Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο εμπνευστής του ευρωπαϊκού οράματος
Γράφει ο Πάνος Αβραμόπουλος
Γράφει ο Πάνος Αβραμόπουλος
Έχοντας αδιάλειπτη συμμετοχή για μισόν και πλέον αιώνα στα πολιτικά μας πεπραγμένα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αναγορεύτηκε από την αδέκαστη ιστορική μοίρα ως μεγίστη φυσιογνωμία του ελληνισμού. Με την στιβαρή παρουσία, το αδιαμφισβήτητο διεθνές κύρος και την φιλόπονη παρουσία του σημάδεψε τις τύχες του ελληνικού λαού σε κρίσιμες στιγμές και κατέλειπε ένα γιγαντιαίων διαστάσεων έργο, αποκορύφωμα του οποίου αποτέλεσε η ένταξη ης Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Την ώρα λοιπόν που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αναγνωρίστηκε από μείζονες διεθνείς προσωπικότητες ως δεσπόζουσα φυσιογνωμία της σύγχρονης Ελλάδος κάθε μεμψίμοιρη και ιδιοτελής προσέγγιση της πολιτικής του παρουσίας, θα συνιστούσε αμη τι άλλο πολιτική μυωπία. Πάραυτα δεν έλειψαν και από τον μεγάλο αυτό πολιτικό ηγέτη, τα σημαντικά σφάλματα τα οποία θα επισημάνουμε παρακάτω. Ο Κ. Καραμανλής διήνυσε ολόκληρη την ιεραρχία του πολιτικού φάσματος. Εξελέγη 12 φορές βουλευτής, διετέλεσε 8 χρόνια υπουργός αναλαμβάνοντας 5 ξεχωριστά χαρτοφυλάκια, 14 χρόνια πρωθυπουργός (1955-1963, 1974-1980, ενώ διετέλεσε και δυο φορές πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας (1980-85, 1990-95). Σχημάτισε 6 μονοκομματικές κυβερνήσεις και μια υπηρεσιακή εθνικής ενότητας. Τέλος ίδρυσε δυο κόμματα την ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση) και την ΝΔ (Νέα Δημοκρατία). Είδε το φως της ζωής στο Κιούπκιοι (Πρώτη) Σερρών στις 8 Μαρτίου του 1907. Μετά τις εγκύκλιες γυμνασιακές του σπουδές εισήχθη στη Νομική Σχολή Αθηνών το Νοέμβριο του 1925 και το Δεκέμβριο του 1929 έλαβε τι πτυχίο του με άριστα. Ενυμφεύθη την Αμαλία Κανελλοπούλου (ανιψιά του Παναγιώτη Κανελλόπουλου) τον Ιούλιο του 1952 και ο γάμος τους διήρκεσε 20 χρόνια. Στον πολι-τικό στίβο κατήλθε το 1935 και εξελέγη βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος και σε ηλικία 39 ετών το 1946 έγινε υπουργός στην κυβέρνηση Κωνσταντίνου Τσαλδάρη. Το 1955 με μια οριακής κοινοβουλευτικής δεοντολογίας πράξη μετά το θάνατο του στρατάρχη Παπάγου - προς έκπληξη του πολιτικού κόσμου που ανέμενε την διαδοχή του από έναν εκ των αντιπροέδρων της τότε κυβερνήσεως Στέφανο Στεφανόπουλο και Παναγιώτη Κανελλόπουλο - έλαβε την εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως από τον βασιλέα Παύλο και ξεκίνησε την πρώτη περίοδο της πρωθυπουργίας του που συνoδεύτηκε με την επίπονη προσπάθεια αναμόρφωσης της κατεστραμμένης μεταπολεμικά Ελλάδος. Η πολιτική παρουσία του μακεδόνα πολιτικού ουσιαστικά μπορεί να χωριστεί σε δυο περιόδους με άξονες την πρωθυπουργική του θητεία. Την μεν πρώτη κατά την περίοδο 1955-1963 επονομαζόμενη και ως «μετα-πολεμική». Τη δε δεύτερη κατά την περίοδο 1974-1980 που αφορά την περίοδο της μεταπολίτευσης. Η πρώτη περίοδος που χαρακτηρίστηκε ως περίοδος της ανοικοδόμησης είναι η περίοδος στην οποία ο Κ. Καραμανλής καταβάλει εργώδη προσπάθεια για την δημιουργία βασικών υποδομών που θα αποτελέσουν το εφαλτήριο για να μπεί η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης.
