Για μια αγροτική πολιτική της ανάπτυξης

Για μια αγροτική πολιτική της ανάπτυξης
Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Η άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα και εγγίζει όλο και περισσότερο τα όρια της δημοσιονομικής κατάρρευσης, ως θλιβερός απότοκος της αδυναμίας της πολιτικής μας τάξης, να εκσυγχρονίσει την εθνική οικονομία και να και μέσα από τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές, να την καταστήσει ανταγωνιστική και βιώσιμη, συνταράσσει θανατηφόρα και την αγροτική οικονομία. Τον πρωτογενή μας τομέα, την ύπαιθρο, τον έλληνα αγρότη και κτηνοτρόφό, που αντί να αποτελούν τους κεντρικούς πυλώνες και προμετωπίδα της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, απέληξαν οι αποσυνάγωγοι και ο φτωχοσυγγενείς του παραγωγικού μας ιστού. Είναι εμφανές ότι τα δυο μεγάλα κόμματα που διακυβέρνησαν την χώρα, δεν θέλησαν και δεν μπόρεσαν, μέσα από την κατάστρωση ενός μεσομακροπρόθεσμου προγράμματος ανασυγκρότησης της εθνικής οικονομίας, να αναδείξουν τον πρωτογενή τομέα, ως πυλώνα της οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας του λαού μας. Αντ΄ αυτού, διαρκείς και ανεφάρμοστες εξαγγελίες, μεγαλόσχημα λόγια, περισπούδαστα εκπονημένα προγράμματα από τεχνοκράτες που δεν έχουν οσμιστεί ποτέ τους την ελληνική γή και επομένως ως μη αντικειμενικά κοστολογημένα ανεφάρμοστα και επι της ουσίας το μηδέν. Σήμερα ο έλληνας αγρότης και ο πρωτογενής τομέας που με αυταπάρνηση υπηρετεί, τροφοδοτώντας για δεκαετίες την εγχώρια και την διεθνή αγορά, βιώνουν την εγκατάλειψη την περιθωριοποίηση. Είναι επιβεβλημένο άμεσα λοιπόν να ανατραπεί αυτή η κατηφορική και δίχως τελειωμό πορεία και να γίνει εστίαση στους νέους αναπτυξιακούς και με τα νέα δεδομένα ρόλους, που μπορεί να διαδραματίσει η αγροτική οικονομία, στα πλαίσια της ανάταξης συνολικά της εθνικής μας οικονομίας. Παραθέτουμε παρακάτω μερικές σκέψεις που μπορούν να αποτελέσουν τον πυρήνα μιας διεξοδικότερα επεξεργασμένης πρότασης για την ανασυγκρότηση της αγροτικής οικονομίας. Ειδικότερα επιβάλλεται σήμερα :

Να γίνει μια αποδοτικότερη αξιοποίηση της Γεωργικής γής, που θα περιλαμβάνει επίσης μια εύτολμη πολιτική Αναδασμού.

Να επιχειρηθεί μια ορθολογικότερη διαχείριση των υδατίνων πόρων, με παράλληλο εκσυγχρονισμό του απηρχαιωμένου αρδευτικού μας δικτύου, που αποτελούν υπολογίσιμο κόστος της αγροτικής παραγωγής.

Να επικαιροποιηθούν οι μέχρι σήμερα μελέτες, με την ταυτόχρονη κοστολόγησή τους, ώστε να μην αποτελούν στείρα ανεφάρμοστα προγράμματα, στο φάσμα της Αλιείας, αλλά και ευρύτερα των υδατοκαλλιεργειών.

Να ενισχυθούν δραστικά οι Αγροτικές Υποδομές και η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος μέσα από την χορήγηση χαμηλότοκων και επιδοτούμενων δανείων, να αποτελέσει κεντρικό εργαλείο εκσυγχρονισμού της αγροτικής, της φυτικής και ζωικής παραγωγής.

Παράλληλα όμως με τις πιο αναφερόμενες δράσεις, οφείλει σήμερα η κυβέρνηση χωρίς άλλες παλινωδίες και καθυστερήσεις, να αναδείξει στο κέντρο της αγροτικής της πολιτικής, τον Σύγχρονο αγρότη, που μπορεί αντικειμενικά να αποτελέσει το όχημα μιας νέας δυναμικής αναπτυξιακής πορείας του αγροτικού τομέα. Προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει :

Να παρασχεθεί από γεωπόνους του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και μέσα από περιφερειακά κέντρα αγροτικής επιμόρφωσης που θα συσταθούν για το σκοπό αυτό, τεχνογνωσία στις ομάδες Παραγωγών.

Να αναληφθούν νέες πολιτικές για την ανασύνθεση του Συνεταιριστικού Κινήματος που κατέρρευσε τις προηγούμενες δεκαετίες, από τις πολιτικές παρασιτισμού και ιδιοτελών κομματικών επιδοτήσεων που υιοθετήθηκαν.

Να στηριχθεί αποτελεσματικά το Σύστημα Ασφάλισης της Αγροτικής παραγωγής, ώστε να καταστεί αυτή αποδοτικότερη και ανεξάρτητη από αστάθμητους καιρικούς παράγοντες.
Να αποπερατωθεί και εκσυγχρονισθεί στα νέα δεδομένα, το Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών εκμεταλλεύσεων.

Να ενισχυθούν οι πολιτικές και οι δράσεις Δια Βίου μάθησης και αγροτικής εκπαίδευσης, ευρύτερα των αγροτών.
 
Τέλος να γίνει αποδοτική αξιοποίηση των νέων Χρηματοδοτικών Εργαλείων, της αγροτικής παραγωγής, που εγγυώνται την διεύρυνση του κύκλου εργασιών της.

Η αγροτική οικονομία και χθές, αλλά και σήμερα πολύ περισσότερο, που η εθνική οικονομία έχει καταρρεύσει από τις ασπόνδυλες πολιτικές των μεταπολιτευτικών μας κυβερνήσεων, πρέπει να αποτελέσει τον κεντρικό πυλώνα της νέας αναπτυξιακής διαδικασίας της πατρίδας μας. Η χρήση των νέων «έξυπνων» χρηματοδοτικών εργαλείων, η συστηματική ανάπτυξη των υποδομών της υπαίθρου, η ορθολογική αξιοποίηση των εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων, η εισαγωγή σύγχρονων μεθόδων παραγωγής, η προώθηση της καινοτομίας και της έρευνας στο αγροτικό πεδίο, η αναδιάρθρωση σε νέα σύγχρονα μοντέλα των καλλιεργειών, αλλά και η δημιουργία ενός πρότυπου συστήματος εμπορικής αξιοποίησης των αγροτικών μας προϊόντων, μπορούν να αποτελέσουν την ραχοκοκαλιά μιας νέας σύγχρονης αγροτικής πολιτικής, που θα ξαναζωντανέψει την αγροτική οικονομία και θα την καταστήσει και πάλι όχημα περιφερειακής ανάπτυξης και ευημερίας. Χρειάζεται βούληση και δουλειά, που οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις μας, δεν τις επέδειξαν.  Για να ξαναζωντανέψει η ύπαιθρός μας και να γίνει δυνατή Ελλάδα. Το παρόν άρθρο μου έχει δημοσιευθεί και στις εφημερίδες "Αυγή" και "Παρατηρητής" της Ηλείας.

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος είναι M.Sc. Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
www.panosavramopoulos.blogspot.gr

Share this

Related Posts

Previous
Next Post »