Τα φάρμακα των καρκινοπαθών
και η κατάρρευση του κοινωνικού κράτους...
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
και η κατάρρευση του κοινωνικού κράτους...
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Ο πολιτισμικός δείκτης και η ηθική πρόοδος μιας χώρας, είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένοι με τον τρόπο αντιμετώπισής της, πρός τους γέροντες και τους οικονομικώς αδυνάτους, σημείωνε με νόημα ο ευφής Ουίνστον Τσώρτσιλ, δείχνοντας πως πέρα απο επίπλαστους δείκες οικονομικής ανάπτυξης και δήθεν ευημερίας, άλλα είναι τα πεδία στα οποία κρίνεται η αληθινή ευημερία, μιας πολιτισμένης και δημοκρατικής πολιτείας. Τα όσα απίστευτα συμβαίνουν αυτές τις ημέρες στην Ελλάδα, με την αδυναμία της πολιτείας ως οφείλει, να χορηρήσει τα φάρμακά τους στους δυστυχείς καρκινοπαθείς, που με αξιοπρέπεια και στωϊκότητα χριστιανών μαρτύρων τραβούν το γολγοθά τους, αποδεικνύουν πέρα απο την πρόδηλη οικονομική κατάρρευση και την θεσμική αποδόμηση της Ελλάδος. Γιατί η χορήγηση φαρμάκων σε πάσχοντες απο σοβαρές και ανίατες ασθένειες, των οποίων η δαπάνη είναι ασήκωτη και δυσβάσταχτη, είναι ο θεμελιώδης όρος για να μπορούμε να μιλάμε για ύπαρξη κοινωνικού κράτους, αλλά και ενός ελάσσονος κελύφους κοινωνικής προστασίας στις μέρες, της ανεπίσημης χρεοκοπίας που διάγουμε. Στα χρόνια που πέρασαν όλες οι πολιτικές ηγεσίες στο φάσα της δημόσιας υγείας, πέρα απο βαρύγδουπες εξαγγελίες δεν φρόντισαν και δεν μπόρεσαν να εξορθολογικοποιήσουν τις δαπάνες στο χώρο του φαρμάκου. Σπάζοντας τα αποστήματα καταλήστευσης του δημοσίου χρήματος με τις φαρμακευτικές εταιρείες, αλλά και δημιουργώντας ένα αληθινό μητρώο στοχευμένα με οικονομικά αδυνάτους, στους οποίους έμπρακτα η πολιτεία, ως οφείλει να εκδηλώνει την ευαισθησία και την προστασία της. Το ατέλευτο πάρτι με τους «μαιμού» τυφλούς στην Ζάκυνθο – όπου απεδεικνύετο ότι το 60% του πληθυσμού του νησού !!! ήταν τυφλοί – τους πεθαμένους που συνέχιζαν πάραυτα να εισπράτουν συντάξεις, και μύριες άλλες ακόμα εκφράσεις διασπάθησης του δημοσίου χρήματος, δείχνουν με τι αλαζονεία και ύβρη διαχειρίστηκαν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις μας, τα χρήματα της κοινωνικής ασφάλισης, για να φτάσουμε σήμερα στο έσχατο όριο κοινωνικής αναλγησίας, να αδυνατούμε να χορηγήσουμε τα οφειλόμενα φάρμακα στους δυστυχείς καρκινοπαθείς και τους άλλους βαρέως νοσούντες. Αλλά ας δούμε πιο αναλυτικά πως φτάσαμε στο «μπλάκ άουτ», με τους καρκινοπαθείς. Τους τελευταίους μήνες, δοθέντος ότι είχε απαγορευτεί στα φαρμακεία της γειτονιάς να διαθέτουν τα πανάκριβα φάρμακα των καρκινοπαθών, έπρεπε να απευθύνονται στα νοσοκομεία και στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ και μόνον. Τα νοσοκομεία με τη σειρά τους δεν διαθέτουν τα πανάκριβα φάρμακα για τον καρκίνο, διότι ορισμένες εταιρείες αρνούνται να τους τα χορηγήσουν, αν δεν πληρώνονται αμέσως με την παράδοση των φαρμάκων και βεβαίως όχι με επιταγές, αλλά με μετρητά. Η στρεβλή συμπεριφορά αυτών των εταιρειών – εν μέρει δικαιολογημένη – έχει να κάνει με το γεγονός ότι το ΕΣΥ τους χρωστά εκατομμύρια ευρώ και επομένως δεν είναι προφανώς διατεθειμένες να συνεχίσουν τον φαύλο κύκλο των επι πιστώσει συναλλαγών. Χαρακτηριστική μάλιστα εδώ είναι η περίπτωση του «Θεαγένειου Αντικαρκινικού Νοσοκομείου» στην Θεσσαλονίκη, όπου στα τέλη Απριλίου διέκοψε την χορήγηση των αντικαρκινικών φαρμάκων λόγω χρεών ύψους 7,5 εκατομμυρίων ευρώ σε συγκεκριμένη εταιρεία παρασκευής τους. Το γεγονός μάλιστα αυτό είχε προκαλέσει και την επμέμβαση του εισαγγελέως, ύστερα απο μήνυση του διοικητή του νοσοκομείου.
Εδώ όμως στο μεταβατικό στάδιο πρός την χρήση των γενοσήμων, όπου και αλλάζει άρδην ο χάρτης στο χώρο του φαρμάκου, είναι αλήθεια ότι υπάρχει και μια άλλη αδυναμία, για την οποία η πολιτεία ναι μεν δεν έχει την ευθύνη για αυτή καθ αυτή, απο την άλλη έχει όμως ακεραία την ευθύνη, για την έλλειψη πρόνοιας και αντιμετώπισης του αναμενόμενου μεταβατικού σταδίου.Ειδικότερα στα περισσότερα απο τα πανάκριβα αντικαρκινικά φάρμακα, δεν είναι εφικτή η αντικαταστασή τους απο γενόσημα, διότι δεν έχει λήξει ακόμα η «πατέντα» τους και επομένως απαγορεύεται η δημιουργία αντιγράφων τους. Όφειλε όμως η πολιτεία για το στάδιο της μετάβασης, μέχρι να απελευθερωθούν τα δικαιώματα της δημιουργίας αντιγράφων γενοσήμων, να έχει εξασφαλίσει τα κονδύλια για την φαρμακευτι-κή κάλυψη των καρκινοπαθών και τις άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις βαρέως νοσούντων. Έτσι φτάσαμε στα πρόσφατα θλιβερά γεγονότα, ορισμένα νοσοκομεία να αρνούνται για να μην αυξήσουν την φαρμακευτική τους δαπάνη, να χορηγήσουν αντικαρκινικά φάρμακα σε εξωτερικούς ασθενείς – πέρα δηλαδή των δικών τους – με αποτέλεσμα οι ασθενείς να πηγαίνουν απο το ένα νοσοκομείο στο άλλο και να εκλιπαρούν υφιστάμενοι μια απόστευτη ταλαιπωρεία και καταβαράθρωση της αξιοπρέπειάς τους, για την χορήγηση των φαρμάκων τους.
Προβάλλει έτσι αδήριτη η ανάγκη, η πολιτεία να εξεύρει άμεσα τα απαιτούμενα κονδύλια για την χορήγηση των φαρμάκων στους καρκινοπαθείς και βαρέως πάσχοντες, μέχρι να φτάσουμε στην πλήρη υποκατάστασής τους απο τα φτηνά γενόσημα και ακόμα να εξορθολογικοποιήσει τον χρόνο προσπέλασης των ατυχών καρκινοπαθών – το αυτονόητο δηλαδή παρεχόμενο δικαίωμα απο την πολιτεία στην υγεία – στις θεραπείες τους, δοθέντος ότι σήμερα για να τους παρασχεθεί μια ακτινοθεραπεία, μπορεί να περιμένουν για 5 και 6 μήνες, με δραματική επιδείνωση της υγείας τους.
Αλλά και πέρα απο την τραγική αυτή εξέλιξη με τους καρκινοπαθείς, η δημόσια υγεία νοσεί βαρέως και είναι επιβεβλημένο κατά αδήριτο τρόπο, η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει απο τις εκλογές της 17-ης Ιούνη, να ενσκήψει με αγάπη στον ευαίσθητο αυτό τομέα και να δρο-μολογήσει αληθινά και όχι για λόγους φθηνής πολιτικής κατανάλωσης, την εξομάλυνσή του. Οσάκις η δημόσια υγεία, θα παραπαίει με εμβαλωματικές λύσεις, ποτέ και καμιά οικονομική ανάκαμψη δεν θα επέλθει.Διότι για να είναι είναι ένας λαός παραγωγικός, να πληρώνει τους φόρους του και να συμβάλει έντιμα στον δημόσιο πλούτο, πρέπει πρωτίστως η πολιτεία να του παρέχει ακώλυτα το στοιχειώδες και βασικό ανθρώπινο αγαθό. Την υγεία του ...Το παρόν άρθρο μου έχει δημοσιευθεί και στις εφημερίδες "Αυγή" και "Παρατηρητής" της Ηλείας.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος είναι M.Sc. Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr