Η ευθανασία της Δημοκρατίας (Μέρος 10-ο)

Η ευθανασία της Δημοκρατίας  (Μέρος 10-ο)

Γράφει ο  Πάνος  Αβραμόπουλος

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του καταρρέοντος άκρατου φιλελευθερισμού και της αποθέωσης των αγορών – στο όνομα μιας νέας οικονομικής ορθοδοξίας – στο πεδίο της οικονομίας. Όσοι ανέδειξαν την αγορά σε νέα θεότητα της οικονομικής λειτουργίας και ακύρωσαν κάθε ασφαλιστική δικλείδα δημοκρατικού ελέγχου, επιρέποντας και υποθάλποντας ενίοτε την διεθνή ασυδοσία, βλέπουν τώρα αύτανδροι να τους ισοπεδώνει η θύελλα που οι ίδιοι δημιούργησαν. Μετά τον αμιγώς χώρο της οικονομίας χρηματιστηριοποίησαν την ενέργεια. Παρέλαβαν έτσι το βαρέλι 10 δολάρια το 1988 και το έφθασαν στις μέρες μας στα 102 δολάρια. Τελευταίως μάλιστα επιχείρησαν και την χρηματιστηριοποίηση της γεωργίας, με την εφαρμογή αντίστοιχων κερδοσκοπικών μεθοδολογιών στα γεωργικά προϊόντα. Αγοράζουν έτσι μελλοντικές ποσότητες σοδειών όπως π.χ. σιτηρά και εν συνεχεία χειραγωγούν τις τιμές τους. Όμως τον οικονομικό κατήφορο στη γενικευμένη οικονομική κρίση ακολουθεί και ο κατασκευαστικός τομέας, που αποτελεί διαχρονικά τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας.

Ενώ και η μη ικανοποίηση των δανείων απο τα νοικοκυριά πρός τις τράπεζες, προκαλεί παραλυσία στις τελευταίες. Βεβαίως τελικώς αποδέκτης της κατάρρευσης της οικονομίας δεν είναι τα χρηματιστηριακά λόμπυ, οι τραπεζίτες και οι κερδοσκόποι, αλλά ο φτωχός λαός, που συνθλίβεται στις μυλόπετρες της ανεργίας και της ύφεσης με κάθε τρόπο. Παγκοσμίου κύρους οικονομολόγοι και διανοητές όπως ο νπομπελίστας Τζόζεφ Στίγκλιτς επισημαίνουν πως το σπουδαιότερο πράγμα για μια χώρα είναι το ανθρώπινο δυναμικό της. Σημειώνοντας ακόμα πως το μείζον είναι του δώσεις την ευκαιρία να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του, κυρίως μέσω της παιδείας και των ίσων ευκαιριών. Ο Στίγκλιτς μάλιστα προτάσσει ως άμυνα στη γενικευμένη οικονομική κρίση τη στήριξη του κράτους πρόνοιας. Και τονίζει «Όσο πιο ισχυρό είναι το κοινωνικό κράτος, τόσο καλύτερα στηρίζει μια οικονομία». Δυστυχώς στα καθ΄ημάς στην ελληνική πράγματικότητα, το κοινωνικό κράτος κατεδαφίζεται, αντί να αποτελεί ανάχωμα προστασίας των ασθενέστερων στην οικονομική κρίση. Επομένως ο προσανατολίσμός των πολιτών σήμερα σε ενεργό συμμετοχή και κριτική στάση, αποτελεί αδήριτη κοινωνική επιταγή. Συνεχίζεται ....

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr

Share this

Related Posts

Previous
Next Post »