Επιβάλλεται να αναζωογονηθεί ο πατριωτισμός των Ελλήνων

Επιβάλλεται να αναζωογονηθεί ο πατριωτισμός των Ελλήνων

Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Η χώρα βιώνει την μεγαλύτερη κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική κρίση στην μεταπολεμική της ιστορία. Μέσα σ΄αυτό το οδυνηρό περιβάλλον ζόφου που έχει δημιουργηθεί και με τον ελληνικό λαό με την επιθανάτια αγωνία στο πρόσωπο, να αποζητά τα αναγκαία για συντηρήσει στοιχειωδώς τις οικογένειές του, μοιραία τα εθνικά μας θέματα έχουν τεθεί στο περιθώριο. Και ενώ θα έπρεπε τα κατά τα άλλα λαλίστατα ΜΜΕ να έχουν αποδυθεί σε μια μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης του λαού, για τους μεγάλους εθνικούς κινδύνους που διατρέχουμε, πάραυτα τηρούν μια αιδήμονα σιωπή. Παραχωρείται έτσι και με την ένοχη σιωπή τους, ελεύθερο το πεδίο στην επίσης πάντα πρόθυμη για παραχωρήσεις πολιτική μας τάξη, να διαπραγματεύεται τα εθνικώς αδιαπραγμάτευτα και να κάνει αστόχαστες στο φάσμα της διπλωματίας κινήσεις, που υπονομεύουν την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδος. 
 
Το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, με υποδειγματική σαφήνεια και αυστηρότατο τρόπο διατύπωσης, καθορίζει τα δικαιώματα κάθε χώρας αναφορικά με την θάλασσα που την περιβάλλει. Ωστόσο η Τουρκία εμμανώς αρνείται να κυρώσει ως οφείλει τη σύμβαση και κάθε τρείς και λίγο επιχειρεί με στρατιωτικούς εκιβιασμούς και άλλα ανολόγου ύφους διπλωματικά μέσα, στηριζόμενη στην χαλαρότητα και τις τραγικές ανεπάρκειες της εξωτερικής μας πολιτικής, να ανατρέψει το κυριαρχικό μας καθεστώς στο Αιγαίο. Σ΄αυτό το πλαίσιο και αντίπερα στο διεθνές δίκαιο, αλλά και σε κάθε δόκιμη διπλωματική συμπεριφορά, οι εξ ανατολών γείτονές μας, με την αρωγή της πρόθυμης για κάθε εθνική παραχώρηση πολιτικής μας τάξης, αλλά και την ενεργό συμμετοχή της υπερδύναμης-ΗΠΑ, προσπαθούν να επιβάλλουν την περίφημη αμερικάνικης σύλληψης συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο. Χωρίς δηλαδή να έχει προηγηθεί η αναγκαία και ζωτικής σημασίας για τα εθνικά μας συμφέροντα οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, ο καθορισμός της ΑΟΖ, αλλά και ο καθορισμός των χωρικών μας υδάτων, να προχωρήσουμε μέσα σε ένα ασαφές, θολό και γεμάτο παγίδες κυριαρχικό καθεστώς, στην συνεκμετάλλευση των πολύτιμων κοιτασμάτων του Αιγαίου, με την Τουρκία και τα καραδοκούντα αμερικάνικα πολυεθνικά μεγαθήρια του πετρελαίου. Προφανώς οι Τούρκοι και οι διαχρονικοί υπερατλαντικοί σύμμαχοί τους, ως καρχαρίες των γεωπολιτικών σφαιρών επιρροής, «μυρίστηκαν αίμα» και σπεύδουν, με την αρωγή της ολιγωρούσας – και πάντα πρόθυμης για «κινήσεις καλής θέλησης»- πολιτικής μας τάξης, ύπουλα να μετατρέψουν την συνεκμετάλλευση σε συγκυριαρχία στο Αιγαίο, που προφανώς είναι το αενάως γεωπολιτικό τους ζητούμενο.
   
Οι κυβερνήσεις μας τα τελευταία χρόνια διαψεύδουν μετά βδελυγμίας την συνεκμετάλλευση, πάραυτα όμως ομολογούν την διαπραγμάτευση για το εύρος των χωρικών μας υδάτων. Όταν όμως εμείς οι ίδιοι διαπραγματευόμαστε τα δίκαιά μας, εν τοις πράγμασι απεμπολούμε το δικαίωμά μας για τα 12 ν.μ. που απορρέει απο το δίκαιο της θάλασσας και τις διεθνείς συνθήκες. Οι υψηλοί προστάτες των Τούρκων και κλειδοκράτορες της οικουμένης αμερικανοί, επιστρατεύουν κάθε διπλωματική μηχανορραφία, για να πείσουν την ενδοτική και εφεκτική πολιτική μας τάξη, να συμφωνήσει σε καθορισμό της ΑΟΖ, χωρίς να έχουν οριοθετηθεί η υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά μας ύδατα, η ακόμα χειρότερα να οριοθετηθούν κατά τις ορέξεις τους στα 7-8 ν.μ. Όμως μια τέτοια επικίνδυνη αποδοχή, θα οδηγήσει αναπόδραστα σε απεμπόληση των κυριαρχικών και οικονομικών μας δικαιωμάτων.

Και ενώ είναι εν εξελίξει οι μυστικές ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις, για τις οποίες πληροφορούμαστε μόνον απο διαρροές των Ερντογάν – Νταβούτογλου (πιθανώς στο «παιχνίδι» έχουν μπεί πρός διαπραγμάτευση και τα 12 ν.μ. και οι ελληνικές εγγυήσεις στα «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας που εύκολα !!! αναγνώρισαν οι Σημίτης-Πάγκαλος, κάθε τρείς και λίγο απο ελληνικής δυστυχώς πλευράς, έρχεται η απίστευτη πρόταση για ένα «Νέο Ελσίνκι» ...
  Φαίνεται δυστυχώς, ικανοποιημένη η πολιτική μας τάξη απο τις «ευεργεσίες» του παλιού Ελσίνκι και αποζητούν για συμπλήρωμα και ένα νέο !!! Το διπλωματικό αυτό εγχείρημα πέραν όλων των άλλων στοιχείων της ανεδαφικότητάς του, το καθιστά άκαιρο και η κατάσταση στην Ευρωζώνη, που συνταράσσεται στην κυριολεξία συθέμελα και άγνωστο είναι, αν θα υπάρχει και αύριο. Μάλιστα ενώ οι ηγέτιδες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με την τουρκική ένταξη στον ευρωπαϊκό συνασπισμό, έρχεται η φοβική ελληνική πολιτική τάξη, να θέσει θέμα ένταξης της Τουρκίας, κάτι που βεβαίως θα αντιμετωπιστεί με οργίλη αντίδραση απο τους εταίρους μας.
   Στο ίδιο μήκος κύματος έρχονται διαρκώς και οι αναθεωρούμενες νέες δομές του ΝΑΤΟ, που τελικά κατατείνουν σε ελληνικές υποχωρήσεις. Και ενώ η Τουρκία «μανουριάζει» όπως λέμε στην καθομιλουμένη και δεν κάνει βήμα πίσω στις αξιώσεις της παρά μόνον αν ικανοποιηθούν τα διπλωματικά αιτούμενά της, οι συμπλεγματικές ελληνικές ηγεσίες, είναι πάντα πρόθυμες «καλή τη θελήσει» να συναινέσουν στα πάντα και άνευ όρων ....
    Τα παραπάνω εμπράκτως τεκμηριώνονται απο τις αποφάσεις της Λισσαβώνος για το νέο νατοϊκό δόγμα, την κατάργηση του υποστρατηγείου της Λάρισας και την θεσμοθέτηση της επιδιαιτησίας του ΝΑΤΟ, που αφεύκτως οδηγούν στην ζωτικής σημασίας απώλεια του επιχειρησιακού ελέγχου, που μέχρι πρόσφατα ανήκε στην Ελλάδα. Ενώ την ίδια ώρα οι ίδιες δυνάμεις, πάλι δυστυχώς με την ενεργό συμμετοχή της φοβικής πολιτικής μας τάξης, απεργάζονται την διπλωματική προώθηση ενός νέου σχεδίου Ανάν στην μαρτυρική και τελούσα υπο τουρκική κατοχή Κύπρο !!!
  
Και έρχονται αίφνης στο νού, τα απαράμιλλα λόγια του ακατάβλητου πατριώτη- στρατηγού της εθνεγερσίας Ιωάννη Μακρυγιάννη «όλα τα θεριά προσπαθούν να μας φάνε». Που με την αξεπέραστη ηθική τους δύναμη στην ψυχή κάθε γνήσιου Έλληνα, αναρριπίζουν τον πατριωτισμό πρός την πατρίδα. Εν κατά κλείδι τούτες τις κρίσιμες ώρες, που ο ελληνισμός απειλείται με νέες εθνικές τραγωδίες, είναι επιτακτική ανάγκη να αναζωογονηθεί ο γνήσιος πατριωτισμός των Ελλήνων. Μόνον αυτός μπορεί να αποτρέψει τα δολερά και ιταμά σχέδια των ποικυλώνυμων «φίλων» και εχθρών για την σμίκρυνση της ελληνικής πατρίδας. Και αυτό πρέπει να γίνει άμεσα, προτού να είναι αργά...Το παρόν κείμενο δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες "ΠΑΤΡΙΣ", "ΑΥΓΗ", "ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ", στον κύκλο δοκιμίων «Εθνικά Θέματα».

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Πηγή : www.panosavramopoulos.blogspot.gr

Share this

Related Posts

Previous
Next Post »