Απο την δημοσιονομική κατάρρευση στην ανασυγκρότηση. Ρεαλιστικές προτάσεις εξόδου απο την κρίση-ύφεση. (Μέρος 1-ο)

Απο την δημοσιονομική κατάρρευση στην ανασυγκρότηση.
Ρεαλιστικές προτάσεις εξόδου απο την κρίση-ύφεση. (Μέρος 1-ο)

Γράφει ο  Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Η βαθυτάτη οικονομική κρίση την οποία διάγουμε, έκγονες της οποίας είναι σήμερα πολλές κοινωνικές παθογένειες, πέραν του δυσμενούς παγκόσμιου οικονομικού κλίματος, το οποίο με αφετηρία την μεγάλη κρίση του 2008 γύρω απο τη διαβόητη φούσκα των στεγαστικών δανείων στην Αμερική, την κατάρρευση του αμερικάνικου τραπεζικού κολοσσού «Lehman Brothers» και άλλων εγγενών αντίστοιχων φαινομένων, επέφερε συντριπτικά κατάγματα στην ήδη παραπαίουσα εθνική μας οικονομία, αίρει τις ρίζες της στις προηγούμενης δεκαετίες, όπου η μεταπολιτευτική μας τάξη, απρόθυμη και συμβιβασμένη στα εξουσιαστικά της προνόμια και στις ιδιοτελείς πολιτικές της δομές, αντί να καταστρώσει ένα συγκροτημένο μακρόπνοο σχέδιο μεταρρυθμίσεων, που θα εκσυγχρόνιζε την εθνική μας οικονομία και θα την καθιστούσε ανταγωνιστική στο σκληρά απαιτητικό παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, εγκατέλειψε τον τόπο και τον άφησε στην μοίρα του. Για να φτάσουμε στην προηγούμενη τραγική διετία όπου υπο την πίεση των δανειστών μας, Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και Ευρωπαϊκής Επιτροπής, χωρίς μέθοδο, σχέδιο και στρατηγική, προβήκαμε σε σπασμωδικές, αλυσιτελείς και αναπότρεπτα αναποτε-λεσματικές πολιτικές δημοσιονομικής προσαρμογής, που όχι μόνον, δεν μείωσαν το υφιστάμενο δημόσιο χρέος έναντι του ΑΕΠ, αλλά τουναντίον το διεύρυναν, επιτείνοντας την ύφεση, θεριεύοντας την ανεργία και δημιουργώντας εν τέλει ένα θανατηφόρο φαύλο κύκλο, αδυναμίας εξόδου απο την κρίση, με την επαπαπειλούμενη άτακτη χρεοκοπία. Και δυστυχώς μέσα στην εκρηκτική κατάσταση που δημιούργηθηκε ως θλιβερός απότοκος των χρόνιων αναπηριών της εθνικής μας οικονομίας, της πλήρους απουσίας διαρθρωτικών αλλαγών, που θα βοηθούσαν την εθνική οικονομία να αναπνεύσει και να επαναποκτήσει τον αναπτυξιακό της προσανατολισμό, αλλά και του παγκόσμιου υφεσιακού κλίματος, σε επίπεδο άσκησης πολιτικών ανάταξης της οικονομίας και της χώρας, ο τόπος κινήθηκε πάλι σε δυο εκ διαμέτρου αντίθετους και παταγωδώς αναποτελεσματικούς πόλους. Απο την μία η εξαγγελία υπερφίαλων δημοσιονομικών μέτρων, που καμία σχέση δεν είχαν με την ελληνική πραγματι-κότητα και τις ξεχωριστές κοινωνικές μας συνθήκες και απο την άλλη, η πλήρης υποταγή στη μοίρα και τον δήθεν μη αναστρέψιμο χαρακτήρα των πραγμάτων, με την εξαγγελία αδύναμων και υποτονικών προγραμμάτων, που τελικά σε τι άλλο θα μπορούσαν να οδηγή-σουν, πέρα απο την ακινησία και την οικονομική μας παράλυση, παρά στην οδυνηρή χρεοκοπία και στην τραγική περιθωριοποίηση για δεκαετίες της χώρας, οδηγώντας την στο άγνωστο χωρίς προοπτική και ελπίδα.

Δυστυχώς εξέλιπαν παντελώς νηφάλιες φωνές, που μέσα απο την εφαρμογή και άσκηση μιας ψύχραιμης και ρεαλιστικής δημοσιονομικής προσαρμογής, με εύτολμα αλλά αντικειμενικά υλοποιήσιμα μέτρα, θα μπορούσαν σε πρώτη φάση να αποτρέψουν την άτακτη χρεοκοπία της χώρας, με ότι οδυνηρό μπορεί αυτό να συνεπάγεται για την ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα για τους οικονομικώς αδυνάτους και σε δεύτερη φάση να δρομολογήσουν την ανάπτυξη, την επανεκκίνηση ζωτικών δομών της οικονομίας και εν τέλει μεσπομακροπρόθεσμα την έξοδο απο την ύφεση και την κρίση. Με μεγάλο κόστος θα αντιτείνει ο αναγνώστης. Ναί, αλλά με σοβαρά ανταποδοτικά οφέλη πρός τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα που έχουν ισοπεδωθεί απο την κρίση και με την παράλλη-λη δημιουργία σοβαρών ελπίδων και προσδοκιών - με απτά αποτελέσματα - για έξοδο απο την ύφεση και δημιουργική ανάταξη του κοινωνικού και οικονομικού μας ιστού, που στην κυριολεξία συνετρίβη. Για τούτο και προβαίνουμε παρακάτω στην παράθεση ρεαλιστικών δράσεων, γύρω απο τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που πρέπει άμεσα να γίνουν, προκειμέ-νου να σπάσει ο φαύλος κύκλος στον οποίο έχουμε θανατηφόρα εισέλθει και να επανεκκινή-σει η οικονομία, δίνοντας προοπτική και ελπίδα στον άδικα χειμαζόμενο λαό μας, που πλη-ρώνει βαρύ φόρο «αίματος» με την οικονομική και συνακόλουθα κοινωνική του ισοπέδωση, στο ανάπηρο και ανάλγητο πολιτικό σύστημα που μεταπολιτευτικά τον διακυβέρνησε. Το παρόν κείμενό μου, είναι απόσπασμα ομώνυμης πλήρους μέλετης, που δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα «ΑΥΓΗ» του Πύργου. Συνεχίζεται ...

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
 www.pavramopoulos.blogspot.gr

Share this

Related Posts

Previous
Next Post »