Στερνό αντίο στον ατίμητο φίλο και συνάδελφο Γιάννη Κ. Πετρόπουλο

Στερνό αντίο στον ατίμητο φίλο και συνάδελφο Γιάννη Κ. Πετρόπουλο

τ. Δ/ντα Σύμβουλο της ΕΡΓΟΣΕ

Αγαπημένε μας Γιάννη,

Το αλγεινό άγγελμα του θανάτου σου, ήχησε τραγικά στις καρδιές μας και μας σύναξε σήμερα κοντά σου, να σου απευθύνουμε στερνή προσλαλιά. Εφυγες ανεπάντεχα απο το εξαίσιο θαύμα της ζωής και μας γέμισες με άφατη θλίψη, για τη απώλεια ενός ατίμητου φίλου, ενός λαμπρού συνεργάτη μα και υψηλόφρονα ανθρώπου, που μπορούσε μέσα στην αποπνικτική ατμόσφαιρα της κοινωνικά παθογενούς εποχής μας, να κάνει ηψηλές ενατενίσεις της ανθρώπινης ζωής. Γιατί είχες συναιρέσει την επίζηλη επιστημονική σου πολυμέρεια, με την βαθιά ουμανιστική σου παιδεία, που σε καθιστούσε ξεχωριστό.Την ευρυδιάστατη ακαδημαϊκή σου αμαρτωσιά, με τις γερές και πλατιές σου ρίζες στην ελληνική και ξένη γραμματεία, που σε ανεδείκνυαν μοναδικό θηρευτή και ξωμάχο του πνεύματος, στην στείρα τεχνοκρατική εποχή μας.

Άθλησες πνευματικά σε δύσκολους καιρούς και έδρεψες με την επίμοχθη πνευματική σου προσπάθεια, πλήθος απο επιστημονικές και ηθικές αριστείες, που σε ανέδειξαν σε κορυφαίο. Πέτυχες και αποπεράτωσες τις σπουδές σου στο Πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης με εξαίρετες επιδόσεις. Συνέχισες με μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία σε προηγμένα πεδία της επιστήμης των Μηχανικών και διήυρυνες συνάμα το γλωσσικό σου εργαλείo, με την λαμπρή σου γλωσσομάθεια. Εχοντας σ΄αυτή την μακρά και επιτυχημένη ακαδημαϊκή σου διαδρομή, την εμπνευστική θαλπωρή και την ατίμητη στήριξη, των άξιων γονιών σου Κώστα και Ειρήνης και της συζύγου σου Όλγας μεθύστερα. Των γονιών σου, που μετέτρεψαν την αντιδρομή των δύσκολων μεταπολεμικών μας δεκαετιών, σε ευλογημένη δημιουγία για να σε μορφώσουν και να σε παραδώσουν στην κοινωνία έναν άξιο άνθρωπο και χρήσιμο για το σύνολο πολίτη. Και είναι για τους γονείς σου, όλα τα λαμπρά σου επιτεύγματα, κότινος ηθικής αριστείας.

Δεν ήρκεσαν όμως αγαπημένε μας Γιάννη, αυτές οι ακαδημαϊκές δάφνες να περιχαρακώσουν την παιδεία σου στα στενά μονοπάτια της τεχνικής και της επιστήμης.Υπήρξες ρέκτης της παγκόσμιας γραμματείας. Εντρύφησες και αγάπησες με το θερμουργό πάθος της ψυχής σου και την απαράμιλλη ευαισθησία σου, όλα τα λαμπρά επιτεύγματα στην τέχνη και τον πολιτισμό και με την ακαταπόνητη προσπάθειά σου, τα έκανες κτήμα σου. Για τούτο και σύντομα διακρίθηκες πέρα απο σπουδαίος τεχνοκράτης και manager και ως ένας ξεχωριστός μύστης του πολιτισμού και των γραμμάτων, που σε κατέστησε τιμημένο, συνομιλητή, συνδαιτημένο και φίλο των κορυφαίων της ελληνικής διανό-ησης. Γονιμοποιώντας την πολυεδρική σου παιδεία, την πολυεστιακή κοινωνική σου όραση, και την ευρυγώνια ματιά σου στον πολιτισμό, σε μια σπάνια και επιτυχημένη παρουσία δημοσίου ανδρός. Και για τούτο η ελληνική πολιτεία αγαπημένε μας Γιάννη, σε τίμησε με την ανάθεση πλήθους τιμητικών δημοσίων αξιωμάτων. Ως Διευθύνοντα Σύμβουλο στην ΗΛΠΑΠ Α.Ε., ως Μέλος του Δ.Σ του ΟΑΣΑ, ως Διευθύνοντα Σύμβουλο στην ΕΡΓΟΣΑ Α.Ε., ως μέλος του Δ.Σ του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, και αλλού.