Με γοργά και σταθερά βήματα επιτυγχάνει την δημιουργία πανελλαδικού οδικού δικτύου, τον εξηλεκτρισμού της υπαίθρου και την ραγδαία αύξησης της αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής, μέσω των οποίων διπλασιάζεται το κατά κεφαλήν εισόδημα. Στη δεύτερη περίοδο της πρωθυπουργίας του επιτυγχάνει με αριστοτεχνικό τρόπο το πέρασμα στην δημοκρατική ομαλότητα, την απορρόφηση των κραδασμών από τις δυνάμεις ανωμαλίας που εκλύοντο με την κατάρρευση της χούντας, αλλά και την εμπέδωση κλίματος γαλήνης και πολιτικής ηρεμίας σ΄ όλη την χώρα. Νομιμοποιεί το ΚΚΕ και διενεργεί δημοψήφισμα μέσω του οποίου με δημοκρατικό τρόπο διευθετείται το ακανθώδες θέ-μα του πολιτειακού, κατακυρώνοντας με ποσοστά 68,18% υπέρ και 30,82% την αβασίλευτη δημοκρατία. Το μεγαλύτερο όμως επίτευγμα αυτής της περιόδου για τον Σερραίο πολιτικό είναι η εισδοχή της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Η οριστική ένταξη υπεγράφη στις 28 Μαΐου 1979. Ως προσωπικότητα ο Καραμανλής χαρακτηρίζετο λιτός, δωρικός εργώδης και πειθαρχημένος. Ενίοτε και σκληρός με τους συνεργάτες του χωρίς όμως η συμπεριφορά του να απολήγει σε αδικίες. Άνθρωπος των έργων και όχι των λόγων συνέδεσε την παρουσία του με την παραγωγή υψηλής ποιότητας έργου και όχι με τις συνήθεις μεγαλοστομίες που υπαγόρευαν οι κανόνες του πολιτικού παιγνίου και της επικοινωνίας. Προικοδοτημένος με ισχυρά αντισώ-ματα απέναντι στις δουλείες και τις εξαρτήσεις της εκλογικής ψηφοθηρίας. Την όλη παρουσία του κατευόδωνε πάντοτε η πολιτική ευπρέπεια, το ήθος και η σοβαρότητα. Κατέλειπε στην πολιτική σκηνή στέρεο και γιγαντιαίων διαστάσεων έργο, ενώ έθεσε τις βάσεις για τον θεσμικό εκσυγχρονισμό της χώρας προσδοκώντας να χειραφετήσει το κράτος απέναντι στις ποικιλώνυμες δουλείες που είχε κληροδοτήσει ο εμφύλιος πόλεμος. Πρόσφερε ακόμα στον τόπο γαλήνη και ηρεμία κατά την κρίσιμη μετάβάση από την δικτατορία στην δημοκρατική ομαλότητα. Καίτοι όμως μεγάλος ηγέτης ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν απέφυγε σημαντικά λάθη που χωρίς να σκιάσουν την πολιτική του διαδρομή σίγουρα την επηρέασαν. Έτσι του καταγράφεται ότι δεν κατόρθωσε να ελέγξει και να τιθασεύσει τις κατά καιρούς εμφανιζόμενες παρακρατικές δυνάμεις που δρούσαν ανεξέλεγκτα με οδυνηρές για τον τόπο συνέπειες ( Δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη κ.λ.π). Δεν φρόντισε να αναζωογονήσει την πολιτική σκηνή εντάσσοντας στις τάξεις των πολιτικών του σχηματισμών στελέχη από ευρύτερες κοινωνικές αμάδες. Ενεθάρρυνε στο πρόσωπό του εκδηλώσεις λατρείας, απαράδεκτες για το πολιτικό ανάστημα τέτοιου διαμετρήματος. Τέλος απεδέχθη μια δεύτερη προεδρική θητεία ενώ βιολογικά ήταν αδύναμος και χωρίς επομένως δυνατότητα ουσιαστικής συμμετοχής στα πολιτικά δρώμενα. Ωστόσο και μ΄ αυτές τις πολιτικές του «δυστοκίες» ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν μπορεί παρά να αποτιμηθεί ως μέγιστο πολιτικό ανάστημα που εξέτρεψε με την ανεπανάληπτη εργώδη παρουσία του τον ρού της σύγχρονης πολιτικής μας ιστορίας. Στις 23 Απριλίου 1988 μετά από μια σύντομη ασθένεια εκδήμησε. Ο θανατός σκόρπισε θλίψη στον ελληνικό λαό για την απώλεια ενός άξιου τέκνου του. Που του απέδωσε μετά από τον γίγαντα της πολιτικής μας σκηνής ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΒΙΝΙΖΕΛΟ, έναν σπάνιο τίτλο τιμής. Εθνάρχης ...Το παρόν κείμενο είναι απόσπασμα, απο το κυκλοφορούν Βιβλίο μου (Τιμητική Έκδοση της Κ.Ε.Δ.Κ.Ε.) απο τις εκδόσεις «ΤΑΛΩΣ Φ.» «ΟΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ». Κεντρική Διάθεση βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου των Αθηνών.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος είναι M.Sc. Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr