ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΩΤΗΡΕΣ ΜΑΣ ...

ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΩΤΗΡΕΣ ΜΑΣ …
Γράφει
Ο ΠΑΝΟΣ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ

Όλες οι ψύχραιμες και συνετές φωνές στην Ελλάδα βροντοφώναζαν εδώ και καιρό, πως το μεγάλο μας όπλο έναντι των διεθνών κυκλωμάτων κερδοσκοπίας, που έχουν στοχοποιήσει οικονομικά τη χώρα, ήταν και είναι ακόμα η απειλή της χρεωκοπίας. Και τούτο διότι με την «θεωρία της πεταλούδας» μια ενδεχόμενη χρεωκοπία της Ελλάδος θα σήμαινε αυτόματα και κατάρρευση της Ευρωζώνης. Δυστυχώς η κυβέρνηση δεν αξιοποίησε στον χρόνο που έπρεπε το μέγα αυτό όπλο της χώρας, για να διαπραγματευτεί μια πολιτική λύση του προβλήματός μας στα πλαίσια της ΕΕ και τώρα φθάνουμε στο σημείο να μας επιβληθεί μια ειδική εκδοχή της, η περίφημη επιλεκτική χρεωκοπία, που ας μην γελιόμαστε, πέρα από τους όποιους εξωραϊσμούς, αφεύκτως οδηγεί στην χρεωκοπία.Γύρω από αυτό το μακάβριο για την χώρα ενδεχόμενο, υπάρχουν αυτήν την στιγμή προς επεξεργασία 35 σενάρια στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, για να επιλεγεί το «καλύτερο». Την ίδια ώρα οι αρχιερείς της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας Soros και Rogers, αναγγέλλουν την αναπότρεπτή χρεωκοπία της Ελλάδος, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος και οι «Financial Times» άλλοτε σιωπούντες για την αδολεσχία των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, να εκπονήσουν ένα σοβαρό μεσοπρόθεσμο σχέδιο σωτηρίας-βοηθείας της Ελλάδος και ταυτόχρονα θωράκισης όλων των χωρών της Ευρωζώνης, αποφαίνονται ότι τώρα είναι αργά για να σωθεί η Ελλάδα !!! Καλώντας την ΕΕ να σώσει τις οικονομίες της Ιταλίας και της Ισπανίας. Δηλαδή η ΕΕ δεν θέλησε να σώσει την Ελλάδα κάτι που ήταν απόλυτα εφικτό με μικρότερα επιτόκια και επιμήκυνση, αλλά θα μπορέσει να σώσει τις Ιταλία και Ισπανία, των οποίων το χρέος είναι πολλαπλάσιο της Ελλάδος και σαφώς σαν μέγεθος τερατώδες. Δυστυχώς το μεταπολιτευτικό πολιτικό μας σύστημα διοίκησε την χώρα όχι εκπονώντας ένα σοβαρό αναπτυξιακό σχέδιο που θα την καθιστούσε ανταγωνιστική πλάι στους άλλους προοδευμένους λαούς της Ευρώ-πης, αλλά καλλιεργώντας την στρεβλή κουλτούρα της υπερκατανάλωσης όχι από το παραγό-μενο προϊόν, αλλά από έναν αλόγιστο, φρενήρη και θανατηφόρο δανεισμό. Πολιτική στρέ-βλωση στην οποία εκούσα άκουσα συμμετείχε και η ελληνική κοινωνία, που εναγωνίως ανα-ζητούσε μια θέση στον Ήλιο και βεβαίως τον πολυπόθητο διορισμό στο δημόσιο. Οι δημόσιες δαπάνες έτσι εξακοντίστηκαν στα ύψη, μαζί τους για να ικανοποιηθούν και ο υπερδανεισμός, που μας οδήγησε στην δημοσιονομική κατάρρευση. Ωστόσο και άλλες χώρες θα αντιτείνει ο αναγνώστης με ανάλογες παθογενείς κουλτούρες και στρεβλώσεις δεν έφτασαν στην χρεω-κοπία. Είναι αλήθεια έτσι. Διότι άλλο χρέος και άλλο η άνευ προηγουμένου εκτάσεως και εντάσεως κρίση, που βιώνουμε στη χώρα μας. Προφανώς άδραξαν την ευκαιρία οι διεθνείς κερδοσκόποι, με την κυνική σιωπή των εταίρων μας και μας επιτέθηκαν. Δεν χωρά αμφιβολία. Και πολύ εύστοχα το επισημαίνει και ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης «η δική μας κρίση δημι-ουργήθηκε ηθελημένα». Αρωγός αυτής της κρίσης έρχεται και η αποκάλυψη του ελληνορώ-σου βουλευτή Ιβάν Σαββίδη (Περιοδικό «Επίκαιρα» 14-20/7/2011), σύμφωνα με την οποία τον Φεβρουάριο του 2010, προτού δηλαδή η χώρα προσδεθεί στο επαχθές ΔΝΤ, η Ρωσία προσφέρθηκε να δανείσει την Ελλάδα με πολύ ευνοϊκούς όρους 25 δις ευρώ, αλλά ο πρω-θυπουργός Γ. Παπανδρέου περιέργως τα αρνήθηκε. Και μάλιστα ήταν ο «πολύς» Gordon Brown, που εκτιμούσε τότε ότι 30 δις ευρώ, αρκούσαν για να επιλύσει η Ελλάδα το δημοσιο-νομικό της πρόβλημα, χωρίς όλα τα άλλα θλιβερά παρεπόμενα. Είναι γεγονός ότι μαζί με όλα τα τραγικά λάθη της κυβέρνησης του ΓΑΠ, υπάρχει και ένα σοβαρό έλλειμμα ηγεσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που αντί να ενσκύψει αμέσως να καυτηριάσει την πληγή και να αποθαρ-ρύνει τους κερδοσκόπους, επέδειξε τραγικές αδυναμίες. Φτάσαμε έτσι στην βαθιά δημοσιο-νομική κρίση των χωρών του PIGS όπως ειρωνικά αποκαλούνται. Όμως τα διεθνή κερδοσκο-πικά κυκλώματα δεν σταματούν εδώ. Φτάνουν σήμερα στο σημείο να απειλούν και την αμερι-κάνικη κυβέρνηση Ομπάμα, αφού τελικά ο πραγματικός εντολέας των κυβερνήσεων στην με-ταδημοκρατία που διάγουμε, δεν είναι ο λαός, αλλά το πολιτικό χρήμα, που ποδηγετεί, κατευ-θύνει, και επιλεκτικά εκλέγει και προάγει τα υπάκουα στα κελεύσματά του στελέχη του … Τουλάχιστον αφού δεν μπορούν οι κυβερνήσεις να καταστείλουν την αδηφάγο όρεξη του διεθ-νούς συνδικάτου του οικονομικού εγκλήματος, του οποίου οι φούσκες και τα βρώμικα χρημα-τοπιστωτικά παραπροϊόντα, δεν έχουν τελειωμό, ας απαγορεύσουν τα περιβόητα (CDS) πά-νω στα οποία εδράζονται όλες οι επιθέσεις κερδοσκοπίας. Και επανερχόμενοι στα καθ ημάς, αν δεν μπορεί η κυβέρνηση να μας απαλλάξει από τους σωτήρες μας «τρόϊκα και σία», ας διασφαλίσει ως ελάχιστη έκφραση πολιτική ευαισθησίας, το γλίσχρο μεροκάματο των ελλή-νων εργαζομένων που έχουν ήδη οδηγηθεί στην εξαθλίωση. Ας μην λησμονούν οι κυβερνώ-ντες μας τα λόγια του Αποστόλου Παύλου «τω εργαζομένω ο μισθός ου λογίζεται κατά χάριν, αλλά κατά οφείλημα». Δηλαδή ο μισθός του εργαζόμενου, δεν αποτελεί χάρη, αλλά οφειλόμενο σ΄ αυτόν χρέος.
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc. Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π.

Share this

Related Posts

Previous
Next Post »