Αλλά θα έλθω στην στενή μου προσωπική γνωριμία μαζί σου στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΡΓΟΣΕ, όπου μέσα στο σύντομο διάστημα του ενός έτους που είχα την ηθική ευτυχία να σε γνωρίσω, διασταύρωσα τα βήματά μου, με το φωτερό και πολυδύναμο πνευματικό σου σήμα. Ως τεχνοκράτης που σου είχε αναθέσει η ελληνική πολιτεία την διοίκηση της εταιρείας, υπήρξες άξιος ανάδο-χος και τίμησες στο έπακρο την εμπιστοσύνη της. Με την ακαταπόνητη εργατικότητά σου ως επιστήμονας, με το αδαμάντινο κοινωνικό ήθος σου ως συνάδελφος που σε καθιστούσε ξεχωριστό και αγαπητό, αλλά και με την πολιτική σου ευπρέπεια ως Διευθύνων, που δεν σου επέτρεψα ποτέ να διολισθήσεις στα δολερά μονοπάτια του κομματισμού. Τέλος με την ενορατική σου παρουσία στο τιμόνι μιας εταιρείας, που διαδραματίζει κορυφαίο ρόλο στον εκσυγχρονισμό των δημοσίων μεταφορών και στην ανασυγκρότηση της εθνικής μας οικονομίας. Και πέτυχες αγαπημένε μας συνάδελφε Γιάννη, μέσα σε δύσεκτες ώρες για την ελληνική πατρίδα, να ξεπεράσεις όλους τους υφάλους και τις ανυπέρβλητες δυσκολίες της γεμάτης κοινωνικές αναστατώσεις εποχής μας και να καταστήσεις την εταιρία σε ατμομηχανή της ανάπτυξης.

Δρομολόγησες και ολοκλήρωσες κατά την εμπνευσμένη παρουσία σου στην ΕΡΓΟΣΕ, μερικά απο τα μεγαλύτερα και πιο σπουδαία έργα στις δημόσιες μεταφορές και δη στο σιδηροδρομικό μας δίκτυο, που αναδεικνύουν σιγά σιγά την Ελλάδα, σε πυλώνα του διαμετακομιστικού εμπορίου στην Νοτιανατολική Μεσόγειο.Με χαρακτηριστικότερο αυτό του Ικονίου –Θρυασείου. Έργα που θα θυμίζουν για πάντα στην Ελλάδα, την εμπνευσμένη και γόνιμη παρουσία σου στην δύσκολη αναπτυξιακή της πορεία.

Όταν σε γνώρισα αγαπητέ μου Γιάννη, είχα την αίσθηση στην αρχή ενός δυνατού και επιτυχημένου manager. Μετέπειτα απεκόμισα την εικόνα ενός βαθιά καλλιεργημένου ανθρώπου. Για να συνειδητοποιήσω αργότερα ότι είχα απεναντί μου, έναν απο τους μεγάλους μύστες της ελληνικής και ξένης γραμματολογίας.Θα μου μείνει αξέχαστη η ανάλυση που μου έκανες για τον κορυφαίο των γραμμάτων μας και ακαδημαϊκό Θανάση Πετσάλη- Διομήδη. Και ειδικότερα για τα απαράμιλλο έργο του «Οι μαυρόλυκοι», όπου επιχειρούσε μια πανοραμική κάτοψη στην μαρτυρική πορεία του ελληνισμού στην αχανή λεωφόρο του χρόνου. Τότε αγαπητέ μου Γιάννη, συνειδητοποίησα ότι είχα απέναντί μου έναν ευαίσθητο διανοούμενο.

Αλλά υπήρξες ατίμητε φίλε, παράλληλα με τις ηθικές και ακαδημαϊκές σου αριστείες, πρωτίστως ενεργός πολίτης. Με δημοκρατικό ήθος και εμπεδη κρίση για το ελληνικό πρόβλημα. Πολιτικογραφήθηκες στων ιδεών την πόλη απο πολύ μικρός και με ευπρέπεια και διαύγεια, πορεύτηκες στα πολιτικά σου βήματα, καταθέτοντας τις πολύτιμες και τεκμηριωμένες θέσεις σου, όταν οι καιροί το επέτασσαν.

Κλείνοντας την στερνή μου προσλαλιά αγαπητέ Γιάννη, θέλω να εμμείνω στην απαράμιλλη αγάπη σου και το θερμουργό πάθος σου για τον άνθρωπο. Αγάπησες με το ευσυγκίνητο μάτι σου, ότι γύρω σου ατένιζες στην κοινωνική πραγματικότητα και βαθιά στους ορίζοντες της ιστορίας και θα μείνει για πάντα ανεξίτηλη η εμπνευστική θαλπωρή της ψυχής σου, σε όσους είχαν την ηθική ευτυχία να σε γνωρίσουν.

Αγαπημένε μας Γιάννη, έφυγες νέος απο κοντά μας, υπακούοντας στην τραγικότητα της ανθρώπινης μοίρας. Δεν ήνθησε ματαίως όμως η παρουσία σου. Αφήνεις πίσω σου την ηθική σου προέκταση, τον αγαπημένο σου γιό Κώστα, που κάποτε θα πάρει την σκυτάλη της πνευματικής σου δημιουργίας και θα την γονιμοποιήσει στα βήματά σου.

Ενω το ευγενικό και ζεστό χαμογελό σου, θα μείνει για πάντα ανεξάλειπτο στην καρδιά και την μνήμη όλων μας. Θα σε θυμόμαστε για πάντα οι φίλοι σου.
Καλό σου ταξίδι φίλε.

Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π., συγγραφέας
τ. μέλος Δ.Σ. «ΕΡΓΑ ΟΣΕ Α.Ε.»
Δεσφίνα, 7-3-2013

www.panosavramopoulos.blogspot.gr