Γεώργιος Ράλλης Ο έντιμος και διαπαραταξιακός ...

Γεώργιος Ράλλης
Ο έντιμος και διαπαραταξιακός ...

Γράφει ο Πάνος Αβραμόπουλος

Έχοντας ως στοιχεία της πολιτικής του παρουσίας την ευπρέπεια, το ήθος, αλλά και την προσήλωση στις αξίες της δημοκρατίας ο Γεώργιος Ράλλης, διέγραψε μια αξιόλογη πορεία στα πολιτικά δρώμενα της σύγχρονης Ελλάδος. Συνετός πράος και ειλικρινής σαν άνθρωπος, αλλά και με βαθύτερη συνείδηση του σεβασμού προς τους εκάστοτε πολιτικούς του αντιπάλους, έριξε από τους πρώτους τα σπέρματα για μια διαπαραταξιακή αντιμετώπιση των πολιτικών δρωμένων. Μ΄ αυτή την έννοια η συνεισφορά του στην πεμπτουσία της Δημοκρατίας που είναι ο πλουραλισμός, αναγνωρίζεται ιδιαιτέρως σημαντική. Απεξαρτημένος από εγωπαθή σύνδρομα που πολλές φορές άγγιζαν τους μεγάλους Κωνσταντίνο Καραμανλή, Ανδρέα Παπανδρέου και Κ. Μητσοτάκη δεν δίστασε να αναγνωρίσει τα σφάλμάτα του. Συμπεριφορά που πέρασε στα «ψιλά» από την σαρκοβόρα πολιτική αρένα της Ελλάδος, η οποία μάλλον δεν συγχωρούσε τέτοια «λάθη»... Ο Γεώργιος Ράλλης ανέβηκε στο ύπατο πρωθυπουργικό αξίωμα στις 8 Μαΐου του 1980 μετά την εκλογή του Κ. Καραμανλή στην πρωθυπουργία. Πρωθύστερα είχε μια μακρά πολιτική παρουσία. Κατήλθε στον πολιτικό στίβο το 1950 οπότε και εξελέγη βουλευτής Αθηνών με το Λαϊκό Κόμμα. Επανεξελέγη το 1951 και το 1952 με τον «Ελληνικό Συναγερμό» ενώ το 1956 με την ΕΡΕ. Βουλευτής Αθηνών εξελέγη και πάλι το 1961 με την ΕΡΕ στην οποία επανέκαμψε μετά την παραίτησή του από αυτήν με τον Παναγιώτη Παπαληγούρα τον Φεβρουάριο του 1958. Βουλευτής επανεξελέγη επίσης το 1963 και το 1964. Στην μεταπολιτευτική του παρουσία εξελέγη βουλευτής Κερκύρας το 1989. Εμβόλιμα τον Μάιο του 1987 διαφωνώντας με τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας είχε και πάλι παραιτηθεί, εκδηλώνοντας την αρετή της πολιτικής του αυτονομίας. Το 1993 κλείνοντας τον κύκλο της πολιτικής του παρουσίας απεσύρθη από την ενεργό πολιτική δράση οπότε παραιτήθηκε και από βουλευτής. Επισταμένως είχε αναλάβει χαρτοφυλάκιο. Ειδικότερα διετέλεσε : Υπουργός Προεδρίας στην κυβέρνηση Παπάγου (1954-1956), Δημοσίων Έργων στην κυβέρνηση ΕΡΕ, Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση ΕΡΕ (1961-1963), Υπουργός Δημοσίας Τάξεως (1967) στην κυβέρνηση Κανελλοπούλου που ανετράπη από το Απριλιανό κίνημα, Προεδρίας (1974-1977), Συντονισμού - σημερινό Εθνικής Οικονομίας - (1977-1978) και Εσωτερικών (1978-80) στις κυβερνήσεις Νέας Δημοκρατίας. Κατά την δικτατορία ο Γεώργιος Ράλλης ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δράση για την οποία φυλακίστηκε, ενώ εκτοπίσθη από τους συνταγματάρχες στην Κάσο.

Παράλληλα με την πολιτική του παρουσία ανέπτυξε πολύπλευρη συγγραφική δράση ξεχωριστή θέση την οποία κατέχουν τα βιβλία του «Ο Ιωάννης Ράλλης ομιλεί εκ του τάφου» (1947), «Δυνατότης αυξήσεως του γεωργικού εισοδήματος» (1952), «Κομμουνισμός και Δημοκρατία» (1959), «Η αλήθεια για τους Έλληνες πολιτικούς» (1969), «Τεχνική της βίας» (1972). «Ώρες ευθύνης» (1983), «Γεώργιος Θεοτόκης» (1987), «Πολιτικές επισημάνσεις» (1990), «Κοιτάζοντας πίσω» (1993), «Είς ώτα μη ακουόντων» (1995). Ο Γεώργιος Ράλλης κατάγεται απο οικογένεια με μακρά πολιτική παράδοση. Ο πατέρας του Ιωάννης Ράλλης είχε διατελέσει πρωθυπουργός επι κατοχής. Ενώ ο παππούς του υπήρξε ο Δημήτριος Ράλλης, κατ’ επανάληψη πρωθυπουργός της Ελ-λάδος (1893, 1898, 1905,1909,1920). Είδε το φως της ζωής στην Αθήνα στις 26 Δεκεμβρίου 1918. Μετά τις εγκύκλιες γυμνασιακές του σπουδές ακολούθησε νομικά και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ασκησε αρχικά δικηγορία και μετά κατήλθε στην πολιτική. Παντρεύτηκε την Ελένη Βούλτσου και απέκτησε δυο κόρες. Αφότου απεσύρθη από την πολιτική το 1993, ασχολήθηκε αποκλειστικά με το συγγραφικό του έργο, συγγράφοντας εξαιρετικά δοκίμια, που χαρακτηρίζονται για την γλαφυρότητα και την ηθική τους εμπνοή, με αντικείμενο την τρέχουσα πολιτική και κοινωνική μας πραγματικότητα, αλλά και τα πολιτιστικά μας δρώμενα ενίοτε. Στις 15 Μαρτίου του 2006, ο Γεώργιος Ράλλης έπαψε να υφίσταται σαν ζωντανός οργανισμός, κλείνοντας τον κύκλο μιας πολύπλαγκτης πολιτικής και πνευματικής παρουσίας. Ο θάνατός του σκόρπισε ένα παλιρροϊκό κύμα θλίψης στον ελληνικό λαό, αφού στο πρόσωπο του Γεωργίου Ράλλη, είχε απολέσει έναν ευγενή και άξιο ευπατρίδη. Το παρόν κείμενο, είναι απόσπασμα απο το κυκλοφορούν απο τις εκδόσεις «ΤΑΛΩΣ Φ.» βιβλίο μου «ΟΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» (Βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου κ.α.) με προλόγους των Στέλιου Παπαθεμελή, Άρη Σπηλιωτόπουλου, Ανδρέα Λοβέρδου και του καθηγητή του Παντείου Πανεπιστημίου Θανάση Διαμαντόπουλου.

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr