Για μια στρατηγική λιμενική πολιτική
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Την ώρα που η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της δημοσιονομικής κατάρρευσης, πληρώνοντας οικτρά την αδολεσχία και τις τραγικές ανεπάρκειες της μεταπολιτευτικής μας πολιτικής μας τάξης, δεν υπάρχει η πολυτέλεια αδρανοποίησης, κανενός αναπτυξιακού μας κόμβου. Ο χώρος των λιμένων μας – απτή και εύγλωττη, είναι άλλωστε η περίπτωση του λιμανιού μας του Κατακόλου – αποτελεί χαρακτηριστικό πεδίο οικονομικής πολιτικής στο οποίο έχουν γίνει εγκληματικά λάθη. Έτσι αντί τα λιμάνια μας που συνιστούν μια λαμπρή προικοδοσία της ελληνικής φύσης, να αποτελούν κεντρικούς ιμάντες ανάπτυξης, οικονομικής ευημερίας, αλλά και στρατηγικές πύλες εισόδου του διαμετακομιστικού εμπορίου στην Νοτιανατολική Μεσόγειο, τη Βαλκανική και την Μαύρη Θάλασσα, βιώνουν σήμερα απαξιωμένα την μιζέρια και την εγκατάλειψη. Προκειμένου όμως να αρθούν όλες ο υφιστάμενες στρεβλώσεις και να αποκτήσουν οι λιμένες μας αληθινά αναπτυξιακό χαρακτήρα, θα πρέπει να αλλάξει ο ρόλος του κράτους και από αυτόν του παρόχου, να αποκτήσει του επόπτη λιμενικών υπηρεσιών. Με αυτό τον τρόπο οι λιμενικές μας υπηρεσίες ενισχυμένες με τεχνογνωσία και τις απαιτούμενες υποδομές, θα καταστούν ανταγωνιστικές και θα συνδράμουν καθοριστικά την προσπάθεια οικονομικής ανασυγκρότησης της πατρίδας μας. Το πόσο σημαντικές είναι για την εθνική μας οικονομία οι λιμενικές υπηρεσίες, μπορούμε να το κατανοήσουμε, αν αναλογιστούμε ότι στο 75% της ελληνικής επικράτειας, οι οικονομικές δραστηριότητες είτε άμεσα είτε έμμεσα, επηρεάζονται ζωτικά από τους ελληνικούς λιμένες. Είναι επιβεβλημένο λοιπόν ταχέως να συγκροτηθεί μια συνολική και ολοκληρωμένη εθνική λιμενική πολιτική, που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της ναυτιλίας και της ακτοπλοΐας, αλλά και στις υψηλές απαιτήσεις του διεθνούς ανταγωνισμού. Πρός την κατεύθυνση αυτή ζωτικό ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν οι (ΣΔΙΤ) Συμπράξεις Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα, που αποτελούν μοναδικό εργαλείο για την αναβάθμιση και τα τον εκσυγχρονισμό των λιμενικών μας υπηρεσιών. Και τούτο διότι το κράτος από τη φύση του έχει ποικίλες δεσμεύσεις, που δεν του επιτρέπουν να ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο ρόλο. Ειδικότερα : (α) Το κράτος έχει δημοσιονομικές δεσμεύσεις, που του αποστερούν την δυνατότητα ενός καθαρά επιχειρηματικού ρόλου.
(β) Ο ιδιωτικός τομέας, μπορεί να θωρακίσει τις λιμενικές μας υποδομές, με την υψηλή τεχνογνωσία του και την παροχή νέων καινοτόμων τεχνολογιών στις λιμενικές μας υπηρεσίες.
(γ) Η ριζική αναμόρφωση που έγινε τα τελευταία χρόνια στο μοντέλο λειτουργίας των λιμένων μας, δίνει την δυνατότητα της δημιουργικής συνεκμετάλλευσής τους, με τον ιδιωτικό τομέα, αφού με τον ψηφισθέντα στην Βουλή Νόμο για τις Συμπράξεις Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα, για πρώτη φορά δίνεται η δυνατότητα, ενός πλήρους νομικού πλαισίου, βάσει του οποίου οι φορείς εξειδικευμένης τεχνογνωσίας και τα ιδιωτικά κεφάλαια, μπορούν να συνεργαστούν αρμονικά με τους δημοσίους φορείς, όχι μόνον στο προφανές πεδίο της ενίσχυσης των υποδομών, αλλά και σ΄ αυτό της προσφοράς καλύτερων υπηρεσιών, που παραδοσιακά παρέχει το κράτος. Η συμμετοχή έτσι του ιδιωτικού τομέα, που με τα πολύτιμα κεφάλαιά του, θα επενδύσει στην αναβάθμιση των λιμενικών υποδομών, στον εκσυγχρονισμό του μηχανολογικού εξοπλισμού, στις νέες τεχνολογίες πληροφορικής, αλλά και στην αρτιότερη εκπαίδευση του προσωπικού στα σύγχρονα απαιτητικά ποιοτικά στάνταρντς, θα δρομολογήσει την ταχεία ανασυγκρότηση των λιμένων μας και θα δώσει αναγεννητική πνοή στην πολυπόθητη ανταγωνιστικότητά τους. Η ανάληψη λοιπόν δραστικών πρωτοβουλιών σήμερα για την αναμόρφωση και ανασυγκρότηση της λιμενικής μας πολιτικής, είναι αδήριτη εθνική επιταγή. Θα αναδείξει το ισχυρό ανταγωνιστικό μας πλεονεκτήματα – της ναυτιλίας - ως χώρας και θα καταστήσει τα λιμάνια μας, κεντρικές πύλες εισόδου του διαμετακομιστικού εμπορίου στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή. Το παράδειγμα του Λιμένος του Κατακόλου στην ιδιαίτερη πατρίδα μας την Ηλεία, αποδεικνύει τα τραγικά λάθη που έχουν γίνει στο πεδίο της λιμενικής μας πολιτικής. Ας μην τα συνεχίσουμε.
*Ο συγγραφέας Πάνος Αβραμόπουλος είναι M.Sc. Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr