Η Ελλάδα και η νέα τάξη πραγμάτων στα πολιτικά και γεωστρατηγικά
δεδομένα της Ανατολικής Μεσογείου
Γράφει ο Πάνος Αβραμόπουλος
Μια
απρόσμενης ισχύος έκρηξη στα παγκόσμια στρατιωτικά και γεωοικονομικά
δεδομένα, η οποία εκδηλώθηκε με την Αραβική άνοιξη, με την βαθυτάτη και
διαρκώς διογκούμενη κρίση στην Μέση Ανατολή και τους απερίσταλτους
ενεργειακούς ανταγωνισμούς, σηματοδοτεί ραγδαίες αλλαγές στο
γεωστρατη-γικό και πολιτικό σύστημα της ανατολικής μεσογείου, γεγονός
που θα επηρεάσει αναπότρεπτα και την Ελλάδα, η οποία προσπαθεί να
απεγκλωβιστεί απο τα καυδιανά δίκρανα της οικονομικής της χρεοκοπίας και
να χαράξει μια νεα πορεία στην γεωστρατηγική της περιοχή. Σημαντική
παράμετρος που αλλάζει άρδην τις σχέσεις μεταξύ Τουρκίας, Ελάδας, Κύπρου
και Ισραήλ, καθώς και την δυναμική αλληλεξάρτησης μεταξύ τους, είναι το
ναυτικό επεισόδιο που έλαβε χώρα μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας, με το
πλοίο «Μαβί Μαρμαρά». Ένα επεισόδιο που ευνοεί σφόδρα της Ελλάδα και την
Κύπρο, οι οποίες έχουν εγκαινιάσει ένα πλέγμα καλών σχέσεων με το
Ισραήλ. Κύπρος και Ισραήλ δοθέντος ότι έχουν κοινά ενεργειακά και
στρατιωτικά συμφέροντα στην γεωστρατηγική περιοχή τους, έχουν συνάψει
μεταξύ τους, στενή στρατιωτικοοικονομική σχέση. Σ΄αυτό το πλαίσιο η
Κύπρος έχει καθορίσει την Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη (ΑΟΖ) και
έχει προχωρήσει στις απαιτούμενες τεχνικές ενέργειες, για την άμεση
εκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων, που εμπεριέχονται στα χωρικά
της ύδατα. Ενώ και η Ελλάδα διαβλέποντας το ζωτικό ρήγμα στις σχέσεις
Τουρκίας και Ισραήλ, επιχειρεί να σφυρηλατήσει την στρατιωτική και
οικονομική της συνεργασία με το τελευταίο.Και αυτό το νόημα είχε λίαν
προσφάτως, η επίσκεψη του υπουργού μας Εθνικής Αμύνης στο εβραϊκό
κράτος.
Σήμερα η Τουρκία συνιστά έναν πολύ ισχυρό οικονομικό και πολιτικό παράγοντα στην περιοχή της Βαλκανικής, της Μέσης Ανατολής και της Υπερκαυκασίας, αποτελώντας άλλωστε και εξέχον οικονομικό μέλος των 20 πιο ανεπτυγμένων κρατών του πλανήτη, ήτοι της περίφημης G-20. Δρέποντας τις πολύ εμπνευσμένες και εξαιρετικής αποτελεσματικότητας μεταρρυθμίσεις, στις οποί-ες προέβη ο σπουδαίος πράγματι πολιτικός της ηγέτης Ταγίπ Ερντογάν. Το γεγονός αυτό την καθιστά πολύ ισχυρό πόλο έλξης διεθνών κεφαλαίων και πολύ περισσότερο ισλαμικής προέλευσης κεφαλαίων, που ρέουν στην γείτονά μας χώρα αφειδώς, ισχυροποιούν σε κεφαλαιακή επάρκεια την οικονομία της και ανατροφοδοτώντας νέες επενδύσεις, ξαναγίνονται μια νέα δυναμική πηγή πλούτου για αυτήν. Πολλώ μάλλον που η νέα ισλαμική οικονομική τάξη, φιλοδοξεί κάνοντας επιτυχημένες επενδύσεις, να καταλάβει επίζηλη θέση στον παγκόσμιο οικονομικό χάρτη ισχύος. Απο τις οικονομικές στοχεύσεις σήμερα της Τουρκίας, είναι να κρατήσει τους υψηλούς ρυθμούς της οικονομικής της ανάπτυξης και ειδικά για το 2012 στοχεύει να κλείσει με μια ανάπτυξη του 4%. Όμως αυτή της η προσδοκία, δεν μένει ανέγγιχτη απο την παγκόσμια οικονομική κρίση, ενώ απειλείται σοβαρά απο μια πιθανή στρατιωτική ανάφλεξη στην Μέση Ανατολή, που θα δυναμίτιζε στην κυριολεξία τα πολύ καλά της οικονομικά αποτελέσματα των τελευταίων ετών.
