστριας, Βενιζέλος, Κουμουνδούρος και Τρικούπης, για επιτύχουν το μεγάλα τους σχέδια της εθνικής ανασυγκρότησης κατά καιρούς, είχαν πρωτίστως φτιάξει μια στιβαρή, ακμαία και εξωστρεφή οικονομία. Υπήρξαμε εξαγωγική δύναμη στη ζάχαρη, το λάδι, την κορινθιακή σταφίδα, τα καπνά, το βαμβάκι, την ναυτιλία, πρωτοπόροι και υπεραυτάρκεις στην παραγωγή λιγνίτη και σήμερα εισάγουμε ρεύμα μέχρι και καρφίτσες !!! Αυτά είναι τα επιτεύγματα των δυο μεγάλων μας κομμάτων, που γονάτισαν στην κυριολεξία την οικονομία στις μεταπολιτευτικές μας δεκαετίες. Πέρα όμως απο την διαμόρφωση της αναγκαίας παιδείας που είναι μακροπρόθεσμο μέτρο, είναι επιβεβλημένο σήμερα για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας, πρώτον να υπάρξει ένας συγκεκριμένος τρόπος μέτρησής της. Δεύτερο να αναβαθμιστεί η εθνική μας παιδεία, που νοσεί βαρέως απο τον κομματισμό και την συντεχνιακή ιδιοτέλεια και δεν παράγει σήμερα επιστήμονες ικανούς να ανταποκρι-θούν στο σκληρό και αδυσώπητα ανταγωνιστικό παγκοσμιοποιημένο μας περιβάλλον. Πρέπει η εθνική μας παιδεία τάχιστα να αναβαθμιστεί σε υποδομές και να παρακολουθήσει τον γοργό κοινωνικό βηματισμό, επωμιζόμενοι στις πλάτες της το στοίχημα της ανταγωνι-στικότητας, μέσω των νέων τεχνολογιών και της ανάπτυξης της καινοτομίας. Θα μου πείτε σήμερα που είναι άδεια τα ταμεία, θα κάνουμε επενδύσεις στην Παιδεία !!! Θα σας απαντήσω ευθαρσώς και νοερά ναί. Θυμίζοντας ότι ο μεγάλος πολιτικός ηγέτης Λένιν – το γεγονός ότι είμαι ιδεολογικά αντίθετος δεν σημαίνει ότι παραγνωρίζω την πολιτική του οξύνοια – και ενώ ο βαρύς χειμώνας της Ρωσίας σκίαζε τα πάντα απο την δραματική έλλειψη ξύλου και καύσιμου υλικού και ενώ η οικονομία της «ρώσικης αρκούδας» είχε για πολλούς λόγους θρυμματιστεί, έδωσε εντολή να τυπωθούν 200.000 αντίτυπα των ποιητικών συλλο-γών του γίγαντα ποιητή Μαγιακόφσκυ, για να ανατείνουν ηθικά τη ρώσικη νεολαία !!! Και αντιλαμβάνεστε τι κόστος είχε αυτή η έκδοση στο πολύτιμο για τους ρώσους χαρτί. Αυτό θα πεί ηγέτης, να μην έχεις να φάς και να επενδύεις στον πολιτισμό. Επομένως άμεσα επιθετική πολιτική για την ταχεία ανασυγκρότηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που αντί να παράγει θύλακες ανάπτυξης, παράγει στείρους ανέργους. Τρίτον θα πρέπει να υπάρξει επιθετική κλαδική πολιτική και ανά κατηγορία προϊόντος, ώστε να προωθηθούν και να καταστούν ισχυρά ανταγωνιστικά όπλα, τα καλά μας εξαγωγικά προϊόντα. Η φέτα, το λάδι, το ούζο, το ρακί, ο κρόκος, η σταφίδα, είναι μερικά ενδεικτικά προϊόντα της πλούσιας ελληνικής γής, που μπορούν να καταστούν ισχυρά εξαγωγικά προϊόντα, δίνοντας ώθηση και στις παρά-πλευρες με αυτά αναπτυξιακές μας δραστηριότητες. Και τέταρτον να υπάρξει μια ριζοτομική ανασυγκρότηση της κρατικής μηχανής, που όχι μόνον δεν προσφέρεται σήμερα για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας, αλλά με τις σοβαρές στρεβλώσεις και τα βαριά της ελλείμματα απο τον κομματισμό, λειτουργεί ανασχετικά, παρεμποδίζοντας κάθε ικμάδα ανάπτυξης.

♦ Προκειμένου τώρα να ανασυνταχθεί η κρατική μηχανή και να βοηθήσει την τόνω-ση της ανταγωνιστικότητας, πρέπει άμεσα να ενισχυθεί ο ρόλος της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Να ενδυναμωθεί με εξειδικευμένα πρός το σκοπό αυτό στελέχη, να αναδιαρθρωθεί διοικητικά ώστε να είναι ευέλικτη και παραγωγική στις σημερινές διευρυμένες απαιτήσεις της οικονομίας και να θωρακισθεί ακόμα περαιτέρω θεσμικά με νέες αρμοδιότητες, αλλά και οικονομικά με νέους πόρους, ώστε να καταστεί ένα πολυδύναμο εργαλείο ανάπτυξης.

♦ Ακόμα πρός την ίδια κατεύθυνση ανασυγκρότησης των εργαλείων και των μεθό-δων που αφορούν την τόνωση της ανταγωνιστικότητας θα πρέπει άμεσα να γίνει ριζική αναμόρφωση του πτωχευτικού μας δικαίου, που είναι κεντρικός παράγο-ντας σε κάθε προσπάθεια αναβάθμισή της. Το πτωχευτικό δίκαιο που ισχύει σήμε-ρα αίρει τις ρίζες του σε παρελθούσες προπολεμικές δεκαετίες με τελείως διαφορετικά κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο διεθνές μας περιβάλλον. Έτσι με τους αναχρονισμούς του, αντιστρατεύεται την ανάπτυξης της ανταγωνιστικότητας και λειτουργεί ως αντικίνητρο για αυτήν, αφού τιμωρεί οικτρά – με οικονομική και ηθική εξόντωση - όσους υποστούν επιχειρημα-τικά αποτυχία.

Σήμερα που η Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης, με έκδηλα τα πρώτα τραγικά δείγματα κοινωνικής αποδόμησης, πρέπει άμεσα η κυβέρνηση και όλες οι πολιτικές μας δυνάμεις, που δεν προσδοκούν να κερδοσκοπίσουν πολιτικά πάνω στο πτώμα της πατρίδος, να στηρίξουν πολυδύναμα κάθε προσπάθεια τόνωσης της ανταγωνιστικότητας.
Το παρόν άρθρο μου έχει δημοσιευθεί και στις εφημερίδες "Αυγή" και "Παρατηρητής" της Ηλείας.

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος είναι M.Sc. Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr

Share this

Related Posts

Previous
Next Post »