Ενδοσχολική βία και τρομοκρατία των μαθητών

Ενδοσχολική βία και τρομοκρατία των μαθητών
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

«Το παιδί δεν πρέπει ν’ ακούει προσβολές, γιατί μόνο
έτσι μεγαλώνοντας θ’ αποκτήσει αξιοπρέπεια».
Friedrich Engels


Η μεγαλύτερη μεταπολεμική οικονομική κρίση που υσφίσταται η ελληνική κοινωνία με την καταιγίδα του μνημονίου, έχει δυστυχώς αποτυπώσει ήδη νοερά τις παθογένειές της σε ολάκερο τον κοινωνικό ιστό. Μια πολύ επικίνδυνη στρέβλωση μέσα σ΄όλες τις άλλες, μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για να ευαισθητοποιηθούμε και να προλάβουμε τα οδυνηρά αποτελέσματά της. Είναι η ενδοσχολική βία και η τρομοκρατία των μαθητών στα σχολεία. Προφανώς τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική οικογένεια σήμερα, τα οικονομικά αδιέξοδα, οι νευρώσεις και η ψυχολογική ένταση, μεταφέρονται και στα παιδιά, που με την σειρά τους, τα διοχετεύουν επικίνδυνα στο σχολείο.

Η ενδοσχολική βία αναφέρεται σε κασταστροφές των σχολικών κτιρίων, πολλά εκ των οποίων είναι και νεόδμητα, βανδαλισμούς στον σχολικό εξπολισμό, ηθική τρομοκρατία μεταξύ των μαθητών, απο τις «ισχυρότερες» ομάδες στις πιο αδύναμες, εκφοβισμούς, αλλά και κοινωνική μόνωση και περιθωριοποίηση μεταξύ των νεαρών μαθητών.

Όπως ανάγλυφα καταδεικνύουν μελέτες κοινωνιολόγων και ινστιτούτων με παιδευτικό αντικείμενο, η σχολική βία στην πλειονότητα των περιπτώσεων αποτελεί αναπαραγωγή παθογόνων κοινωνικών συμπεριφορών και προτύπων. Οι μαθητές γίνονται ιμάντες μεταφο-ράς στα σχολεία τους, της ενδοοικογενειακής βίας, των οικογενειακών τους οικονομικών αδιεξόδων, αλλά και αυτής της ανεπάρκειας του ίδιου του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Απένατι στην επικίνδυνη στρέβλωση της ενδοσχολικής βίας, θα πρέπει όλοι οι φορείς της σχολικής κοινότητας, γονείς, εκπαιδευτικοί, αλλά και οι ίδιοι οι μαθητές να αντιδράσουμε με μια συγροτημένη δέσμη μέτρων, που θα αποτυπώσουν το πρόβλημα σε όλες του τις διαστάσεις και θα μας δείξουν το δρομο της αποτελεσματικής αντιμετώπισής του. Σε πρώτη φάση θα πρέπει να γίνουν απο όλους τους αρμόδιους θεσμικούς φορείς που αναφέραμε ημερίδες με θέμα την «Ενδοσχολική βία – Τρομοκρατία μαθητών» – και να αποτυπωθούν σε αυτές όλες οι διάστάσεις του προβλήματος. Και εν συνεχεία μέσα απο εξαντλητική επεξε-ργασία των συμπερασμάτων τους, με την αρωγή κοινωνιολόγων, ψυχολόγων και σχολικών συμβούλων, να αναληφθούν δράσεις, που θα καταστείλουν το φαινόμενο.

Οφείλει η ελληνική πολιτεία με ευαισθησία και αγάπη πρός τους μαθητές, που είναι το μέλλον της Ελλάδος,  να αναλάβει αποτελεσματικές πρωτοβουλίες που θα ενεργοποιήσουν την ελληνική κοινωνία στην κατεύθυνση προάσπισης των δικαιωμάτων των παιδιών, αλλά και θα τους διασφαλίσουν το δικαίωμα εκπαίδευσης και ανάπτυξης σε ένα υγιές σχολικό και κοινωνικό περιβάλλον, με την αντίστοιχη μέριμνα και ηθική φροντίδα. Την ώρα που οι μαθητές μας δέχονται σήμερα κύμματα σωματικής, ψυχολογικής και ηθικής βίας, οφείλει η πολιτεία να επιστρατεύσει όλα τα θεσμικά και νομικά εργαλεία για να προσταύσει τους μαθητές μας, απο κάθε κοινωνική παθογένεια που υποθάλπει το φόβο και την βία στα σχολεία μας. Ακόμα έχει την ηθική ευθύνη η πολιτεία, προκειμένου να προστατεύσει τους μαθητές και να δημιουργήσει σχολεία αληθινές κυψέλες γνώσεις και ηθικής διαπαιδαγώγησης, να εφαρμόσει όλους τους διεθνείς νόμους και τις συμβάσεις, παράλληλα με το δικό μας δίκαιο.

Επομένως είναι καθοριστικής σημασίας άμεσα να αναδείξουμε όλες τις μορφές βίας σήμερα στην σχολική κοινωνία και να αναζητήσουμε με όλα τα μεθοδολογικά επιστημονικά εργαλεία στο φάσμα της κοινωνικής ψυχολογίας, τα κίνητρα και τους λόγους που οδηγούν σ΄αυτήν. Διότι μόνο όταν γνωρίζουμε το πρόβλημα σε βάθος και σε όλες του τις εκδηλούμενες διαστάσεις, μπορούμε να προβούμε στην αποτελεσματική αντιμετώπισή του.Έχουμε εδραία την πεποίθηση ότι το σχολείο κεντρική θεσμική έπαλξη του ελληνισμού στην μακραίωνη ιστορική του πορεία, πρέπει με κάθε τρόπο να διαφυλάξει άτρωτο, τον αναντικατάστατο για το μέλλον του τόπου, παιδευτικό και ηθικοπλαστικό χαρακτήρα του. Υλοποιώντας με την αρωγή όλων των φορέων της σχολικής κοινότητας αποτελεσματικά προγράμματα, που θα προλαμβάνουν την εκδήλωση συμπεριφορών βίας, θα καλλιεργούν και θα ενθαρρύνουν τον σεβασμό μεταξύ των μαθητών, θα εμπεδώνουν στους μαθητές την αποδοχή της διαφορετικότητας και θα καλλιεργούν τέλος την αρμονική συνεργασία μεταξύ μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών. Οφείλει σήμερα όλη η πολιτική μας τάξη, παράλληλα με το μεγάλο ζητούμενο της οικονομικής ανασυγκρότησης του τόπου, να ενσκύψει με προσοχή και να μην υποτιμήσει το παθογενές φαινόμενο της σχολικής βίας που είναι σε έξαρση, διότι στα σχολεία μας βρίσκεται πραγματικά το μέλλον της Ελλάδας μας.

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος είναι M.Sc. Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr

Share this

Related Posts

Previous
Next Post »