Όμως στην χρυσοφόρο για τα πετρέλαιά της και πολύπαθη για την γεωστρατηγική της θέση Μέση Ανατολή, ζωτικά συμφέροντα διατηρεί και η Ρωσία, η οποία και διαθέτει αδιαφιλονίκητα τα αναγκαία στρατιωτικά, οικονομικά και πολιτικά ερείσματα για να τα υποστηρίξει σθεναρά. Λαμβάνοντας υπόψη προ-σθετικά στην στρατιωτική και διπλωματική γραμμή πυρός της Ρωσίας, για να υποστηρίξει τα γεωστρατηγικά της σχέδια, ότι εξαρτάται απο αυτην ενεργειακά σε σημαντικό βαθμό η Ευρώπη. Ενώ καθοριστικής σημασίας παράμετρος για την γεωστρατηγική θέση της Ρωσίας, είναι οι πολύ διαυγείς και ξεκάθαρες στρατηγικές θέσεις που έχει διαμορφώσει ο εμπνευσμένος ηγέτης της Βλαντιμίρ Πούτιν. Όμως η κρίση που έχει εγκύψει στην Συρία επηρεάζει σημαντικά την Ρωσία, που συμπλέκεται μαζί της με ένα ευρύ πλέγμα γεωστρατηγικών συμφερόντων και εξ αυτού του λόγου την στηρίζει πολυδύναμα. Παρούσα στις γεωστρατηγικές σφαίρες επιρροής της Μέσης Ανατολής, είναι παράλληλα και υπερδύναμη, ένεκα των διεσταλμένων σχέσεων οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής υφής που διατηρεί με το Ισραήλ, αλλά και με άλλους δορυφόρους της στην περιοχή, όπως η Τουρκία.
Συνεπώς το νέο γεωστρατηγικό πλαίσιο ισχύος έχει διαμορφθωθεί, ενώ με τον δυναμικό και πολύτροπο χαρακτήρα του, δημιουργεί διαρκώς και νέες ευκαιρίες για όλους τους μεγάλους παίκτες των γεωπολιτικών παιγνίων της Μέσης Ανατολής, της Ανατολικής Μεσογείου και της Βαλκανικής, τόσο τους περιφερειακούς ήτοι Τουρκία, Ισραήλ κ.λ.π, όσο και τις δυο υπερδυνάμεις, που αναδιατάσσουν τις κλασικές σφαίρες επιρροής τους, συναρτήσει των νεων γεωστρατηγικών δεδομένων. Σ΄αυτό το τοπίο της νέας τάξης πραγμάτων, που έχει σαφώς ένα μεταβατικό και πολυδύναμο γεωσρατηγικά και πολιτικά χαρακτήρα, η πατρίδα μας η Ελλάδα που συνταράσσεται αφενός μεν απο την μεγαλύτερη μεταπολεμική της οικονομική κρίση, αφετέρου δε απο την γεωστρατηγικη και γεωπολιτική θύελλα της ευαίσθητης θέσης της, καλείται να βρεί το χρυσούν σημείο ισορροπίας, που θα της επιτρέψει μέσα απο νέες διπλωματικές, στρατιωτικές και οικονομικές συμμαχίες, να απεγκλωβιστεί απο την δίνη της χρεοκοπίας και να επανατροχιοδρομηθεί και πάλι στη λεωφόρο της ανάπτυξης και της ευημερίας.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.www.panosavramopoulos.blogspot.gr